Le Nigog jest kanadyjski dziennik literacki powstał w styczniu 1918 roku w Montrealu , Quebec .
Nigog został założony w 1918 roku przez architekta Fernanda Préfontaine , pisarza Roberta de Roquebrune'a oraz pianistę, kompozytora i krytyka muzycznego Léo-Pol Morina . Pomysł zrodził się w Préfontaine, która ma salon w Westmount . Nigog jest rodzime słowo za narzędzie harpooning łososia. Zdeklarowanym celem pisma, na który silnie oddziałują nurty kulturowe wywodzące się z Paryża , jest wzbudzenie zainteresowania francuskich Kanadyjczyków współczesną literaturą i sztuką. Mityczna postać Émile Nelligan symbolizuje fundamentalną wartość czasopisma: autonomię sztuki . Jednak sztuka niewiele dba o kontekst społeczny czy polityczny.
Oprócz założycieli redakcja wymienia blisko czterdziestu współpracowników, w tym René Chopina, Guy Delahaye , Jean Loranger i Victor Barbeau . Pismo szybko przyciąga wrogów ideologią głoszącą prymat formy nad tematem. Jego uwolnienie jawi się jako zwieńczenie walki regionalistów z egzotyką. Reakcja jest silna: L'Action française , która broni regionalizmu, potępia egzotykę literatury. Przegląd zamknął swoje podwoje po pierwszej wojnie światowej , kiedy jego główni animatorzy, Morin, Roquebrune, Préfontaine, Dugas, Panneton i Barbeau, opuścili Quebec i udali się do Francji. Po zniknięciu Nigoga debata toczy się dalej na łamach La Presse , gdzie Victor Barbeau publikuje serię podżegających artykułów.
W przeglądzie bierze udział prawie 30 pracowników.