Prawo Moseleya

Prawo Moseley empiryczny prawo dotyczące widma elektromagnetycznego charakterystykę emitowanego lub absorbowanego przez węgiel . Odnosi częstotliwość (grecka litera nu ) charakterystycznej linii do liczby atomowej Z atomu: $\nagi$

{\ Displaystyle \ nu = k_ {1} \, (Z-k_ {2}) ^ {2}}

gdzie i są stałymi w zależności od typu linii. Ich wartości są na przykład takie same dla wszystkich linii Kα 1 (w notacji Siegbahn ). $k_ {1}$ $k_2$

Prawo to odkrył Henry Moseley w 1914 roku w laboratorium Ernesta Rutherforda .

Aplikacje

Prawo to pozwoliło w szczególności wymienić wszystkie pierwiastki chemiczne układu okresowego jeszcze nie odkryte, takie jak promet ( Z = 61), technet ( Z = 43), dwa pierwiastki, które nie mają stabilnych izotopów , lub ren ( Z = 75), rzadki i tak szeroko rozproszony, że był ostatnim odkrytym stabilnym pierwiastkiem w 1925 roku.

Uwagi i odniesienia

Smithsonian Libraries , magazyn filozoficzny i czasopismo naukowe w Londynie, Edynburgu i Dublinie , Londyn: Taylor & Francis,1840( czytaj online )
American Chemical Society, „Separation of Rare Earth Elements”