Niewinni (grupa)

Niewinni Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Les Innocents na koncercie na scenie Festival du bout du monde w sierpniu 2016. Ogólne informacje
Ojczyźnie Francja
Gatunek muzyczny pop , folk rock
aktywne lata 1982-2000 od 2013
Etykiety Rekordy dziewicze
Oficjalna strona lesinnocents.fr
Skład grupy
Członkowie JP Nataf JC Urbain
Byli członkowie Bertrand sansonetti Pierre Morin Rico Michael Rushton Krzysztof Board Bernard Viguié

Les Innocents to francuska grupa popowa , założona w 1982 roku w Paryżu przez wokalistę i gitarzystę J.P. Natafa .

Grupa odniosła pierwszy sukces w 1987 roku wydając singiel Jodie . W latach 1987-1999 wydali cztery albumy studyjne . W 1992 roku uzyskali Steel Bus i zostali czterokrotnie nagrodzeni na Victoires de la Musique . Po ich rozstaniu JP Nataf rozpoczął karierę solową, a Jean-Christophe Urbain komponował dla innych artystów. Nataf i Urbain powrócili jako duet w 2013 roku i wydali nowy album w 2015 roku.

Biografia

Początek przewoźnika

Jean-Philippe Nataf (znany jako Jipé) założył swoją pierwszą grupę, Les Privés, zanim zdał maturę . Przyjęli nazwę Les Innocents w 1982 roku w hołdzie dla Clash . Grupę tworzą Nataf i Bertrand Sansonetti (aka Tramber) na gitarze, Rico na basie i Pierre Morin na perkusji. Występowali w paryskich salach koncertowych, takich jak Le Gibus, aw 1985 roku wyprodukowali Pamelę , własną produkcję 45 rpm . Grupa poznaje Jaya Alańskiego , z którym produkują demo , które zostanie zaprezentowane wytwórniom płytowym. W 1986 roku podpisali umowę z Virgin , która rok później wydała swój pierwszy sukces, singiel Jodie . Sprzedano 150 000 egzemplarzy, plasuje się na 34. miejscu w Top 50 . Po nim nastąpił Et le temps n'attend pas w 1988. Jean-Christophe Urbain (znany jako Jean-Chri) dołączył do Les Innocents jako klawiszowiec podczas ich wizyty w Palace , a następnie zastąpił Bertranda Sansonettiego, gdy gitarzysta opuścił grupę.

W grudzień 1988, po odejściu perkusisty Pierre'a Morina, wracają do studia w Brukseli z brytyjskim producentem Paulem Hardimanem, aby nagrać swój pierwszy album . Sto metrów w raju ukazało się w 1989 roku. Trio dało w ciągu roku ponad sto akustycznych koncertów, ale płyta sprzedała się tylko w 16 000 egzemplarzy. Z okazji świąt Bożego Narodzenia zespół wydał EP - kę 6 z napisami zatytułowaną Ewa , składającą się z razy , Merry Xmas Everybody autorstwa Slade'a .

Osiągnięcia i nagrody

Michael Rushton  (w) , były perkusista barokowym Bordello , został zatrudniony w 1990 roku 2 th  album niewiniątek jest zapisywany w następnym roku. Utwory są produkowane przez Philippe'a Delettreza, a miksowane przez Dominique Blanc-Francard . Album Fous à lier , który ukazał się w 1992 roku, spopularyzował sukces singla L'Autre Finistère . Niewinni otrzymują Stalowy Autobus . W 1994 roku zostali nagrodzeni na Victoires de la musique .

W 1995 roku Innocentowie nagrali album Post-partum z Dominique Blanc-Francard . Rico, basista zespołu, opuszcza ich, gdy płyta jest skończona. Singli Un monde parfait , Colore , a następnie Dentelle zostały wyodrębnione i odniosły sukces. W 1996 roku wyruszyli w krajową trasę koncertową i uczestniczyli w wieczorze Enfoirés . „Grupowe Zwycięstwo” przyznawane jest im podczas uroczystości Muzycznych Zwycięstw. W 1999 roku sprzedaż albumów Fous à lier (1992) i Post-partum (1995) osiągnęła odpowiednio 500 000 i 200 000 egzemplarzy.

