Grona gniewu (film)
Grona gniewu.jpg)
Oryginalny plakat filmowy.
| Tytuł oryginalny | Grona gniewu |
|---|---|
| Produkcja | Johna Forda |
| Scenariusz | Nunnally johnson |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | 20th Century Fox |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 129 minut |
| Wyjście | 1940 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz kartę techniczną i dystrybucję
Grona gniewu ( Grona gniewu ) to amerykański film wyreżyserowany przez Johna Forda w 1940 roku . Jest to adaptacja powieści o tym samym tytule autorstwa Johna Steinbecka opublikowanym w 1939 roku uhonorowany Nagrodą Pulitzera w roku następnym. Film zdobył dwa Oscary .
Streszczenie
Film opowiada historię rodziny Joadów podczas Wielkiego Kryzysu w Stanach Zjednoczonych , będącego konsekwencją kryzysu gospodarczego z 1929 roku i Dust Bowl na południu kraju. Pokazuje życie Amerykanów zepchniętych na drogi i pogrążonych w nędzy, gdy banki, które przejmują ich ziemię, wypędzają ich ze swojej ziemi.
Są to ludzie uczciwi, którzy nie szukają ani bogactwa, ani wygód, a jedynie miejsca do życia ze swojej pracy i uczciwego zarabiania na życie, ale skonfrontowani z surowością wielkich właścicieli ziemskich, którzy myślą tylko o swoim zysku, kosztem człowieka. sentymentu i są skłonni pozwolić ludziom głodować.
Karta techniczna
- Angielski tytuł: Grona gniewu
- Tytuł oryginalny: Grona gniewu
- Reżyser: John Ford
- Dyrektor drugiego zespołu: Otto Brower (niewymieniony w czołówce)
- Scenariusz: Nunnally Johnson , na podstawie powieści Johna Steinbecka .
- Produkcja: Darryl F. Zanuck
- Kierownictwo artystyczne: Richard Day i Mark-Lee Kirk
- Zestawy: Tomek Mały
- Kostiumy: Gwen Wakeling
- Charakteryzacja : Charles Gemora i Gustaf Norin (niewymieniony w czołówce)
- Zdjęcia: Gregg Toland
- Charles G. Clarke (druga drużyna, niewymieniony w czołówce)
- Dźwięk: Roger Heman Sr. , George Leverett i Edmund H. Hansen (niewymieniony w czołówce)
- Efekty dźwiękowe: Robert Parrish (niewymieniony w czołówce)
- Montaż: Robert Simpson w asyście Roberta Parrisha (niewymieniony w czołówce)
- Kierownictwo muzyczne: Alfred Newman
- Wyczyny kaskaderskie: Jim Corey , Richard Farnsworth i Bob Reeves (niewymieniony w czołówce)
- Grafika promocyjna: Thomas Hart Benton (niewymieniony w czołówce)
- Firma produkcyjna: Twentieth Century Fox
- Firma dystrybucyjna: Twentieth Century Fox
- Budżet: 750 000 USD
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Format: czarno-biały - Proporcje: 1,37: 1 - 35 mm - dźwięk: mono ( Western Electric Mirrophonic Recording )
- Gatunek: dramat
- Język: angielski
- Czas trwania: 129 minut
- Daty wydania:
Dystrybucja
- Henry Fonda (VF: Claude Péran ) : Tom Joad
- Jane Darwell (VF: Germaine Michel ) : „Ma” Joad
- John Carradine (VF: Maurice Lagrenée ) : wielebny Jim Casy
- Charley Grapewin (VF: Jean Toulout ) : „Granpa” Joad
- Dorris Bowdon (VF: Anne Sarignac) : Rosasharn Joad Rivers ( Rose de Saron w VF)
- Russell Simpson (VF: Paul City ) : Stary Tom „Pa” Joad
- OZ Whitehead (VF: Michel André ) : Al Joad
- John Qualen (VF: Marcel Lestan) : Muley Graves
- Eddie Quillan : Connie Rivers, mąż Rose de Saron
- Zeffie Tilbury : „Babcia” Joad
- Frank Sully : Noah Joad
- Frank Darien : Wujek John Joad
- Darryl Hickman : Winfield Joad
- Shirley Mills : Ruthie Joad
- Roger Imhof : Thomas
- Grant Mitchell (VF: Henri Ebstein) : bramkarz trzeciego obozu
