Artysta | Caravaggio |
---|---|
Przestarzały | 1601 - 1602 |
Sponsor | Ciriaco Mattei |
Rodzaj | Sztuka sakralna |
Techniczny | Olej na płótnie |
Wymiary (wys. × szer.) | 139 × 195 cm |
Ruch | Barokowy |
Kolekcja | Galeria Narodowa |
Numer inwentarzowy | NG172 |
Lokalizacja | National Gallery w Londynie |
Wieczerza w Emaus lub Ostatnia wieczerza w Emaus to obraz Caravaggia namalowany około 1601 roku i przechowywany w National Gallery w Londynie . Istnieje druga wersja tego obrazu pochodząca z 1606 roku i przechowywana w Akademii Sztuk Pięknych Brera w Mediolanie . Jest to zlecenie Ciriaco Mattei , które przedstawia moment, w którym pielgrzymi z Emaus nagle uświadamiają sobie, że stoją przedzmartwychwstałym Chrystusem .
Ten obraz jest oryginalnym zamówieniem Ciriaco Mattei, który płaci 150 ecu za zakup od Caravaggia. Płótno mogło powstać również przed 1601 rokiem, w którym malarz przebywał w Palazzo Mattei. Jak później nie donosi żaden inwentarz Mattei, możliwe jest, że obraz został szybko zakupiony przez kardynała Scipione Borghese , którego Bellori nawet błędnie wyznaczył jako sponsora.
Ta scena z Nowego Testamentu (szybko przywołana przez św. Marka ; ale znacznie bardziej szczegółowo przez św. Łukasza ) jest traktowana dosłownie przez Caravaggia: Jezus zmartwychwstał po ukrzyżowaniu, podobno ukazuje się dwóm swoim uczniom, ale pod d 'innym rysy twarzy niż te, które miał do tej pory (rzeczywiście, jest tutaj przedstawiony jako młody i bezwłosy). Po rozmowie z nimi na drodze, która prowadzi ich do Emaus , wieczorem wszyscy trzej zatrzymują się, aby posilić się: jest to moment objawienia, którym maluje się obraz.
„Gdy zasiadł z nimi do stołu, wziął chleb; a podziękowawszy, połamał go i dał im. Wtedy otworzyły się im oczy i rozpoznali go; ale on zniknął przed nimi. "
- Ewangelia według św. Łukasza: 24, 13 (przekład L. Segonda).
Scena nawiązuje do weneckiej tradycji głównej kompozycji odziedziczonej po Tycjan i Veronese . Chrystus siedzący przy stole, widziany z przodu, otoczony jest przez dwóch swoich uczniów: Kleofas widziany z tyłu w trzech czwartych po lewej, a drugi uczeń (być może Filip) po prawej; karczmarz stoi z tyłu po lewej stronie, wszyscy go słuchają.
Miska z owocami wydaje się być wyważona na krawędzi stołu.
Uczeń po prawej stronie rozkłada ramiona, przypominając sobie Chrystusa na krzyżu; drugi uczeń, po lewej stronie, przyjmuje pozę zdziwienia, gotowy do skoku. Poza tym karczmarz ma wątpliwości. Ptak w martwej postaci symbolizuje śmierć.
Historyk sztuki Alfred Moir podkreśla silny wpływ sztuki Moretto da Brescia , zarówno na techniczną wirtuozerię, jak i na jakość światła. To światło pochodzi z lewej strony, co jest normalne; ale gra cieni stwarza problemy, zwłaszcza dla cienia karczmarza, który powinien być rzucany na twarz Chrystusa. Kolejna niekonsekwencja techniczna pojawia się w prawej ręce ucznia, który stoi z rozpostartymi ramionami: ta ręka jest nieproporcjonalnie duża.
Dzięki odkryciom Francesci Cappelletti i Laury Testa w archiwach rodziny Mattei, pochodzenie i datowanie obrazu są obecnie dobrze znane. Po zdobyciu przez kardynała Borghese obraz pozostawał w rękach jego rodziny do 1801 roku, kiedy to został sprzedany francuskiemu handlarzowi antykami; następnie przeszedł w 1831 r. do kolekcji George'a Vernona (w) , a ostatecznie wszedł do National Gallery of London w 1839 r.