Le Bar du Vieux Français to komiks Belgów Denisa Lapière'a (scenariusz) i Jean-Philippe'a Stassena (rysunek i kolor), opublikowany w dwóch tomach przez Dupuisa w jego kolekcji Aire libre w 1992 i 1993 roku. Był to wielki sukces krytyczny.
Ci dwaj mężczyźni współpracowali już przy różnych produkcjach komiksowych, takich jak Bahamy z wydaniami Albina Michela w 1988 roku; lub Bullwhite w 1989 roku nadal z Albinem Michelem.
Zanurzony w środku pustyni bar. Miejsce spotkań znikąd, osiadł tam stary Francuz i spędza czas na opowiadaniu historii przechodzącym ludziom. Stali bywalcy, podobnie jak jego stary przyjaciel Mehmed, znają ich na pamięć, nie wiedząc, jak zrównoważyć prawdziwość i wyimaginowaną historię tego nietypowego mężczyzny. Ale sytuacja się zmieniła, odkąd rok temu dwoje dzieci zatrzymało się przy tym barze. Dlatego ten człowiek myśli tylko o ich powrocie.
Rzeczywiście, Leila i Célestin widzieli, jak ich ścieżki krzyżują się w tym barze przez szansę na życie. Każdy z nich podążał swoją ścieżką, mniej lub bardziej błądząc w poszukiwaniu czegoś; poszukiwanie dla siebie. Ich spotkanie wyznaczyło nowy początek dla każdego z nich. Razem opuścili bar, korzystając z okazji, która sprowadziła ich z powrotem na drogę życia. Po kilku dniach spędzonych razem w Tangerze ich drogi ponownie się rozeszły, aby dokończyć to, co odpowiednio podjęli przed spotkaniem ze starym Francuzem.
Ale te kilka dni sprawiło, że odkryli więź, która łączyła ich bardziej niż cokolwiek innego. Dlatego zdecydowali, że ten drążek, który dla każdego z nich wyznaczył punkt zwrotny, będzie miejscem, w którym będą na bieżąco mocowani. Ich adres do nich, gdzie pisali do siebie podczas rozstania i gdzie mieli się spotkać, aby prześledzić swoją przyszłość ...