| Narodziny |
1616 Nieznana lokalizacja |
|---|---|
| Śmierć |
1673 Tepeaca ( w ) |
| Imię urodzenia | Leonor María de Carreto |
| Czynność | Pisarz |
| Dziecko | María Luisa Álvarez de Toledo y Carreto ( d ) |
| Religia | katolicyzm |
|---|
Leonor de (l) Carreto (w języku włoskim, Leonor del Carretto ) (nieznane miejsce, 1616 - Tepeaca , Meksyk , 1673), był Marquise Consorte de Mancera, zastępca królowa Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii od 1664 do 1673 roku i mecenasa i opiekunka Siostry Juany Inés de la Cruz .
Ojcem Leonora był Francesco Antonio del Carretto , markiz Savona i Grana, hrabia Millesimo, kawaler Orderu Złotego Runa i generał Armii Cesarskiej, a jego matka Margareta Fugger von Nordendorf. Jej ojciec był ambasadorem Świętego Cesarstwa Rzymskiego na dworze hiszpańskim w Madrycie, jej matka była meniną Infantki Marii Teresy Austrii, a następnie królowej Marianny Austrii.
Jej mąż, Antonio Álvarez de Toledo y Salazar, II markiz de Mancera, został mianowany wicekrólem Nowej Hiszpanii. Po przybyciu do Meksyku w 1664 roku wicekról i jego żona zostali przyjęci przez łuk triumfalny wyobrażony przez Alonso Ramíreza de Vargasa, porównujący ich do Eneasza i Lavinii . Poeta zawarł ponadto inny czterowiersz, w którym porównał Leonor del Carretto do Wenus w lustrze, otoczonej trzema Gracjami.
Zaprosiła Juana Inés de Asbaje y Ramírez de Santillana, przyszłą siostrę Juana Inés de la Cruz , do zamieszkania na dworze wicekrólowym, aby była korepetytorką swojej córki Marii Luisy Álvarez de Toledo Carreto i pisała do niej wiersze na zamówienie. W tym czasie napisała wiersz na cześć śmierci króla Filipa IV . Siostra Juana mieszkała w pałacu Viceroyal, dopóki nie wstąpiła do klasztoru.
Córka markiza de Mancera, María Luisa, pod błogosławieństwem arcybiskupa Meksyku i brata zakonu św. Augustyna, Payo Enríquez de Ribera Manrique, poślubiła 28 maja 1673w katedrze México José María de Silva y Mendoza, Lorda Melgar de Fernamental i syna Rodrigo Díaz de Vivar de Silva y Mendoza, IV Duke of Pastrana, y Catalina de Mendoza y Sandoval, VIII Duchess del Infantado. Ponieważ mąż nie był fizycznie obecny, ale był reprezentowany, małżeństwo zostało ponownie zatwierdzone w Ubedzie30 stycznia 1675, w wyniku czego tytuł Melgara de Fernamental został podniesiony do rangi markiza (28 lipca 1676).
Doña Leonor zmarła w 1673 roku w Tepeaca, w drodze do Veracruz , kiedy okres jej wicekrólestwa dobiegł końca i wracała do Hiszpanii. Ceremonię pogrzebową poprowadził Fray Payo.
W 1680 roku María Luisa Manrique de Lara y Gonzaga przybyła do Meksyku , nowy wicekról, który był również przyjacielem, opiekunem i patronem Siostry Juany .