Li Jinfa
Li Jinfa
| Imię urodzenia | Li Shuliang |
|---|---|
| Narodziny |
1900 Mei , Guangdong, Chiny |
| Śmierć | 1976 |
| Podstawowa działalność | poeta, rzeźbiarz |
| Język pisania | chiński |
|---|---|
| Ruch | symbolizm |
Li Jinfa (chiński 李金发, Li "Złota Głowa" lub "Leblond", EFEO Li Kin-fa), pseudonim Li Shuliang , to chiński rzeźbiarz i poeta, urodzony w 1900 roku w Mei xian w Guangdong, zmarł w 1976 roku.
Biografia
Li Jinfa urodził się w Mei Xi'an w Guangdong. Studiuje w Szanghaju. W Paryżu przebywał w latach 1922-1923. Po 1951 mieszkał w Ameryce. Jego Souvenirs d'une vie littéraire ukazał się w Nowym Jorku w 1964 roku.
We Francji przebywał z malarzem Lin Fengmianem w Marsylii, Paryżu, Fontainebleau, w Wogezach i Dijon . Uczęszczał do Szkoły Sztuk Pięknych w Dijon, a następnie w Paryżu. Będąc chory w Paryżu, wielokrotnie śni, że odwiedza go młoda blondynka, dopóki nie zostanie wyleczony. Na pamiątkę tego „anioła” ( tianshi ) przyjmuje pseudonim Jinfa .
Wizyty, które odbył w Musée du Luxembourg , niedaleko jego paryskiego domu, zdecydowały, że Li Jinfa poświęci się ostatecznie rzeźbie. W swoich wspomnieniach wspomina, że był pod wielkim wrażeniem, choć nie znał przedstawionego mitu, rzeźby Acisa i Galatei z fontanny Medyceuszy .
Li Jinfa i Lin Fengmian pozostają w Berlinie przez kilka miesięcy przed powrotem do Chin. Li poznaje tam swoją przyszłą żonę, z którą wraca do Chin. Mają tam dziecko. Po czterech latach w Chinach żona opuściła go, by wrócić do Niemiec.
Po powrocie do Chin w 1927 r. Był sekretarzem Cai Yuanpei. W latach 1925–1828 uczył w Szanghajskiej Szkole Sztuk Pięknych kierowanej przez Liu Haisu . Od 1928 do 1932 uczył sztuki tradycyjnej w Szkole Sztuk Pięknych w Hangzhou , podczas gdy większość nauczycieli poświęciła się sztuce współczesnej. Zajęcia odbywają się tam w języku francuskim. W 1938 roku był dyrektorem Nanjing . Kiedy przybył Japończyk, wyjechał do Annam, a dwa lata później do Stanów Zjednoczonych.
Grafika
Li Jinfa napisał wszystkie swoje wiersze we Francji i Niemczech. Wyraża przede wszystkim cierpienie, którego doświadcza samotny na wygnaniu.
Li Jinfa wysłał swoje pierwsze wiersze do Zhou Zuorena w 1922 roku, który opublikował je w recenzji Xinchao ( Renesans ). Poprzez Zhou Li poznaje Liu Bannonga we Francji.
Jego poetycka, niejasna praca daje mu opinię twórcy chińskiej symboliki . Jego reputacja „poetyckiego potwora” uczyniła Li Jinfa spadkobiercą Li He (791-817), bardziej niż francuscy symboliści.
Li Jinfa wystawił dwa popiersia, z których jedno przedstawia Lin Fengmiana na pokazie wiosennym w Paryżu w 1922 roku. Jest autorem dziesięciu rzeźb, w tym posągu Sun Yat-sena przed pomnikiem Sun Yat -Sen w Kantonie .
Lista dzieł literackich
- Fine Rain ( Wei yu ), 1925.
- Pieśni na szczęście ( Wei xinfu er ge ), 1926.
- Próby długiej podróży ( Shike yu xiongnian ), 1927.
- Powietrza z zagranicy ( Yiguo qingdiao ), 1942.
- Wspomnienia życia literackiego , 1964.
Bibliografia
- Loi1980 , str. 11-15
- Jin 2011, 7 p min i następne.
- Jin 2011, 16 th min i po.
- Loi1980 , str. 15-16
- Jin 2011, 18 th min i następne.
- Michelle Loi, w: André Lévy (reż.), Słownik literatury chińskiej , Presses Universitaires de France, pot. „Quadrige”, 1994, trzcina. 2000, s. 168-169
- Loi1980 , str. 16-17
- Jin 2011, 10 th min.
- Jin 2011, 29 th min.
Źródło
- Siyan Jin, „Li Jinfa, poezja francuskiej inspiracji”, Międzynarodowe Sympozjum Chińskich artystów i pisarzy we Francji od 1920 do 1950 , University of Artois, 2011. ( wideo )
Bibliografia
- Michelle Loi , chińscy poeci francuskich szkół , Maisonneuve, pot. „American and Oriental Bookstore”,1980