Sędzia Fayard mówi „Szeryf”

Sędzia Fayard mówi „Szeryf” Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej 1977 plakat logo

Kluczowe dane
Realizacja Yves Boisset
Scenariusz Yves Boisset
Claude Veillot
Główni aktorzy

Patrick Dewaere
Aurore Clément
Philippe Léotard
Michel Auclair

Firmy produkcyjne Firmy produkcyjne
Filmy akcji
Filmédis
Francuska firma produkcyjna
Ojczyźnie Francja
Dobry Dramat , detektyw
Czas trwania 112 minut
Wyjście 1977


Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja

Sędzia Fayard znany jako „le Sheriff” to francuski film wyreżyserowany przez Yvesa Boisseta , wydany w 1977 roku . Jest inspirowany zabójstwem sędziego François Renauda on3 lipca 1975 r..

Szczegółowe podsumowanie

Jean-Marie Fayard pracuje jako sędzia śledczy w małym miasteczku we Francji. Jest uczciwy, ale jego porywczy temperament i surowe metody osiągania wyników przyniosły mu przydomek „szeryf”. Poszedł do fabryki Camusa, aby powiadomić dyrektora o swoim zatrzymaniu, gdy pracownik właśnie zmarł w wyniku wypadku przy pracy, trzeciego przypadku w ciągu trzech lat. Ale powiązania Camusa prowadzą do szybkiego uwolnienia, podczas gdy Fayard zostaje szybko zwolniony ze sprawy po tym, jak jego hierarchiczni przełożeni każą mu wyraźnie zrozumieć ich dezaprobatę. Jego jedynymi sojusznikami są inspektor policji Marec i sędzia śledczy Steiner. Tymczasem stacja benzynowa zostaje obrabowana, a jeden ze sprawców, Paulo, zostaje wkrótce aresztowany. Paulo pracuje dla firmy ochroniarskiej prowadzonej przez Xaviera Marcherona, byłego policjanta, który został zwolniony za bliskość społeczności. Marchon i dwóch kolegów Paulo zapewniają mu alibi, ale Fayard chce, by zostali skazani za fałszywe zeznania. Marcheron zostaje wezwany przez byłego oficera OAS, który stał się handlarzem winem, Joanno, który jest znany jako „Kapitan” . Wkrótce potem na placu budowy znaleziono ciało Marcherona, podziurawione kulami. Fayard odwiedza Paulo w jego celi i dowiaduje się od niego, że Marcheron został zabity przez ludzi gangstera Simona Pradala, zwanego „Doktorem”, który podobnie jak Paulo jest w więzieniu i stoi na czele gangu „Stéphanois” . . Zdając sobie sprawę, że może zostać zabity, jeśli będzie wolny, Paulo przyznaje się do kradzieży stacji benzynowej, a także wyjawia Fayardowi, że wielu dotychczas dyskretnych przestępców planuje spektakularny napad, za który chcą uciec od „ Doktora ”z więzienia. Niedługo potem Pradalowi udało się uciec z więzienia z pomocą Joanno. Sprawa Fayarda to śledztwo w sprawie zabójstwa Marcherona, ale sędzia z pomocą Mareca odkrywa powiązania między Marcheronem a Pradalem: były gliniarz był dzień przed morderstwem w barze należącym do przyjaciela Pradala. Fayard idzie do baru i grozi przeszukaniem domu. Niedługo potem otrzymuje list z pogróżkami, widzi, jak włamano się do jego mieszkania i zabito królika jego dziewczyny, nauczycielki Michèle.

Gang skupiony wokół Pradala i Joanno wykorzystuje dane, które zdobył dla nich dyrektor zarządzający firmy handlowej, Lucien Degueldre – znany jako Pan Paul – do przygotowania ataku na transporter pieniędzy załadowany 850 milionami dolarów. Informatorzy Degueldre'a, on sam i lekarze, otrzymali po jednej trzeciej skradzionych pieniędzy. Napad odbywa się w tunelu, gang kradnie pieniądze, ale jeden z rabusiów, Bouvine, zostaje poważnie ranny i pozostawiony na miejscu na śmierć. Strażnik również zostaje zastrzelony, a kule są takie same jak te znalezione w ciele Marcherona. Przechwycone pieniądze kapitan przekazuje Panu Paulowi, który wpłaca je do szwajcarskiego banku. Wraz z nim jest zastępca Chalabert. Fayard pyta hospitalizowanego Bouvine'a, który stał za atakiem i zaczyna ujawniać informacje, w szczególności, że „kapitan” zabił Marcherona, ale tylko na polecenie niejakiego pana Paula, który prał pieniądze w Szwajcarii. Fayard aresztuje znanych sprawców, ale wszyscy mają alibi. Z kolei Bouvine zostaje zamordowany przez „kapitana” w szpitalu, zanim zdąży złożyć dalsze zeznania. Śledztwo nabiera tempa, gdy Fayard odkrywa, że ​​niektórzy z zatrzymanych mężczyzn mieli ze sobą pudełka zapałek z wiejskiej posiadłości. To miejsce, w którym ukrywają się Pradal i Joanno. Organizowany jest tam nalot policyjny; Marec jest kontuzjowany w kolano, a Pradal i Joanno zostają zastrzeleni. Posiadłość należy do firmy handlowej prowadzonej przez Degueldre'a, który walczył w Algierii, gdzie znany był jako „Monsieur Paul” . Steiner, który otrzymał od Fayarda dane o firmie handlowej i Degueldre, ostrzega Fayarda przed Degueldre, co jest wielką sprawą. Inne wskazówki również wydają się prowadzić do Degueldre. Jest regionalnym szefem Służby Akcji Obywatelskich , do której należało kilku uczestników kradzieży furgonetki, a także Pradal i Marcheron. Przesłuchanie Degueldre, w którym obecny jest prokurator Arnoud, przeradza się w skandal, dopóki Degueldre nie grozi Fayardowi. Nawiązał powiązania między Degueldre i Pradalem, którzy znali się od wojny. Wkrótce potem zaproponował Fayardowi posadę w Bordeaux. Jednak Fayard kontynuuje swoje badania i z pomocą Steinera odkrywa, że ​​wśród akcjonariuszy spółki handlowej są także politycy, tacy jak poseł Chalabert i sekretarz stanu Valentis. W drodze powrotnej do swojego mieszkania z Michele Fayard został nieco później postrzelony w głowę na środku ulicy.

