Lektyna z roślin strączkowych

Lektyna z roślin strączkowych
Przykładowe zdjęcie przedmiotu Lektyna z roślin strączkowych
Struktura receptora glukozowego lektyny roślin strączkowych.
Główne cechy
Symbol Lectin_legB
PDB [http://www.ebi.ac.uk/pdbe/entry/pdb/1apn 1apn ,1avb,1ax0,1ax1,1ax2,1axy,1axz,1azd,1bjq,1bqp,1bxh,1bzw,1ces,1ciw,1cjp,1cn1,1con,1cq9,1cr7,1cvn,1dbn,1dgl,1dhk,1dq0,1dq1,1dq2,1dq4,1dq5,1dq6,1dzq,1enq,1enfyr,1ens,1f9k,1fat,1fay,1dq2,1dq4,1dq5,1dq6,1dzq,1enq,1enfyr,1ens,1f9k,1fat,1fay,1fxnzfny1g7y,1g8w,1g9f,1gic,1gkb,1gnz,1gsl,1gz9,1gzc,1h9p,1h9w,1hkd,1hql,1hqw,1i3h,1ioa,1jbc,1jn2,1joj,1jui,1jw6,1jxn,1jyc,1jyi,1lec,1LED,1lem,1len,1W,1lgb,1lgc,1loa,1lob,1loc,1lod,1loe,1lof,1log,1LTE,1lu1,1lu2,1lul,1mvq,1n3o,1n3p,1n3q,1n47,1nls,1nxd,1ofs,1ona,1q8o,1q8p,1q8q,1q8s,1q8v,1qdc,1qdo,1qf3,1qgl,1qmo,1qnw,1qny,1qoo,1qos,1qot,1rin,1rir,1rit,1s1a,1sbfs,1scs,1sbfs,1scs,1sbfs,1scs,1sbfs,1scs 1scrbff1sfy,1tei,1ukg,1uzy,1uzz,1v00,1v6i,1v6j,1v6k,1v6l,1v6m,1v6n,1v6o,1val,1vam,1viw,1vln,1wbf,1wbl,1v6l,1v6m,1v6n,1v6o,1val,1vam,1viw,1vln,1wbf,1wbl,1v6l,2a7, 2arb,2are,2arx,2auy,2b7y,2bqp,2cna,2ctv,2cwm,2cy6,2cyf,2d3p,2d3r,2d3s,2d7f,2dh1,2dtw,2dty,2du0,2du1,2dv9,2bdv,2dvd,2bdv,2dv9,2bdv,2dvd,2dvd2dvg,2e51,2e53,2e7q,2e7t,2ef6,2eig,2enr,2fmd,2g4i,2gdf,2gme,2gmm,2gmp,2gn3,2gn7,2gnb,2gnd,2gnm,2gnt,2jdz,2je7,2je9,2jec,2lal,2ltn,2ovu,2ow4,2p2k,2p34,2p37,2pel,2phf,2phr,2pht,2phu,2phw,2phx,2sba,2tep,2uu8,2zbj,2zmk,2zml,2zmn,3cna,3d4k,3enr,5cna 1apn,1avb,1ax0,1ax1,1ax2,1axy,1axz,1azd,1bjq,1bqp,1bxh,1bzw,1Ten,1ciw,1cjp,1cn1,1con,1cq9,1cr7,1cvn,1dbn,1dgl,1dhk,1dq0,1dq1,1dq2,1dq4,1dq5,1dq6,1dzq,1enq,1enr,1ens,1f9k,1fat,1fay,1fny,1fnz,1fx5,1fyu,1g7y,1g8w,1g9f,1gic,1gkb,1gnz,1gsl,1fnz,1fx5,1fyu,1g7y,1g8w,1g9f,1gic,1gkb,1gnz,1gsl,1fnz,1fx5,1fyu,1g7y,1g8w,1g9f,1gic,1gkb,1gnz,1gsl,1fzchk,1hql,1hqw,1i3h,1ioa,1jbc,1jn2,1joj,1jui,1jw6,1jxn,1jyc,1jyi,1lec,1LED,1lem,1len,1W, 1lgb,1lgc,1loa,1lob,1loc,1lod,1loe,1lof,1log,1LTE,1lu1,1lu2,1lul,1mvq,1n3o,1n3p,1n3q,1n47,1nls,1nxd,1ofs,1ona,1q8o,1q8p,1q8q,1q8s,1q8v,1qdc,1qdo,1qf3,1qgl,1qmo,1qnw,1qny,1qoo,1qos,1qot,1rin,1rir,1rit,1s1a,1sbd,1sbe,1sbf,1qny,1qoo,1qos,1qot,1rin,1rir,1rit,1s1a,1sbd,1sbe,1sbf,1scr,1scs,1s,1uzz,1v00,1v6i,1v6j,1v6k,1v6l,1v6m,1v6n,1v6o,1val,1vam,1viw,1Vln,1wbf,1wbl,1wuv,2a7a,2ar6,2arb,2are,2arx,2auy,2b7y,2bqp,2cna,2ctv,2cwm,2cy6,2cyf,2d3p,2d3r,2d3s,2d7f,2dh1,2dtw,2dty,2du0,2du1,2dv9,2dva,2dvb,2dvd,2dvf,2dvg,2e51,2dtw,2dty,2du0,2du1,2dv9,2dva,2dvb,2dvd,2dvf,2dvg,2e51,2e53,2e7t2enr,2fmd,2g4i,2gdf,2gme,2gmm,2gmp,2gn3,2gn7,2gnb,2gnd,2gnm,2gnt,2jdz,2je7,2je9,2jec,2lal,2ltn,2ovu,2ow4,2p2k,2p34,2p2k,2p34,2phf,2phr,2pht,2phu,2phw,2phx,2sba,2tep,2uu8,2zbj,2zmk,2zml,2zmn,3cna,3d4k,3enr,5cna]

