Le Wagon był squatem , miejscem życia społeczności i kultury alternatywnej , związanym z ruchem punkowym , znajdującym się w Saint-Brieuc , działającym od 1997 do 2004 roku .
Zimą 1997 roku miasto Saint-Brieuc i służby państwowe zaoferowały około piętnastu młodym bezdomnym punkom, którzy właśnie zostali eksmitowani ze skłotu, tymczasowe rozwiązanie polegające na przeniesieniu do nieużywanego wagonu w porcie Légué . W 1998 r. Utworzono grupę interesu publicznego, składającą się z gminy, rady generalnej i prefektury , w celu znalezienia „adaptowanego projektu mieszkaniowego”. Debaty będą trwały 7 lat i tak naprawdę nie zakończą się sukcesem.
Powstaje stowarzyszenie proponujące projekty kulturalne zwane „sosem gravo”. W pobliżu wagonu znajduje się stary budynek dworca, dawne miejsce wieczorów kabaretowych oraz hangar, który może pomieścić 400 osób. Miejsce gościło kilkaset koncertów punkrockowych , warsztatów rysunkowych i kreacji teatralnych (łącznie cztery kreacje).
Brak środków bezpieczeństwa i bliskość portu doprowadziły do 4 śmiertelnych wypadków z udziałem młodych ludzi w ciągu 4 lat. Chamber of Commerce and Industry będąc właścicielem jednego z budynków, jej prezesem jest oskarżony po jednej z ofiar. Z drugiej strony projekty rozbudowy portów przyspieszą również zapotrzebowanie na eksmisje z tego miejsca.
piątek 15 października 2004rano 23 osoby, które tam mieszkały, zostały wypędzone przez około pięćdziesięciu policjantów , a także pół eskadry żandarmerii , ludzi z GIPN i nurków z żandarmerii w porcie Légué. Wszystkie istniejące konstrukcje są natychmiast niszczone. Demonstracja poparcia, zorganizowana w sobotę23 październikaskupia 500 osób. Ale później nie jest oferowane żadne rozwiązanie do zmiany mieszkania.
Le Wagon dał początek 52-minutowemu dokumentowi Home Squat, le wagon des punks , wyprodukowanym w 2004 roku przez Larbi Benchiha (koprodukcja Aligal Production i France 3 Ouest , z udziałem CNC , Procirep i Bretanii).