Lazare Weiller

Lazare Weiller Obraz w Infobox. Lazare Weiller w 1920 roku. Funkcje
Senator Bas-Rhin
11 stycznia 1920 r -12 sierpnia 1928
Zastępca Bas-Rhin
10 maja 1914 -7 grudnia 1919
Biografia
Narodziny 20 lipca 1858
Selestat
Śmierć 12 sierpnia 1928
Montreux
Narodowość Francuski
Zajęcia Polityk , inżynier , biznesmen
Inne informacje
Właściciel Zamek Angervilliers
Partia polityczna Sojusz demokratyczny
Różnica Kawaler Legii Honorowej

Jean Lazare Weiller był francuskim przemysłowcem i politykiem urodzonym w Sélestat ( Bas-Rhin )20 lipca 1858i zmarł w Territet ( Szwajcaria ) dnia12 sierpnia 1928.

Biografia

Przegląd

Lazare Weiller ma trzy siostry, Mathilde, Régine i Pauline oraz dwóch braci, Charlesa i André, urodzonych jako Léopold Weiller (ur. 1807), handlarz i Reine Ducasse (ur. 1819), służącą, skromną alzacką parę żydowską z Seppois-le-Bas .

Po aneksji Alzacji i Lotaryngii przez Niemcy w 1871 roku został wysłany do Wrzesień 1872ze swoim wujem Moïse Weillerem, przemysłem w Charente , co pozwala mu korzystać ze stypendium i zachować francuskie obywatelstwo, korzystając z klauzuli traktatu frankfurckiego .

Okazał się znakomitym uczniem, najpierw w college'u w Angoulême, a następnie w Lycée Saint-Louis w Paryżu, gdzie zdał maturę i przygotowywał się do egzaminu wstępnego na École Polytechnique . Ale, dotknięty tyfusem, nie zdał egzaminów i wyjechał do Oksfordu, gdzie studiował angielski, grekę, chemię i fizykę. Potem przewidział apel i odbył służbę wojskową w Wersalu, po czym wrócił do Angoulême, aby pracować w fabryce metalowych sit swojego wuja.

Lazare Weiller przeszedł na religię katolicką i 23 maja 1882, poślubił swoją kuzynkę Marie-Marguerite Jeanne Weiller. Ale zmarła przy porodzie w następnym roku, a ich syn Jean zmarł dwa lata później.

Ożenił się ponownie 12 sierpnia 1889z Alice Javal, córką znanego okulisty Émile Javala , zastępcy Yonne. Para będzie miała czworo dzieci: bliźniaki25 kwietnia 1890, Jean-Pierre i Marie-Thérèse, Georges-André the 4 marca 1892i Paul-Louis the29 września 1893.

W 1893 roku para przeniosła się do prywatnej rezydencji 36 przy rue de la Bienfaisance w Paryżu i nabyła Villa Isola-Celesta w Cannes , której ogród różany jest uważany za jeden z najpiękniejszych w Europie.

W Mougins Lazare Weiller zbudował wraz z Lordem Derby pierwsze pole golfowe na Lazurowym Wybrzeżu .

Od 1920 roku Weillerowie wynajęli, a następnie kupili (1922) Hôtel de la Lieutenance w Sélestat ( Bas-Rhin ) i teraz dzielą swój czas między Alzację i stolicę.

Lazare Weiller zmarł w Szwajcarii , w klinice Valmont de Territet , nad brzegiem Jeziora Genewskiego , w dniu12 sierpnia 1928 niewydolność serca spowodowana przewlekłą cukrzycą.

Został pochowany w Angoulême ze swoją pierwszą żoną.

Wynalazca i przemysłowiec

Od początku lat osiemdziesiątych XIX wieku Lazare Weiller rozpoczął badania nad stopem, z którego można byłoby wytwarzać metalowe druty, które byłyby cienkie i mocne, ale tak samo przewodzące jak miedź, które trudno było rozciągać. Złożył patenty na brąz krzemionkowy i miedź fosforową, które miały być podstawą jego fortuny. Potrzeby są rzeczywiście znaczne w przypadku tworzenia sieci elektrycznych i telefonicznych. Stworzył Société Lazare Weiller (1883), który jako pierwszy zarządzał ciągarnią drutu w Angoulême , a następnie w latach 90. XIX wieku zbudował większą fabrykę w Le Havre , zarówno jako punkt wejścia importu miedzi, jak i punkt wyjścia do Stanów Zjednoczonych i Anglii. . Ta fabryka, Tréfileries et Laminoirs du Havre , szybko osiągnęła siłę roboczą w wysokości 1500 pracowników. W 1901 roku Société Lazare Weiller stało się Compagnie des tréfileries et laminoirs du Havre . Lazare Weiller będzie pierwszym producentem wielożyłowych kabli telefonicznych, a następnie specjalizującym się w okablowaniu podmorskim.

Jako pionier telewizji , w 1889 roku opublikował w Le Génie civil artykuł na temat widzenia dali za pomocą elektryczności, opisujący urządzenie, foroskop, sprzęgające parę kół lustrzanych i telefon gazowy. Urządzenie umożliwia analizę mechaniczną i odtworzenie z odległości obrazu 10 cm z boku pociętego na 250 000 elementów. Urządzenie faktycznie wyprodukowano w 1898 roku (źródło?). Składa się z bębna, na którym znajdują się dziesiątki małych wypolerowanych metalowych płytek tworzących lustra, nachylone pod różnymi kątami, tak aby odbijać różne części obrazu na fotoczułej komórce selenu. Przy odbiorze identyczne urządzenie, zsynchronizowane z nadajnikiem, umożliwia rekonstrukcję obrazu. Pięć lat po zdefiniowaniu niemieckiego rekordu Paula Nipkowa Weiller przedstawia alternatywną metodę, droższą, ale dokładniejszą, opisaną w encyklopedii Grand Larousse pod nazwą „Lazare Weiller's Wheel”. Proces ten zostanie wykorzystany w pierwszych opracowaniach telewizji mechanicznej ( 1905 - 1932 ) i zostanie włączony przez Johna Logie Bairda do systemu wdrożonego przez BBC w 1932 roku dla jej pierwszych regularnych usług.

