Jugadores de naipes
Gracze w karty
Jugadores de naipes
The Card Players
| Artysta | Francisco de Goya |
|---|---|
| Przestarzały | 1777 - 1778 |
| Rodzaj | Karton na gobelin |
| Techniczny | Olej na płótnie |
| Wymiary (wys. × szer.) | 295 × 272 cm |
| Ruch | Rokoko |
| Kolekcja | Muzeum Prado |
| Numer inwentarzowy | Gassier-Wilson: 82 |
| Lokalizacja | Muzeum Prado , Madryt ( Hiszpania ) |
Jugadores de naipes („Gracze w karty”) to obrazFrancisco de Goyawykonany w1777 r., Będący częścią drugiej seriikarykatur gobelinowych dlajadalniksięcia AsturiiwPałacu Pardo.
Kontekst
Wszystkie obrazy z drugiej serii przeznaczone są do jadalni księcia Asturii , czyli tego, który miał zostać Karolem IV i jego żony Marii Luizy z Parmy , w Pałacu Pardo . Obraz został dostarczony do Królewskiej Fabryki Gobelinów dnia25 stycznia 1778.
Uznano je za zaginione do 1869 roku, kiedy to płótno zostało odkryte w piwnicach Pałacu Królewskiego w Madrycie przez Gregorio Cruzada Villaamil i zostało zwrócone do Muzeum Prado w 1870 roku na zamówienie19 stycznia i 9 lutego 1870, gdzie jest wystawiony w sali 85. Po raz pierwszy płótno jest cytowane w katalogu Muzeum Prado w 1876 roku.
Seria składała się z La Merienda a orillas del Manzanares , Baile a orillas del Manzanares , La Riña en la Venta Nueva , La Riña en el Mesón del Gallo , El paseo de Andalucía , El Bebedor , El Quitasol , La cometa , Jugadores de naipes , Niños inflando una vejiga , Muchachos cogiendo frutas i El Atraco .
Analiza
Grupa majów gra w karty na zewnątrz, w cieniu drzewa. Jeden z nich jest umieszczony za graczem i daje znak swojemu partnerowi, aby mógł wygrać. Cheat był regularnym postacią w ikonografii XVIII -tego wieku, że malarz rozwija się z niezrównaną maestrią. Płótno jest silnie inspirowane Cheaters , Caravaggio , wykonane w 1595 roku .
Jest to jedno z najbardziej niezwykłych i oryginalnych dzieł, których podjął się Goya, zanurzając się w świat majów . Oszust włącza widza do sceny. To naturalna scena z klasycznym odwołaniem się do systemu piramid. Oświetlenie podkreśla żywe kolory.
Pociągnięcia pędzlem są dowolne, chociaż na pierwszy rzut oka scena wygląda bardzo szczegółowo. Rozmieszczenie postaci na scenie tworzy piękną przestrzeń.
Goya stopniowo wspinał się po drabinie społecznej i starał się oferować obrazy z kontrastami światła i cienia, aby podkreślić realizm scen.
Uwagi i odniesienia
- (es) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku hiszpańskim zatytułowanego „ Jugadores de naipes ” ( zobacz listę autorów ) .
- Rita de Angelis ( przetłumaczone z włoskiego przez Simone Darses), Wszystkie malowane dzieła Goi , Paryż, Flammarion ,1990, 144 str. ( ISBN 2-08-011202-3 ) , str. 94
- (es) „ Fiche de Jugadores de naipes ” , na museodelprado.es (dostęp 27 kwietnia 2014 )
- Zbiorowe Prado 1996 , s. 294-295
- Ribot Martín 2000 , s. 19
- Ribot Martín 2000 , s. 20
Załączniki
Bibliografia
- (es) Gregorio Cruzada Villaamil , Los tapices de Goya , Rivadeneyra,1870, 148 str. ( OCLC 27205287 ) , str. 20, 119-120
- (es) V. de Sambricio , Tapices de Goya , Madryt, Patrimonio Nacional,1946, s. 103-104; 213-215
- (es) José Manuel Arnaiz , Francisco de Goya: cartones y tapices , Madrid, Espasa Calpe,1987, s. 65-86, 258
- (es) Janis Tomlinson , Francisco de Goya: los cartones para tapices y los comienzos de su carrera en la corte de Madrid , Madrid, Cátedra ,1993, 302 pkt. ( ISBN 978-84-376-0392-6 ) , str. 76, 82, 99
- (es) Valeriano Bozal , Francisco Goya: vida y obra , vol. 1, TF Editores & Interactiva,2005( ISBN 978-84-96209-39-8 )
- Jean Laurent , Ilustrowany katalog obrazów z Muzeum Prado w Madrycie , Madrycie, J. Laurent et Cie,1899, s. 19
- (es) Domènec Ribot Martín , Goya , Barcelona, Susaeta,2000, 96 str. ( ISBN 978-84-305-9689-8 )
- (es) Juan J. Luna et al, Goya, 250 aniversario , Madryt, Muzeum Prado ,1996, 436 pkt. ( ISBN 84-87317-48-0 i 84-87317-49-9 )