Laura Diebold

Laura Diebold Opis obrazu Laure Diebold.jpg. Kluczowe dane
Imię urodzenia Laure Mutschler
Znany jako Mona
Mado
Narodziny 10 stycznia 1915
Erstein , Bas-Rhin
Śmierć 17 października 1965
Lyon
Narodowość Francuski
Zawód Pracownik ruchu oporu , sekretarz Jean Moulin
Nagrody Kawaler Legii Honorowej Towarzysz Wyzwolenia Krzyż Wojenny 1939-1945

Laure Diebold , czasami pisane Laure Diebolt , jej nazwisko urodzenia Laure Mutschler , ur.10 stycznia 1915w Erstein ( Bas-Rhin ) i zmarł dnia17 października 1965w Lyonie jest francuskim bojownikiem ruchu oporu . Sekretarz Jeana Moulina , została Towarzyszką Wyzwolenia , kiedy zgłoszono jej zaginięcie w Niemczech.

Biografia

Pochodząca z bardzo patriotycznej alzackiej rodziny , Laure Mutschler spędziła większość swojej młodości w Sainte-Marie-aux-Mines , w Haut-Rhin, gdzie jej rodzice osiedlili się w 1922 roku . Pod koniec studiów wstąpiła do Zakładów Baumgartnera jako sekretarka. W czasie „  śmiesznej wojny  ” była sekretarką przemysłowca w Saint-Die .

W anektowanej Alzacji

Po najeździe niemieckim pozostał w Alzacji, zaanektowany pod koniec latlipiec 1940. Dołączyła do sieci przemytników. Bardzo często składa zbiegłych jeńców wojennych w domu ojcowskim przy rue Jean-Jaurès 46 w Sainte-Marie-aux-Mines, a także u swojego narzeczonego Eugène'a Diebolda, który jest sekretarzem ratusza. Od 1940 r. wstąpiła do kręgu członków ruchu oporu dr Bareiss przy Armii Ochotników . Dostrzeżona musi opuścić Alzację. W Wigilię 1941 uciekła do Lyonu , ukryta w lokomotywie.

Lyon przed okupacją

Laure Diebold jest sekretarką w urzędzie uchodźców Alzacji i Lotaryngii , oficjalnej służbie. 31 stycznia 1942poślubiła Eugène'a Diebolda , uchodźcę, tak jak ona, w Lyonie. W maju 1942 r. wróciła do siatki Mitrydates, gdzie jako oficer łącznikowy zbierała kodowane przez siebie informacje i wysyłała pocztą do Londynu . 18 lipca 1942, została aresztowana wraz z mężem przez francuską policję, ale oboje zostali zwolnieni z braku dowodów sześć dni później. Uchodźczyni w Aix-les-Bains , Laure Diebold staje się „Moną” w ukryciu.

We wrześniu 1942 r. przydomek „Mado” dołączyła do delegacji Jeana Moulina w strefie południowej . Przydzielona do sekretariatu Daniela Cordiera , pracuje dzień i noc.

Zajęty Paryż

Pod koniec marca 1943 r. wraz z Danielem Cordierem , Hugues Limonti , Georgesem Archimbaud , Louisem Rappem , Jean-Louisem Théobaldem i Suzanne Olivier udała się do Paryża, aby przygotować powołanie delegacji w strefie północnej . Po aresztowaniu Jeana Moulina kontynuowała pracę jako sekretarz delegacji. Po wojnie jego służba zostanie potwierdzona przez Siły Wolnej Francji , jako agent „  P 2  ”, zasymilowany do stopnia porucznika.

Deportacja

Po niemieckich przeszukaniach siedziby Generalnej Delegatury w Paryżu, reprezentowanej przez Claude'a Bouchineta-Serreulesa i Jacques'a Bingena , oraz rozbiciu licznych paryskich siatek po „aferze rue de la Pompe”, z aresztowaniem Pierre'a, a następnie Jacqueline Pery d'Alincourt , Laure Diebold została aresztowana dnia24 września 1943, w towarzystwie męża i przewieziony do więzienia Fresnes .

