Księga zaginionych opowieści

Księga zaginionych opowieści (tytuł oryginalny: Księga zaginionych opowieści ) to pierwsze dwa tomy Historii Śródziemia . Został wydany w dwóch tomach w wersji oryginalnej (1983-1984), a następnie w dwóch tomach w wersji francuskiej (wydanie „kompaktowe” autorstwa Christiana Bourgoisa Éditeur ).

Zawiera najwcześniejsze teksty z historii starożytnych dni, która później przyjęła nazwę „ Silmarillion ”, została skomponowana przez JRR Tolkiena w latach 1915–1925. Początkowy schemat narracji jest dość prosty: żeglarz Eriol przybywa na wyspę Tol Eressëa i spotyka Gnomy, które opowiadają mu historię Śródziemia (które jeszcze nie miało tej nazwy w momencie powstawania). Zaginione opowieści obejmują tylko historię tego, co później stało się pierwszą erą , a późniejsze dwie epoki pojawiły się później.

Teksty te wyróżnia celowo archaiczny styl, który Tolkien mniej lub bardziej później porzucił.

Opowieści

The Cottage Game Lost ( The Cottage of Lost Play ) to wprowadzenie opisujące przybycie Eriola do gry Cottage of Lost.
Muzyka Ainurów ( Muzyka Ainurów ) jest kroniką stworzenia świata przez Ilúvatara i Ainurów ; to pierwsza wersja tego, co stanie się Ainulindalë .
Nadejście Valarów i Budowa Valinoru ( Nadejście Valarów i Budowa Valinoru ) opisywały pierwsze godziny świata, pierwsze wojny z Melko i narodziny Dwóch Drzew Valinoru.
The Chaining of Melko ( The Chaining of Melko ) przypomina pierwsze zdanie Melko.
Nadejście elfów i budowa Kor ( Przybycie elfów i powstanie Kor ) opisuje przebudzenie elfów i sposób ich doprowadzenia do Valinoru. Ta wersja różni się znacznie od wersji Silmarillion .
Theft of Melko and the Darkening of Valinor ( Theft of Melko and the Darkening of Valinor ) opisuje sojusz z pająkiem Ungweliantë Melko, przyszłym Ungoliantem , kradzież Silmarils i śmierć dwóch drzew Valinoru.
Flight of Noldoli ( The Flight of the Noldoli ) to punkt wyjścia przygody elfów w Śródziemiu. Wśród innych mocnych fragmentów: masakra Alqualondë i przekroczenie lodu Helcaraksë .
Opowieść o słońcu i księżycu ( Opowieść o słońcu i księżycu ) mówi o wiele bardziej szczegółowo niż Silmarillion , stworzenie Słońca i Księżyca przez Valarów i początek czasu.
Ukrycie Valinoru ( The Hiding of Valinor ), czyli jak dostęp do Valinoru został zablokowany przez wzniesienie gór i rozwój potężnych zaklęć.
The Tale Gilfanon: Penalty of Noldoli and the Coming of Men ( Gilfanon's Tale: The work of the Noldoli and the Coming of Mankind ) opisuje w nieco zwięzły sposób wczesne godziny powrotu elfów do Śródziemia , a następnie przybycie Mężczyźni.

Druga książka to kronika wydarzeń z Pierwszej Ery, podjęta po wielu poprawkach w The Silmarillion and the Unfinished Tales and Legends

Opowieść o Tinuviel ( Opowieść o Tinuviel ), obecny w Silmarillionie pod tytułem Berena i Luthien , opowiada o tej słynnej pary, która udaje się biorąc powrotem Silmaril z Melko. Główna różnica między tą historią a historią Silmarillionu tkwi w naturze Berena: jest on tutaj elfem, a nie człowiekiem. W tej opowieści znajdujemy również pewnego Tevilda , księcia kotów, w bardzo szczególnym fragmencie.
Turambar and the Foalókë ( Turambar and the Foalókë ) przedstawia historię Túrina i śmierć pierwszego smoka, Glórunda ( Glaurung w Silmarillionie ). Inna wersja jest obecna w pierwszym tomie Niedokończonych opowieści i legend .
The Fall of Gondolin ( The Fall of Gondolin ) ma również inną wersję (niekompletną) w Unfinished Tales . Oto historia Tuora i jego przybycia do Gondolinu , a następnie upadku tego ukrytego miasta. To pierwszy tekst napisany przez JRR Tolkiena na temat Śródziemia, pochodzący z lat 1917-198.
The Nauglafring ( The Nauglafring ) opowiada historię naszyjnika krasnoludów, który powstał podczas upadku Doriathu .
The Tale Eärendel ( The Tale of Eärendel ), czyli o tym, jak Eärendel, największy żeglarz wszechczasów, dołączył do Valinoru, aby szukać pomocy Valarów.
Opowieść o Eriol lub Ælfwine ( The History of Eriol lub Ælfwine and the End of the Tales ) stanowi zakończenie serii Lost Tales .