Laurens More

Laurens De Plus na początku Grand Prix Criquielion 2015 w Silly . Informacja

Narodziny	4 września 1995 Aalst
Narodowość	belgijski
Obecna drużyna	Ineos Grenadiers
Specjalność	Wspinacz
Nagrody	Crystal Hopes Bike (2015)

Zespoły amatorskie

2013	Cube-Spie-Douterloigne
2014-2015	Lotto-Soudal U23

Profesjonalne zespoły

2016	Etixx-Quick Step
2017-2018	Podłogi Quick-Step
2019-2020	Jumbo-Visma
2021-	Ineos Grenadiers

Główne zwycięstwa

Mistrzostwa Świata w jeździe drużynowej na czas 2018 1 etap BinckBank Tour 2019

Laurens De Plus , urodzony dnia4 września 1995w Aalst to belgijski rowerzysta , członek zespołu Ineos Grenadiers . Jego młodszy brat Jasper również jest zawodowym kolarzem.

Biografia

Młodość i początki kolarstwa

Urodził się Laurens De Plus 4 września 1995w Aalst . Fan Toma Boonena w dzieciństwie i mieszkający w Ninove , mieście przybycia Tour of Flanders , chce ćwiczyć kolarstwo, ale jego rodzice są temu przeciwni, uważając ten sport za niebezpieczny i kosztowny. Jednak ostatecznie pozwolili mu wziąć udział w zawodach kolarskich po spotkaniu z Peterem Van Petegem w lipcu 2010 roku, podczas wakacji na Teneryfie i zadaniu mu kilku pytań. Po raz pierwszy biegał w górach w wieku 17 lat, w 2012 roku w kategorii juniorów, na Tour du Valromey , gdzie napotkał trudności na długich podjazdach. Oprócz kariery kolarskiej studiuje zarządzanie biznesem w Haute École de Aalst.

W 2013 roku w barwach belgijskiego klubu Cube-Spie-Douterloigne pokazał postęp, zajmując czwarte miejsce w Tour du Valromey , siódme w La Philippe Gilbert Juniors i ósme w Giro della Lunigiana . We wrześniu skończył 35 th i najlepsze belgijskie Rider w juniorach światowych .

Kategoria nadziei

W 2014 roku Laurens De Plus dołączył do drużyny Lotto-Soudal U23 , rezerwy treningu WorldTour Lotto-Soudal . Dzięki niemu, odkrył głównych wyścigów etapowych w kalendarzu międzynarodowym nadziei w Ronde de l'Isard Ariege , gdzie porzucone podczas drugiego etapu, a Wieża Dolinie Aosty ( 47 th ).

Laurens De Plus ma nadzieję, że w swoim drugim sezonie z najlepszymi kandydatami w 2015 roku zostanie wybrany do reprezentacji narodowej i pokaże się w wydarzeniach etapowych, takich jak Tour des Pays de Savoie , Tour de la Vallée d'Aoste czy Ronde de l. „Isard d'Ariège . Ma również nadzieję, że zostanie wybrany do Liège-Bastogne-Liège, który ma nadzieję na gromadzenie doświadczenia. W marcu odniósł swoje pierwsze zwycięstwo nad Gand-Staden , inauguracyjną rundę Pucharu Belgii, następnie zajął dziewiąte miejsce w Handzame Challenge i jedenaste w Trofeo Banca Popolare di Vicenza we Włoszech . Zaangażowany w nadziei Liège-Bastogne-Liège z ambicjami, jednak kończy się to, że 53 th następujący błąd skierowania.

Pod koniec kwietnia wyjechał na trening w Wogezach ze swoim przyjacielem Tiesjem Benootem , aby przygotować się do kolejnych celów, Grand Prix Criquielion i Ronde de l'Isard d'Ariège . W maju zajął piąte miejsce w Flèche ardennaise , którą wygrał Loïc Vliegen . Niedługo potem wystartował na Ronde de l'Isard d'Ariège , co było jednym z jego celów w tym sezonie. Było to objawienie imprezy, jako pierwszy zajął drugie miejsce w pierwszym etapie, docierając na szczyt Goulier Neige , zaledwie dwanaście sekund za zwycięzcą Simone Petilli . Następnego dnia musi ponownie zadowolić się drugim miejscem na szczycie płaskowyżu Beille , z wypłatą ponad minuty na Jérémy Maison , pomimo przebicia i upadku u podnóża podjazdu. Na końcu czterech etapów ostatecznie ukończył tę konkurencję jako pierwszy w klasyfikacji punktowej, najlepszy młodzik, drugi w klasyfikacji górskiej i generalnej, wyprzedzając o dziesięć sekund Petilli. Niecały tydzień później zajął czwarte miejsce w Hope Peace Race , rundzie Pucharu Narodów U23 .

W lipcu potwierdził dobre występy w podaniach podczas Tour de la Vallée d'Aosta , wyścigu wzorcowego wśród obiecujących, gdzie wygrał pierwszy etap i zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Australijczykiem Robertem Powerem . Również latem zajął czwarte miejsce w Almar Trophy i szóste w Tour Alsace . Mianowany liderem Belgii na Tour de l'Avenir , zajął ósme miejsce po porażce na ostatnim etapie, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. W U23 Mistrzostwa Świata Drogowego , wziął 37 th miejsce po konieczności odłączenia podczas ostatniego okrążenia, utrudnione przez upadku jego kolega Nathan Van Hooydonck . Pod koniec tego sezonu Laurens De Plus ma nadzieję na rower Crystal .

Profesjonalna kariera

Chociaż w 2014 i 2015 roku grał w rezerwie profesjonalnej drużyny Lotto-Soudal, Laurens De Plus przeszedł na zawodowstwo w 2016 roku w belgijskiej drużynie Etixx-Quick Step , z którą podpisał kontrakt na trzy lata. Jest najmłodszym zawodnikiem World Tour w tym sezonie.

W swoim pierwszym sezonie z profesjonalistami gra głównie rolę kolegi z drużyny. Brał udział w kilku wyścigach World Tour i brał udział w igrzyskach olimpijskich w Rio , gdzie przeszedł na emeryturę. Jego najlepszym wynikiem w roku jest siódme miejsce w mistrzostwach Belgii w jeździe na czas . Został zmuszony do przerwania sezonu na początku października z powodu złamania biodra spowodowanego upadkiem podczas Tour du Piedmont.

7 października 2017 r., Podczas Tour of Lombardia , wracając do lidera, Francuza Mickaëla Chérela , spadł ze ściany Sormano w kierunku jeziora Como, spektakularną upadek. przechodząc przez barierkę i kołysząc się w pustkę przed wylądowaniem na trawiastym gruncie. Podczas incydentu złamał kolano i większość zimy spędził na rekonwalescencji po kontuzji. W styczniu 2018 roku trenował w RPA ze swoimi kolegami z drużyny Bobem Jungelsem i Petrem Vakocem , kiedy grupa została potrącona przez ciężarówkę. Jungels ucieka przed kontuzjami, ale Vakoc łamie kręgosłup, a De Plus kończy się złamaniem miednicy i kości krzyżowej. Wznowił rywalizację dopiero w maju 2018 roku, kiedy zajął ósme miejsce w Tour of California . Czwarty w czerwcowych mistrzostwach Belgii, wziął następnie udział w Tour of Spain , gdzie zajął trzecie miejsce w drugim etapie, po czym poddał się na dwa dni przed metą. We wrześniu został mistrzem świata w jeździe drużynowej na czas w Quick-Step Floors .

Biegnie od 2019 roku w zespole Jumbo-Visma . W swoim pierwszym sezonie w drużynie rozpoczął w lutym od dziewiątego miejsca w UAE Tour , a następnie wystartował w Tirreno-Adriatico , dwóch wyścigach, w których pomógł swojemu liderowi Primožowi Rogličowi wygrać. W kwietniu, plasuje się w górnej 20 Walonii Strzałka ( 15 th ) i Liège-Bastogne-Liège ( 17 th ). Wyrównany z Tour Włoch na poparcie Roglic, przeszedł na emeryturę w ciągu 7 th etapie powodu infekcji gardła. Następnie poprowadził swój pierwszy Tour de France , w którym na treningu wygrał drużynową jazdę na czas . Jeździ jako kolega z drużyny Stevena Kruijswijka, który zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej. W sierpniu De Plus wygrał klasyfikację generalną BinckBank Tour , swoje pierwsze zwycięstwo na torze World Tour.

W 2020 roku startuje tylko w jednym wyścigu (z którego rezygnuje z powodu problemów fizycznych) przed końcem sezonu spowodowanego pandemią Covid-19 . Kiedy wznowiono zawody, gdy miał wystartować w Tour de France , został ostatecznie wykluczony z selekcji Jumbo-Visma na rzecz George'a Bennetta . Po wznowieniu rywalizacji wznowił udział tylko w trzech konkurencjach (dwóch wycofaniach) z powodu kontuzji biodra.

W 2021 roku dołączył do zespołu Ineos Grenadiers .