| Narodziny |
30 grudnia 1951 South Jeolla |
|---|---|
| Śmierć | 10 listopada 1996 (w wieku 44 lat) |
| Zrewidowana latynizacja | Yi Gyun-yeong |
| McCune-Reischauer | Yi Kyunyŏng |
| Narodowość | Korea |
| Trening | Uniwersytet Hanyang |
| Zajęcia | Powieściopisarz , poeta |
Yi Kyun-yeong ( hangeul : 이균영), urodzony dnia30 grudnia 1951w Jeollanam-do i zmarł dalej10 listopada 1996(lat 44), autorka z Korei Południowej .
Yi Kyun-yeong urodził się dnia 30 grudnia 1951w prowincji Jeollanam-do . Ukończył Uniwersytet Hanyang, a następnie pracował jako profesor historii Korei na Uniwersytecie Kobiet Dongduk. W 1984 roku zdobył Nagrodę Literacką Yi Sang , przyznawaną przez gazetę Dong-A Ilbo . Do jego ważnych dzieł należy zbiór opowiadań La lumière au lointain ( Meolli inneun bit , 1986) oraz powieść Kraina Lao-tse i Tchouang-tseu ( Nojawa jangja-ui nara ). Zginął w wypadku samochodowym w 1996 roku.
Od 1986 roku aż do przedwczesnej śmierci był redaktorem i krytykiem historii, a jego eseje były publikowane przez Korea Historical Research Institute. Skupił się głównie na ruchu niepodległościowym w Korei. Jego praca nad Shinganhoe , grupą Koreańczyków walczących o niepodległość kraju, przyniosła mu nagrodę naukową „Danjae”. Jego badanie Singanhoe jest uważane za pierwszy dokument, który przedstawia bezstronny i obiektywny obraz grupy niepodległościowej Shinganhoe . W 1993 roku opublikował długą powieść zatytułowaną Le Pays de Lao tseu et Tchouang tseu ( Nojawa jangja-ui nara ). Inna powieść, Liście błyszczą nostalgią ( Namunnipdeureun geuriun bulbicheul mandeunda ), ukazała się pośmiertnie w wiosennym numerze Światowej Literatury ( Segye munhak ) w 1997 roku. Opublikował prace z kilku gatunków, w tym książki dla dzieci, Creepy Dance ( Museo-un chum , 1986) i The Color of the Winter Dream ( Gyeo-ul kkumui saeksang , 1986), a także prace badawcze pt . okres ( Hanmal aeguk gyemong undong , 1991).
Jego historie mają trzy różne aspekty. Przede wszystkim tematy i tematy, które omawia, często koncentrują się na ludziach, którzy zostali wywłaszczeni ze swojej własności i którzy w końcu wędrują. Po drugie, jego historie mają tendencję do przyjmowania stylu biograficznego: często jest to historia mężczyzny lub rodziny. Wreszcie, podobnie jak wielu pisarzy tamtych czasów, jego historie pokazują głęboką świadomość bolesnej historii Korei.