Separacja

Ich czwarty album, zatytułowany po prostu Les Innocents , został nagrany w Real World Studios przy wsparciu muzyków towarzyszących im w trasie, Christophera Board na klawiszach i Bernarda Viguié zastępując Rico na basie. Podobnie jak JP Nataf, Jean-Christophe Urbain śpiewa we wszystkich swoich kompozycjach. Płyta została przychylnie przyjęta przez krytyków, ale jej sprzedaż rozczarowuje, po jej wydaniu minęło zaledwie 30 000 egzemplarzy. W następnym roku odejście Jean-Christophe Urbain prowadzi do odwołania trasy koncertowej i rozdzielenia grupy. Meilleur Souvenirs , kompilacja ich singli, została wydana w 2003 roku.

Reformacja

Po wydaniu Plus de sucre , pierwszego solowego albumu JP Natafa , ponownie nawiązuje kontakt z Jean-Christophe Urbainem . Pojawiają się razem na scenie i współpracują w 2009 roku przy Clair , drugim albumie Nataf. W 2013 roku ogłosili chęć ponownej współpracy i skomponowali kilka tytułów. Duet wyrusza w akustyczną trasę koncertową na kilkanaście koncertów. Ogłaszają kolejne wydanie albumu w wytwórni Jive i ponowne spotkanie Innocentów z Michaelem Rushtonem, Christopherem Board i Bernardem Viguié. Projekt zostaje ostatecznie porzucony, a Nataf i Urbain powracają jako duet. Les Innocents publikuje jednolity martiennes Les Philharmonies wmarzec 2015, a następnie w czerwcu nowy album zatytułowany Mandarine .

12 lutego 2016grupa wygrała Victoire de la Musique w kategorii Rock Artist .

14 grudnia 2018 r.Apache pojawia się jako pierwszy singiel z szóstego albumu grupy zaplanowanego na15 marca 2019 r., zatytułowany 6 1/2 .

Styl muzyczny i wpływy

Muzyka Niewinnych inspirowana jest anglosaskim popem . Niemniej jednak dwaj kompozytorzy grupy, JP Nataf i Jean-Christophe Urbain , zdecydowali się śpiewać po francusku .

Członkowie

Aktualni członkowie

Byli członkowie

Dyskografia

Albumy

Najlepsze

Single i EP

Udział

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. "" Niewinni " pojawili się na liście około trzydziestu nazwisk, którą Jipé zasugerował innym członkom grupy i która została jednogłośnie przyjęta. Dlaczego „Niewinni”? Byliśmy fanami Clash i kilka dni wcześniej zagrali koncert-niespodziankę w klubie One Hundred w Londynie pod pseudonimem „The Innocents” .

Bibliografia

  1. "  Biografia niewinnych  " , Hall de la chanson ,wrzesień 2010
  2. Alain Gardinier , Imiona skały! , Syrenka ,1996, 119  s. ( ISBN  978-2-84045-258-4 ) , s.  49
  3. "  Biografia Niewinnych  " , RFI ,lipiec 2004
  4. Thierry Coljon , "  Les Supers Innos  " , Le Soir ,29 listopada 1995
  5. Jean-Claude Demari, „  Les Innocents: Najlepsza francuska grupa pop  ” , RFI ,18 października 2000
  6. Bruno Lesprit, „  Francuski pop niewinnych w swoim angielskim ogrodzie  ” , Le Monde ,23 listopada 1999
  7. Emmanuel Marolle, "  Ujmujące pieśni Niewiniątek  " , Le Parisien ,19 kwietnia 2003
  8. "  Niewinni ponownie obrażają  " , Le Parisien ,24 listopada 2009
  9. "  Niewinni reformują  " , Le Parisien ,8 stycznia 2013
  10. Marie-Catherine Mardi, „  Powrót Niewinnych  ” , RFI ,8 października 2013 r.
  11. "  Niewinni:" Album na wiosnę "  " , Le Parisien ,11 października 2013
  12. Stéphane Davet, „  Inoxydables Innocents  ” Wymagamy rejestracji , Le Monde ,17 czerwca 2015
  13. Jean-Yves Dana, „  Niewinny jak pierwszego dnia  ” , La Croix ,2 czerwca 2015
  14. François Gorin, „  The Striped records: The Innocents  ” , Télérama ,12 sierpnia 2009

Linki zewnętrzne