- Charles D. Brown (VF: Lucien Bryonne ) : Wilkie
- John Arledge : Davis
- Ward Bond (VF: Pierre Leproux ) : policjant w Needles
- Harry Tyler: Bert
- William Pawley (VF: Jean Clarieux ) : Bill
- Charles Tannen : Joe
- Selmer Jackson : oficer kontrolujący
- Charles Middleton : szef blokady drogowej
- Eddy Waller : właściciel
- Paul Guilfoyle : Floyd
- Cliff Clark : mieszkaniec miasta
- Joe Sawyer : Keene Ranch Brygadzista
- Frank Faylen : Tim
- Adrian Morris: fałszywy agent rekrutacyjny
- Irving Bacon (VF: Jean Clarieux ) : kierowca ciężarówki
Niewymienieni aktorzy:
- Wally Albright : Chłopiec, który przechwala się jedzeniem kurczaka
- Erville Alderson : handlowiec w Arkansas
- Arthur Aylesworth : ojciec
- Trevor Bardette : Jule, bramkarz na balu
- Joe Bordeaux : migrant
- George Breakston : nastolatek
- Harry Cording : szeryf
- Jim Corey : Buck Jackson, obserwujący bal
- Gino Corrado : kucharz
- William Elmer : migrant
- Pat Flaherty : szeryf
- James Flavin : opiekun
- Francis Ford : migrant
- Emily Gerdes : migrantka
- William Haade : szeryf z bronią
- David Kirkland : migrant
- Lillian Lawrence : migrantka
- Rex Lease : policjant
- Mae Marsh : żona Muleya
- Scotty Mattraw : migrant
- Walter McGrail : lider gangu
- Walter Miller : strażnik na granicy z Nowym Meksykiem
- Frank O'Connor : szeryf
- George O'Hara : urzędnik
- Steve Pendleton i Robert Gottschall : pracownicy stacji benzynowej w Needles
- Jack Pennick : asystent obozowy
- Peggy Ryan : Głodna dziewczyna
- Lee Shumway : szeryf
- Harry Tenbrook : prowokacyjny szeryf
- Tom Tyler : Szeryf zakuty w kajdanki Casy
- Charles West : migrant
- Dan White : biedny mężczyzna spacerujący z kobietą w obozie przejściowym
- Norman Willis: Joe, strzelec, którego celem jest Floyd
Nagrody
- Oscar dla najlepszej aktorki drugoplanowej dla Jane Darwell
- Oscar dla najlepszego reżysera dla Johna Forda
- nominacja dla najlepszego aktora dla Henry'ego Fondy
- nominacja za najlepszy montaż dla Roberta L. Simpsona
- nominacja za najlepszy film dla Darryla F. Zanucka i Nunnally Johnson
- nominacja za najlepszy dźwięk dla Edmunda H. Hansena
- Nominacja za najlepszy scenariusz dla Nunnally Johnson
Inne nagrody:
- Nagroda dla najlepszego filmu przyznana przez National Board of Review w 1940 r.
- Nagroda dla Najlepszego Filmu Nowojorskiego Koła Krytyków Filmowych w 1940 roku
- Nagroda dla najlepszego reżysera dla Johna Forda z Koła Krytyków Filmowych Nowego Jorku w 1940
- Nagroda dla najlepszego filmu zagranicznego przyznana Błękitną Wstążką w 1963
- BAFTA za najlepszy montaż dla Matthiasa Degoute
Wokół filmu
Film był krótko eksploatowany w ZSRR .
John Steinbeck miał pretensje do Nunnally Johnson za to, że nie ujawnił mutualizmu powieści.
James Stewart pierwotnie miał zagrać Ala, a Walter Brennan jako „Pa” Joad.
W 2016 roku w kinach pojawiła się odrestaurowana wersja filmu Johna Forda.
Motywy
Film przywołuje stratę (materialną i ludzką) i żałobę, której przeciwstawia się nadzieja i odwaga. Dramatyczny rozwój symbolicznie nawiązuje do słynnego biblijnego epizodu : exodusu do Ziemi Obiecanej (tutaj Kalifornia).
Uwagi i referencje
- Orianne Vialo, „ Grona gniewu w odrestaurowanej wersji, dziś w kinach ” ,20 kwietnia 2016.
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- Szczegółowa i ilustrowana karta filmu (streszczenie, anegdoty, krytyka)
- Grona gniewu , kronika filmu Pewnego razu w kinie.