Jest torturowana, ale twierdzi, że jest tylko skrzynką pocztową. 17 stycznia 1944 r. została deportowana do więzienia Saarbrücken . Z28 stycznia w 13 czerwca 1944przebywa w więzieniu w Strasburgu . Następnie do obozu bezpieczeństwa Vorbruck-Schirmeck. Następnie do więzienia Gaggenau . Wróć do obozu Schirmeck . Wysłany do więzienia w Mulhouse . Potem więzienie w Berlinie. Deportowany do Ravensbrück , następnie został wysłany w okolice Altenburga , do Kommando de Meuselwitz , satelity Buchenwald , następnie do6 października 1944 r, w komando Lipsk- Taucha , inny satelita Buchenwaldu. 20 listopada została Towarzyszką Wyzwolenia. Ciężko chora, umierająca, ucieka przed śmiercią dzięki interwencji czeskiego lekarza z obozowego laboratorium. Dwukrotnie wycofuje swoją kartę i ratuje przed wysłaniem jej do krematorium.

Wydanie

Wyzwolona w kwietniu 1945 r. przez Amerykanów Diebold wróciła do Paryża , gdzie dotarła, bardzo słaba, dnia16 maja 1945 r.i odnajduje tam męża, również z wysiedlenia. Dowie się również, że jej pierwszy kuzyn Frédéric Mutschler, przymusowo zaangażowany w armię niemiecką, z „mimo nas” zginąłby około 5 września 1944 r. w kierunku Brukseli, w Nosseghem, tuż przed ofensywą aliancką w Ardenach.

Po wojnie

Laure Diebold pracuje w DGER . W 1957 dołączyła do firmy w Lyonie jako sekretarka, gdzie została bibliotekarką.

Zmarł w Lyonie dnia 17 października 1965, została pochowana zgodnie z jej pragnieniem w Sainte Marie-aux-Mines w dniu 21 października, gdzie spędziła dzieciństwo i poznała swojego męża.

Hołdy

Jego imię nosi kilka ulic i placów:

W styczeń 2015, w miejscu jego urodzenia w Erstein zostaje odsłonięta tablica pamiątkowa, ówczesna restauracja Zum Goldenen Faß ( Au Tonneau d'Or ), obecnie zastąpiona parkingiem, na rogu rue du Général-de-Gaulle i rue du Renard.

Znaczek pocztowy z jego podobizną o nominale 0,68 euro pojawia się w dniu 19 października 2015.

Nagrody

Uwagi i referencje

  1. "  Laure Diebold  " , na Biografiach Towarzyszy Wyzwolenia ( dostęp 16 sierpnia 2015 ) .
  2. Broissia, Pierre Aymar de, 1965- , Jagora, Nicolas. i Neuville, Aurore de. , Ruch oporu, 1940-1944: zeznania, akta, chronologia: wydanie alzackie , Mały wielki człowiek,2004( ISBN  2-915347-20-4 i 978-2-915347-20-3 , OCLC  57250485 , czytaj online )
  3. Claude Bouchinet-Serreulles , Zostaliśmy stworzeni, by być wolnymi: Ruch Oporu z de Gaulle i Jean Moulin , Paryż, Grasset ,2000, 400  pkt. ( ISBN  2-246-51711-7 ).
  4. (w) Mark Seaman, Najodważniejszy z odważnych Michael O'Mara Books, 1999, s.  102 .
  5. ogłoszenie w mediach Biuletynie 8 th  dzielnicy, styczeń 2014 r.
  6. Valérie Walch, „  Tramwaj E: hołd dla trzech alzackich bojowników ruchu oporu  ”, DNA ,15 stycznia 2020, s.  31
  7. Anne-Marie Wimmer, „  Informacja prasowa – Narodowe upamiętnienie Laure Diebold-Mutschler  ” ,7 stycznia 2015(dostęp 16 sierpnia 2015 r . ) .
  8. „  Historyczny marker Laure Diebold-Mutschler w Erstein (67)  ” (dostęp 16 sierpnia 2015 r . ) .
  9. Claire Schaffner, Xavier Schmitt i Vincent Roy, „  Pieczęć z podobizną alzackiego członka ruchu oporu  ” [ archiwum9 września 2018 r.] , na Francji 3 Grand Est ,13 października 2015(dostęp 9 września 2018 r. )  : [zdjęcie] [ archiwum z21 lutego 2016] .

Zobacz również

Bibliografia

Filmografia

Linki zewnętrzne