Jakiś czas później fabryka Camus świętuje przejęcie przez firmę handlową Degueldre. Podczas uroczystości pojawiają się znajome twarze: sekretarza stanu Valentisa, zastępcy Chalabera, prezydenta Chazeranda, Degueldre'a i prokuratora generalnego Arnoulda. Steiner jest również obecny i prosi Arnoulda o przekazanie mu romansu z Fayard. Wie, kto jest odpowiedzialny za zabójstwo sędziego i powody jego zabójstwa. Arnould stwierdza, że ​​Fayard zostawił pustą teczkę, która nie pozwala już na ściganie. Steiner mówi mu, że Fayard przekazał mu wszystkie pliki i że już je skopiował i przekazał kolegom, którzy mogliby go również zastąpić w nagłych wypadkach. Arnould wyrzuca mu, że zmusił Fayarda do kontynuowania śledztwa i bycia odpowiedzialnym za jego śmierć, po czym odchodzi, ignorując prośbę Steinera.

Karta techniczna

Dystrybucja

Wokół filmu

Wyjście i odbiór

Sędzia Fayard znany jako „szeryf” pojawia się we francuskich kinach w dniu12 stycznia 1977. Niemniej jednak, dzień przed premierą, wyrok sądu po skardze NSA , który jest wielokrotnie cytowany w filmie, wygrał sprawę dla organu politycznego i zmusił autorów filmu do „usunięcie niektórych replik i wykonanie wycięto tam, gdzie pojawia się nazwa tego stowarzyszenia” z kartonu poprzedzającego projekcję filmu. Reżyser Yves Boisset i jego redaktor przejmują kopie już w kinach i uderzają w ścieżkę dźwiękową, w której słychać odniesienie do SAC.

Krytyczny odbiór

Kiedy wszedł do kin, Le Juge Fayard został dobrze przyjęty przez krytyków: dla Pierre'a Billarda z Journal du dimanche jest to „film puentowy, który wstrząsa letargiem francuskiego kina” , tak że Raymond Lefevre z The Sezon filmowy , zauważa, że ​​Boisset zbudował „cały swój film ze spotkania Série Noire z satyrą polityczną” i „w ten sposób stał się mistrzem prawdziwie popularnego kina i pomimo pewnych schematyzmów sukces jest pewny” oraz Jean-Paul Grousset z Canard Enchaîné pozdrawia wydajność Patrick Dewaere . Wśród krytyków opowiadających się za filmem Michel Flacon du Point pisze, że „Boisset ma cios i trzyma nas do końca”, a redakcja „ L'Humanité Dimanche” precyzuje, że jest „najpełniejszym i dojrzalszym z filmów”. Filmy Boisseta” .

Jednak Michel Mohrt du Figaro krytykuje konformizm Boisseta, który według krytyka chce zrobić „kino, które niepokoi i” skłania do myślenia” , dodając, że „co by było aby pokazać nam sędziego uczciwego, choć tradycjonalistycznego i który uważa, że ​​sędzia jest powołany do stosowania prawa, a nie do kwestionowania ich i uprawiania polityki ” .

Kasa biletowa

Sędzia Fayard, znany jako „szeryf”, miał doskonały start w pierwszym tygodniu swojej działalności, zajmując trzecie miejsce w kasie z ponad 123 000 biletów, w tym ponad 105 000 biletów w Paryżu, gdzie bezpośrednio zajął pierwsze miejsce. Znakomity krytyczny odbiór i rozgłos wokół orzeczenia sądu wygłoszonego na korzyść NSA sprawiły, że film odniósł sukces wśród publiczności.

