Ogród na końcu świata

Ogród na końcu świata
Zdjęcie zbiornika Caniapiscau zrobione przez astronautów.
Zdjęcie zbiornika Caniapiscau zrobione przez astronautów.
Geografia
Kraj Kanada
Lokalizacja Zbiornik Caniapiscau
Informacje kontaktowe 54 ° 23 ′ 07 ″ N, 69 ° 52 ′ 49 ″ W.
Liczba wysp 300
Administracja
Województwo Quebec
Region Północny Quebec
Inne informacje
Geolokalizacja na mapie: Quebec
(Zobacz sytuację na mapie: Quebec) Ogród na końcu świata Ogród na końcu świata
Geolokalizacja na mapie: Kanada
(Zobacz sytuację na mapie: Kanada) Ogród na końcu świata Ogród na końcu świata
Wyspa w Kanadzie

Ogród na końcu świata to archipelag składający się z 300  wysp i wysepek powstałych w wyniku piętrzenia zbiornika Caniapiscau w północnym Quebecu w latach 1981-1984.

Utworzenie zbiornika, który jest częścią projektu James Bay , utworzyło archipelag składający się z około 300  wysp i wysepek , które są teraz zatopionymi szczytami gór i wzgórz. W 1997 roku Komisja de toponymie du Québec nazwał archipelag Le Jardin Au Bout du Monde - tytuł opowiadania przez Gabrielle Roy - i dał nazwę francuską do 101 wysp z tytułów lub wyrażenia reprezentatywnych, zaczerpnięte z dzieł z literatury Quebec okresu powojennego . Wśród uhonorowanych autorów wymieniamy Lise Bissonnette , Marie-Claire Blais ,Chrystine Brouillet , Philippe Haeck , Louis Hamelin , Gilles Hénault , Robert Lalonde , Félix Leclerc , Yves Préfontaine i Gilles Vigneault .

Decyzja jest wykonany z okazji 20 XX  rocznicy przyjęcia przez Zgromadzenie Narodowe Quebecu Bill 101, Karty języka francuskiego , The26 sierpnia 1977.

Nomenklatura

Opisany jako „101 kwiatów uciekła z ogrodu wyobraźni i tego spreadu w Jardin du Bout du Monde, animowanie anonimowy” ten „poemat geograficzny około 101” mija 20 th  rocznica przyjęcia Karty języka francuskiego przez Zgromadzenie Narodowe Quebecu ,26 sierpnia 1977. Oto nomenklatura przedstawiona przez Commission de toponymie du Québec:

„La Fleur de Lyse / L'Herbe Rebelle / The Incredible Odyssey / The Space of Destiny / The Morning Angel / The Oblivion of the Sages / La Petite Patrie / La Neigerie / The Brazier of the Winds / The Survenant / The Great Brûle- Żyła / Niebiańska Bestia / Lew z odciętą głową / Żelazna statua / Cielesna rama / Zderzenie namiętności / Strzaskane serce / Podziemny grzmot / Przejście nocy / Pora piękna / La Marie-Tempête / La Femme de Sable / La Belle Brume / L'Insoumise / The Star Fairy / The Sirens 'Song / The Arioso / The Adidouce / The Karizdondelle / The Great Demand / The End of the Gods / The Pardon Refused / La Copie Carbone / L'Enfirouapé / The Approxination / La Démanche / The Closed Room / The Hall of Mirrors / The Midday / The Archangel of the Faubourg / The Summer of Whales / The Bal des Chenilles / L 'Oursiade / The Twenty-Seventh Letter / The First Nocturne / The Box-Clock / The Obstructed Trace / The Interior Portrait / The Umbrella of My Aunt / The Horseman with the Tricorn / The Evening Hat / The Infanta Immemorial / The Closed Face / The Closed Shell / The Vieux-Chagrin / La Vie à Rebours / The Nest of Silence / The Fragility of Things / The Spillway of Tears / The Weight of Shadows / The Malebeast / The Dalle des Morts / La Belle Épouvante / L'Épormyable / The Hurricane / The Soleil des Gouffres / Le Vent du Diable / Le Vent du Chaos / Le Haut des Limbes / La Petite Extrace / La Mémoire de l'Eau / La Mouette et le Large / L'Ancre à Voiles / La Dérive Douce / La Calliope / L ' Indolence des Grèves / Le Chuchotis des Rives / Le Caillou de Barbarie / La Pierre Nue / Le Désert Mauve / La Failloise / La Pelure de Ciel / La Porte du Songe / The School of Dreams / Christmas Lunch / La Terre de Médilhault / The Moon -Where-It-Freezes / The Cold Bridge / The Snow Knight / The Fourth Mage King / The Emmitouflé / The Inuk Unheard / La Vigie d'Iriook / Nobody's Daughter / The Indigo Night / The Penultimate Dodo / The Red Quilt / The Tendre Matin / The Certain Memory / The Ice-That-Chante / The Lost Paradise. "

-  Commission de toponymie du Québec 2012c

Reakcje

Nomenklatura Komisji de toponymie jest jednak krytykowana przez przywódców Eskimosów i Cree , którzy utrzymują, że rząd nie skonsultował się ze społecznościami tubylczymi przed dokonaniem tych oznaczeń. Dla przywódcy Eskimosów „jest to manewr komisji mający na celu sztuczne stworzenie historii Francji tam, gdzie jej nie ma”. Wzywając Alberta Memmi , przywódca Cree Matthew Coon Come porównuje Quebec do potęgi kolonialnej, która walczy o siebie, usuwając materialne ślady skolonizowanych ludzi. Geograf Caroline Desbiens wyjaśnia zarzut Cree faktem, że „projekt miał moc naturalizacji nowego krajobrazu, do którego Crees wciąż próbują się przystosować”. Pomimo kontrowersji, Commission de toponymie utrzymała nowe nazwy, uznając, że terytorium to, zmodyfikowane przez budowę hydroelektrowni, było „anonimowe, całkowicie dziewicze”.

Uwagi i odniesienia

  1. Commission de toponymie du Québec 2012c
  2. Chouinard 1997a
  3. The Canadian Press 1997
  4. Desbiens 2008 , s.  7-8.
  5. Commission de toponymie du Québec 1997 , s.  1.
  6. Commission de toponymie du Québec 1997 , s.  1, cytowane przez Desbiens 2008 , s.  7.
  7. Chouinard 1997b

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły