| Narodziny |
30 lipca 1908 Akron w stanie Ohio |
|---|---|
| Śmierć |
19 sierpnia 1988Fallbrook , Kalifornia |
| Narodowość | amerykański |
| Czynność | Artysta w efektach specjalnych |
| Tata | William J. Butler ( we ) |
| Różnica | Oscar za najlepsze efekty specjalne ( d ) |
|---|
Lawrence W. Butler (30 lipca 1908 - 19 października 1988) to amerykański artysta zajmujący się efektami specjalnymi, najbardziej znany z wynalazcy tzw . techniki „ zielonego ekranu ”. Jest zdobywcą Oscara za najlepsze efekty wizualne i był nominowany jeszcze trzykrotnie w tej samej kategorii. Otrzymał także Oscara za wkład techniczny z Rogerem Banksem w 1976 roku za koncepcję systemu ułatwiającego transport maszyn elektrycznych i folii.
Fachu uczył go jego ojciec William J. Butler (z boku ) , reżyser efektów optycznych w kinie. Lawrence wyjechał do Anglii w połowie lat trzydziestych i pracował dla London Films z reżyserem i węgierskim producentem Alexandrem Kordą przy filmach Future Worlds (1936), następnie The Man that can perform Wonders (in) (1936) i The Invincible Armada ( 1937).
Wpadł na nowatorski pomysł „blue screen process” dla efektów specjalnych, który opracował wraz z kolegami i zastosował w filmie The Thief of Baghdad (1940), za który zdobył Oscara za najlepsze efekty wizualne . Następnie wrócił do Stanów Zjednoczonych i Hollywood iz czasem został ponownie nominowany do Oscara w 1942 roku za efekty specjalne „Księgi dżungli” (1942).
Następnie pracował dla Warner Bros. i realizuje efekty specjalne Casablanki (1942). Po II wojnie światowej pracował dla Columbia Pictures m.in. przy Gilda (1946), The Lady of Shanghai (1947) i Ouragan on the Caine (1954). Przeszedł na emeryturę w 1973 roku po pracy nad swoim ostatnim filmem, Kill Charley Varrick! (1973)