Chrupki
Chrupki
Les Craquantes ou Carré de dames (w Quebecu i Belgii) ( The Golden Girls ) to amerykański serial telewizyjny w 180 odcinkach po 26 minut, stworzony przez Susan Harris , wyprodukowany przez Marca Cherry i emitowany z13 września 1985 w 9 maja 1992 r.w sieci NBC .
W Lotaryngii i Belgii serial był emitowany w latach 80. przez RTL Télévision, następnie RTL TV i RTL-TVI pod tytułem Carré de dames . We Francji serial wyemitowany z7 stycznia 1991na antenie 2 w28 kwietnia 1995na Francji 2 . Nadawane w oryginalnej wersji z napisami każdego lata od 1991 do 1992 w Continentales d'été na FR3 . Następnie od26 lutego 1996 r. w 25 stycznia 1999 r.na Francji 3 . Pełna transmisja na Téva z7 czerwca 1999 r.. W Quebecu serial został ponownie wyemitowany w programie Prize 2 .
Streszczenie
Dawno, dawno temu były trzy piękne kobiety. Mogło to być Funny Ladies , ale to tylko trzy 50-tki mieszkające pod jednym dachem w Miami .
Rose, naiwna Minnesota , nigdy nie przestaje wędrować i patrzy tylko na St-Olaf, jej ekscentryczne miasto rodzinne. Blanche, nimfomanka z południa, arystokratka z Atlanty , cieszy się na tym świecie tylko podbiciem jak największej liczby mężczyzn i złożeniem raportu swoim dwóm najlepszym przyjaciołom. I wreszcie Dorothée, nowojorczyk pochodzenia włoskiego, który ledwo rozwiódł się ze Stanleyem, opisywany według niej jako „szumowina ludzkości”, wnosi do opowieści zdumienie wszystkich, które znalazły się w śmiesznych sytuacjach, trochę zbyt normalne dla jego dwóch „szalonych” współlokatorzy.
Te trzy panie byłyby niczym bez pełnej życia Sophii, matki Dorothée, urodzonej na Sycylii , która nosi w sobie zapał włoskiego pochodzenia i nie ma języka w kieszeni...
Dystrybucja
Odcinki
Wokół serii
- Wyprodukowane przez Paula Jungera Witta , Tony'ego Thomasa , Susan Harris i Marca Sotkina , te Craquantes odniosły ogromny sukces i rozśmieszały wszystkie pokolenia. Seria gwiazd w wielu krajach przeszła niezauważona we Francji, ponieważ została zaprogramowana losowo we Francji 3 . Jest to jednak jedna z nielicznych serii, która skorzystała z oryginalnej wersji z napisami (w programie Continentales prezentowanym przez Alexa Taylora ) na kanale naziemnym. Jest to również jedyny do tej pory serial, za który wszyscy bohaterowie otrzymali nagrodę Emmy. W obliczu tego sukcesu, po odejściu Beatrice Arthur pod koniec siódmego sezonu (która na potrzeby scenariusza ponownie zawrze związek małżeński) , powstał spin-offowy serial zatytułowany Złoty Pałac . W tym spin-offie znajdziemy pozostałych bohaterów, właścicieli luksusowego hotelu z tysiącem przygód. Ale pomimo oryginalności opowieści i nienaruszonej komiksowej świeżości bohaterek serial przetrwał tylko jeden sezon, zanim całkowicie zniknął.
- Bea Arthur, która grała Dorothy, była w rzeczywistości o rok starsza od Estelle Getty, która grała swoją matkę.
- W 1995 roku TF1 wyemitowało spin-off , Empty Nest , pod tytułem La Maison en folie , w programie Ça me dit...et vous? . Zofia wielokrotnie się tam pojawiała.
- Seria jest dostępna na DVD w wybranych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii. Pudełka, edytowane przez Buena Vista Entertainment , mają różne cechy: sezon 1 ma dubbing i napisy po francusku; sezony 2 i 3 mają napisy tylko w języku francuskim; chociaż istnieje francuski dub. Ostatnie sezony nie są dostępne w języku francuskim.
- W Kanadzie , Radio-Kanada była również adaptację Quebec, którego tytuł brzmiał Des femmes en lub .
- W styczeń 2021 Betty White (w serialu Rose Nylund) skończyła 99 lat i jest jedyną ocalałą z czterech bohaterek.
- Pierwsze cztery sezony kręcono w Sunset Gower Studios w Los Angeles.
Nagrody
-
1986 Emmy Awards : najlepszy serial komediowy
- Nagroda Emmy 1986: Najlepsza aktorka w serialu komediowym dla Betty White
-
Złote Globy 1986: najlepszy serial komediowy
- Złoty Glob 1986: Najlepsza aktorka w serialu komediowym dla Estelle Getty
- Nagroda Emmy 1987 : najlepszy serial komediowy
- Nagroda Emmy 1987: Najlepsza reżyseria Terry'ego Hughesa za odcinek To tak romantyczne ( Czy to nie jest romantyczne )
- Nagroda Emmy 1987: Najlepsza aktorka w serialu komediowym dla Rue McClanahan
- Złoty Glob 1987: najlepszy serial komediowy
- Nagroda Emmy 1988 : Najlepsza aktorka w serialu komediowym dla Beatrice Arthur
- Nagroda Emmy 1988: Najlepsza aktorka drugoplanowa dla Estelle Getty
- Złoty Glob 1988: najlepszy serial komediowy
Bibliografia
-
(w) Anne K Kaler, „ Złote dziewczyny: kobiece archetypowe wzory kobiety kompletnej ” , Journal of Popular Culture , t. 3, n O 24,1990, s. 49-60.
-
(en) Thomas Küpper, „Blanche and the Younger Man: Age Mimicry and the Ambiwalence of Laughing in the Golden Girls” , w Maricel Oró-Piqueras i Anita Wohlmann, Serializing Age: Aging and Old Age in TV Series , Bielefeld,2016( ISBN 978-3-8376-3276-7 ) , s. 249-266.
Bibliografia
-
(w) Dave Smith, Disney od A do Z: Oficjalna encyklopedia zaktualizowana , s. 234.
-
[1] na inatheque.fr,13 sierpnia 2013
-
[2] na inatheque.fr,13 sierpnia 2013
-
" Stare niebezpieczeństwo. Cztery babcie na wietrze „Złotych Dziewczyn” powracają i vo. „Złote dziewczyny”, serial, Téva, 0h00. » , Na Liberation.fr ,12 czerwca 1999 r.(dostęp 3 grudnia 2019 )
-
(w) Susan King, „ Sunset Gower Studios, pociąg do domu Columbii, obchodzi 100 lat ” , w Los Angeles Times ,15 października 2012 r.
Zobacz również
Linki zewnętrzne