Jej działalność została poważnie dotknięta załamaniem cen miedzi w latach 1900–1903.

W 1901 r. Lazare Weiller sprzedał część swojej kolekcji obrazów i trzy zamki, w tym ten znany dziś jako Grouchy in Osny ( Val-d'Oise ), który nabył w 1898 r. Iw którym podjął się ważnych prac. (źródło?)

W 1903 r. Kupił patent na „taksometr” lub licznik automatyczny do taksówek i brał udział w tworzeniu Compagnie générale des compteurs i Compagnie française des automobiles de place (1905) oraz identycznych firm w Londynie, Genewie i Mediolanie. , Berlin i Nowy Jork, we współpracy z Banque Morgan .

W 1908 r., Przewidując przyszły rozwój lotnictwa , stworzył nagrodę w wysokości 100 000 franków w złocie jako nagrodę za pierwszy godzinny lot w obiegu zamkniętym. Przyciągnął do Francji braci Wright , amerykańskich pionierów lotnictwa, którzy zdobyli tę nagrodę. Aby wykorzystać swoje patenty, Lazare Weiller utworzył w 1908 roku General Air Navigation Company, ale tak naprawdę nigdy nie rozpoczął swojej działalności z powodu braku wsparcia ze strony Ministerstwa Wojny.

W 1912 roku stworzył Universal Wireless Telegraphy and Telephony Company (CUTT) we współpracy z niemiecką firmą Homag, filią C Lorenz AG, różnymi niemieckimi, francuskimi i amerykańskimi interesami przemysłowymi (w tym jego przyjaciel bankier John Pierpont Morgan). Homag podjął się budowy stacji TSF w Eilvese (Hanower) i Tuckerton (New Jersey) w celu ustanowienia połączenia transatlantyckiego z wykorzystaniem technologii alternatora Goldschmidt. CUTT kupuje patenty Goldschmidt i stację Tuckerton z planem stworzenia stacji we Francji. W 1913 roku, nie mogąc uzyskać zezwoleń od administracji PTT, Weiller sprzedał swój udział w CUTT firmie Marconi Wireless Telegraph Company. Kiedy wybuchła I wojna światowa, Homag odmówił przekazania stacji Tuckerton zgodnie z umową. Prawdopodobnie właśnie w tym momencie Weiller poznał Marconiego3 czerwca 1915.

Polityk

W 1883 r. Lazare Weiller otrzymał tytuł szlachecki w Legii Honorowej , nagrodzony za dostarczanie informacji gospodarczych podczas podróży do Niemiec. (Źródło?)

W 1888 r. Był republikańskim kandydatem do deputacji w Angoulême przeciwko wybranemu bonapartystowi Gellibertowi des Seguinsowi oraz boulangistowi Paulowi Déroulède , także jego bliskiemu przyjacielowi (przedstawił ich sobie malarz Édouard Detail ).

W 1901 roku przewodniczący Rady Pierre Waldeck-Rousseau powierzył mu misję w Stanach Zjednoczonych . Podróżuje po kraju, aby poznać jego metody, spotkać się z jego liderami i zbadać możliwość stworzenia szkoły, w której młodzi francuscy inżynierowie mogliby kształcić się z technik zarządzania w stylu amerykańskim. Tam poznał Johna Pierponta Morgana i Vanderbilta .

W swoim raporcie przedłożonym rządowi, czerpie z niego materiał do książki Les Grandes idées d'un grand peuple (1904), w której proponuje „dać staremu światu trochę praktycznego aspektu Nowego” i która zna prawdziwy sukces księgarni.

Opublikował także relację ze swojej podróży w wielkim dzienniku Le Temps i zaprzyjaźnił się z jego reżyserem, wpływowym Adrienem Hébrardem .

W 1914 r. Rząd powierzył mu misję w Szwajcarii , gdzie Niemcy utworzyli swoją propagandową siedzibę. Opublikował w Le Temps ,Maj 1915 w Wrzesień 1918, seria listów pod tytułem Niemcy widziana ze Szwajcarii .

Wybrany posłem do Angoulême w 1914 r. Pod szyldem Democratic Alliance (umiarkowana lewica), wypowiadał się w imieniu uciskanych Alzacji , określając się jako „Alzacki zastępca z Charente” .

W 1920 r. Został wybrany senatorem Bas-Rhin i ponownie wybrany w 1927 r. Prowadził kampanię na rzecz przywrócenia stosunków dyplomatycznych między Francją a Stolicą Apostolską oraz interesował się stosunkami z Niemcami, Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią. .

Odegrał ważną rolę podczas „kryzysu frankowego” w 1923 i 1924 r., Doradzając Poincarému uruchomienie swojej dużej pożyczki gwarantowanej na złoto z Banque de France .

Prace Lazare Weiller

Uwagi i odniesienia

  1. „  Lazare WEILLER,„ From Distance Vision by Electrical ”, Le Génie civil, T.XV, 1889.  ” , w Histoire de la TV (dostęp 7 stycznia 2018 )
  2. „  Lazare Weiller, meteor historii telewizji  ” , w Historii telewizji (dostęp 8 marca 2018 r. )

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne