| Produkcja |
Heinz Hilpert Reinhart Steinbicker |
|---|---|
| Scenariusz |
Josef Pelz von Felinau (de) Liselotte Gravenstein Kurt Heuser |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | UFA |
| Ojczyźnie | Niemcy |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 105 minut |
| Wyjście | 1934 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Liebe, Tod und Teufel (po francuskuŻycie, śmierć i diabeł) toniemiecki filmwyreżyserowany przezHeinza HilpertaiReinharta Steinbickera, wydany w1934 roku.
Jest to adaptacja nowego La Bouteille endiablée autorstwa Roberta Louisa Stevensona .
W tym samym czasie francuska wersja Le Diable en Bouteille została nakręcona przez tych samych reżyserów i Raoula Ploquina z Käthe von Nagy również, obok Pierre'a Blanchara , wydana na5 kwietnia 1935.
W Kona, mieście portowym na Oceanie Spokojnym , młody żeglarz Kiwe otrzymuje tajemniczą butelkę, która ma dać właścicielowi władzę i bogactwo oraz spełnić wszystkie jego pragnienia. Jest jednak odpowiednik: dusza właściciela staje się wtedy własnością diabła. Jej właściciel chce odsprzedać tę butelkę, musi to zrobić po niższej cenie, niż sam za nią zapłacił. Upojony swoimi myślami i marzeniami o dobrobycie, Kiwe przez długi czas bez zastanowienia akceptuje rynek.
Natychmiast spełniają się wszystkie jego marzenia. Kiwe marzy o pieniądzach, dużych pieniądzach. Wkrótce staje się bogatym człowiekiem. Ale pewnego dnia boi się tej butelki i sprzedaje ją. Wkrótce poznaje piękną Kokuę i zakochuje się w niej. Oboje chcą się pobrać, gdy Kiwe cierpi na nieuleczalną chorobę, która powoduje jego śmierć. Uważa, że butelka może go wyleczyć, ale nie można jej znaleźć, ponieważ kilkakrotnie zmieniała właścicieli.
Pewnego dnia Kiwe ma szczęście. Udaje mu się znaleźć ostatniego właściciela i przekonuje go, by sprzedał mu tę butelkę za pensa! Jego los wydaje się przesądzony, ostatni właściciel zdecydowanie stracił skórę i włosy z diabłem. Ale Kokua ma świetny pomysł: dlaczego po prostu nie pozbędziesz się tej butelki? Zamach się udał, Kiwe i Kokua stracili bogactwo, ale znaleźli realną szansę na odbudowanie swojego ziemskiego szczęścia prawdziwymi wartościami.
Filmowanie odbywa się w Październik 1934. Tytuły robocze to Das unerbittliche Glück ( Bezlitosne szczęście ), Der gläserne Fluch ( Klątwa szkła ) czy Zwei auf Hawai ( Dwa z Hawajów ).
Film słynie z tytułowej piosenki So oder so ist das Leben napisanej przez Hansa Fritza Beckmanna (de) i wykonanej przez Brigitte Horney .
Aktorzy Albin Skoda i Paul Dahlke oraz scenarzysta Kurt Heuser debiutują.