Wisielec to gra polegająca na znajdowaniu słowa poprzez odgadywanie, które litery się w nim znajdują. Gra jest tradycyjnie rozgrywana parami, papierem i ołówkiem , według bardzo określonej kolejności.
Od czasu do czasu jest wykonywany w salach lekcyjnych, w których uczeń przy tablicy gra przeciwko wszystkim swoim kolegom z klasy, rysując kredą. Studenci prawa ćwiczą również grę polegającą na odgadywaniu nazw ważnych orzeczeń w orzecznictwie , co pozwala na zabawną korektę, a jednocześnie znacznie zwiększa trudność gry.
Rysunek po ukończeniu przedstawia wiszącą figurkę patyka .
Dwóch graczy w tym przykładzie nazywa się Stéphane i Julien:
Gra w 10 ruchach |
Stephane | Program |
---|---|---|
![]() - - - - - - - |
||
1 | „T” | - - T - - - - |
2 | „S” |
![]() |
3 | „O” | - Dogr. - - O - |
4 | "SOL" |
![]() |
5 | "B" |
![]() |
6 | „M” |
![]() |
7 | „R” | - DOGR. - RO - |
8 | „L” |
![]() |
9 | „V” |
![]() |
Stéphane stracił - słowo brzmiało dynia |
Liczba pociągnięć może się również różnić w zależności od liczby pociągnięć tworzących rysunek. Możemy na przykład zwiększyć ich liczbę, rysując w trakcie gry nie tylko wisielca, ale także szubienicę, co zwiększyłoby szanse Stéphane'a w powyższym przykładzie. Wybór stopnia kompozycji rysunku odpowiada więc poziomowi trudności.
Istnieje wiele gier polegających na odgadywaniu brakujących liter słowa, na przykład krzyżówki lub niektóre popularne teleturnieje . Pochodzenie gry w wisielca jest nieznane. W Wielkiej Brytanii , wydaje się, że pojawiły się w okresie epoki wiktoriańskiej , pod koniec XIX -go wieku .