Do roślin motylkowych lektyny to rodzina białek wiążących cukry lub lektyny , znalezionych w nasionach Fabaceae , w mniejszych ilościach, w każdym z tych roślin. Rodzina jest również powszechnie określane jako „rośliny strączkowe” ( Leguminosae ) lub Motyle ( motylkowych ), ale to nie są prawdziwymi synonimami . Dokładne działanie lektyn roślin strączkowych in vivo nie jest znane, ale przypuszcza się, że biorą one udział w obronie roślin przed drapieżnikami poprzez zaburzanie funkcjonowania ich przewodu pokarmowego. Podobne białka znaleziono w innych rodzinach roślin i zwierząt. Były używane od dziesięcioleci w badaniach układów interakcji białko-węglowodan, ponieważ wykazują niezwykłą różnorodność miejsc receptor-ligant i są łatwe do oczyszczenia. Od lat zgromadzono w ten sposób imponującą ilość danych strukturalnych. Szczególnie dobrze zbadanymi białkami są białka z rodziny fitohemaglutyniny i konkanawaliny A ( hemaglutyniny ).

Wiązanie węglowodanów przez lektyny roślin strączkowych

Lektyny z roślin strączkowych mają wyjątkową zdolność wiązania węglowodanów. Wykorzystuje możliwość zajęcia receptora węglowodanowego, dla którego cztery reszty czterech regionów białka mają powinowactwo (patrz diagram), ta zmienna pętla daje specyficzność węglowodanów, a także kolejną liczbę podreceptorów węglowodanów zlokalizowanych wokół głównego receptor, który ma również dodatkowe reszty cukrowe lub grupy hydrofobowe.

Struktura czwartorzędowa

Lektyny strączkowe są również interesujące z punktu widzenia budowy białka. Pomimo tego, że podjednostki lektyny roślin strączkowych zachowują swoją strukturę, mogą przybierać wiele struktur czwartorzędowych. Przyczyna tego niezwykłego szczepu prawdopodobnie wynika z wielu interakcji multiwalentnych ligantów.

Bibliografia

  1. (en) Loris R, Casset F, Bouckaert J i wsp. , „  Miejsce wiązania lektyny soczewicy monosacharyd: X-ray i modelowania cząsteczkowego analizy  ” , Glycoconj. J. , tom.  11 N O  6,Grudzień 1994, s.  507-17 ( PMID  7696853 )
  2. (w) Sharon N, Lily H „  Lektyny z roślin strączkowych - szeroka rodzina białek homologicznych  ” , FASEB J. , Vol.  4, n O  14Listopad 1990, s.  3198-208 ( PMID  2227211 )
  3. (en) Loris R, Hamelryck T, Bouckaert J, Wyns L, „  Legume lectin structure  ” , Biochim. Biophys. Acta , tom.  1383, N O  1,Marzec 1998, s.  9–36 ( PMID  9546043 , DOI  10.1016 / S0167-4838 (97) 00182-9 )
  4. (w) Andreas Schaller, Induced Plant Resistance to Herbivory , Springer Science & Business Media,2008, s.  291
  5. (w) Manoj N, K Suguna, „  Sygnatura czwartorzędowej struktury w sekwencjach lektyn roślin strączkowych  ” , Protein Eng. , vol.  14 N O  10,Październik 2001, s.  735–45 ( PMID  11739891 )
  6. Przeglądarka PDBe dla zestawów lektyn roślin strączkowych
  7. (in) Hamelryck TW, Moore JG, MJ Chrispeels Loris R, L. Wyns, „  Rola słabych interakcji białko-białko w multiwalentnym wiązaniu lektyny i węglowodanów: struktura krystaliczna usieciowanego FRIL.  » , J.Mol.Biol. , vol.  299 n O  4,Czerwiec 2000, s.  875–83 ( PMID  10843844 , DOI  10.1006 / jmbi.2000.3785 , czytaj online )