Szczegółowe kasy z pierwszych miesięcy eksploatacji filmu, tydzień po tygodniu w Paryżu
Źródła: „BO hebdo Paris 1977” w historii box-office , według CNC .
Tydzień Ranga Wejścia Akumulacja n o  1 kasie tygodniowo.
1 od 12 do17 stycznia 1977 1 105 740 105 740 Sędzia Fayard mówi „Szeryf”
2 od 18 do25 stycznia 1977 2 87,540 193,280 Gang
3 od 26 stycznia do1 st luty 1.977 1 71 429 264 709 Sędzia Fayard mówi „Szeryf”
4 od 2 do8 lutego 1977 2 53 853 318,562 Każdemu jego własne piekło
5 od 9 do15 lutego 1977 4 45 952 364 514 Gang
6 od 16 do22 lutego 1977 5 41 514 406.028 Bitwa o Midway
7 od 23 lutego do1 st marzec 1977 8 34 268 440,296
8 od 2 do8 marca 1977 14 21,261 461 557 Kiedy Różowa Pantera się zaplącze
Szczegółowe dane kasowe pierwszych miesięcy eksploatacji filmu, tydzień po tygodniu, we Francji
Źródła: „BO hebdo France 1977” w Les Archives du box-office , według CNC .
Tydzień Ranga Wejścia Akumulacja n o  1 kasie tygodniowo.
1 od 12 do17 stycznia 1977 3 123 167 123 167 Król Kong
2 od 18 do25 stycznia 1977 2 190 447 313 614
3 od 26 stycznia do1 st luty 1.977 3 188 141 501 755 Gang
4 od 2 do8 lutego 1977 3 155 836 657 591
5 od 9 do15 lutego 1977 3 153,999 811 590 Król Kong
6 od 16 do22 lutego 1977 3 149 185 960 775 Rzuć moje trampki
7 od 23 lutego do1 st marzec 1977 3 135 235 1,096,010 Bitwa o Midway
8 od 2 do8 marca 1977 3 98 597 1 194 607 Rzuć moje trampki
9 od 9 do15 marca 1977 5 86,149 1 280 756
10 od 16 do22 marca 1977 5 80 496 1,361,252
11 od 23 do29 marca 1977 10 65 042 1 426 294 Piotruś Pan
12 od 30 marca do5 kwietnia 1977 14 53,209 1 479 503
13 od 6 do12 kwietnia 1977 21 42 226 1 521 729
14 od 13 do19 kwietnia 1977 22 32 686 1 554 415 Violetta i François

Późniejsza eksploatacja

Pomimo publicznego sukcesu, kiedy został wydany w kinach, Le Juge Fayard znany jako „Szeryf” był mało edytowany na wideo. Film fabularny został wydany na VHS w 1982 roku przez wydawcę DEC, wznowiony przez Polygram Video w tym samym roku. Film zostaje wznowiony z kolejną okładką przez wydawnictwo Fil à Fims. Dopiero w czerwcu 2014 roku Le Juge Fayard po raz pierwszy ukazało się na DVD , zmontowane przez Jupiter Films w odrestaurowanej wersji i zawierające jako bonus wywiad z Yvesem Boissetem i sędzią Éricem de Montgolfierem .

Nagrody i wyróżnienia

Uwagi i referencje

  1. "  Sędzia Fayard mówi szeryf  : Wizy i klasyfikacja  " , na CNC.fr ,11 stycznia 1977(dostęp 26 kwietnia 2020 r . ) .
  2. Informacje o lokalizacji miejsc filmowania i punktów widokowych można znaleźć na stronie : https://umap.openstreetmap.fr/en/map/sainte-urbex-cine-map_42710#12/45.4371/4.3945 .
  3. Więcej informacji: http://www.arte.tv/guide/fr/020317-000/le-juge-fayard-dit-le-sheriff .
  4. „  Wybór kina: sędzia Fayard mówi„ szeryf ”na OCS Génats  ” , na TéléCableSat.fr ,15 lipca 2015(dostęp 29 grudnia 2020 r . ) .
  5. "  Le Juge Fayard dit " le Sheriff "  : File sheet  " , na dewaere.online.fr ( dostęp 29 grudnia 2020 ) .
  6. Arkusz filmu na stronie internetowej dystrybutora Jupiter Films.
  7. Fabrice BO, „  BO France – 18 stycznia 1977  ” , na Les Archives du Box-Office ,12 marca 2019 r.(dostęp 4 stycznia 2021 r . ) .
  8. Renaud Soyer, „  BOX OFFICE PARIS OD 12.01.1977 DO 18.01.1977  ” , na Box Office Story ,17 lutego 2008(dostęp 4 stycznia 2021 r . ) .
  9. "  sędzia Fayard powiedział" Szeryf "  " na vhsdb.org (dostęp na 1 st stycznia 2021 ) .
  10. Cedric Cute, „  sędzia Test Fayard powiedział szeryf  ” na AVCesar.com ,6 października 2014(dostęp 13 marca 2021 r . ) .

Linki zewnętrzne