Laura Nsafou

Laura Nsafou Obraz w Infoboksie. Laura Nsafou prezentuje swoją książkę Jak milion czarnych motyli 10 listopada 2018 r. w księgarni Les Mots passants w Aubervilliers Biografia
Narodziny 21 lipca 1992 r.
Narodowość Francuski
Trening Liceum w Pothier (2010-2012)
Uniwersytet w Tampere (2012-2013)
Uniwersytet w Limoges (2013-2014)
Uniwersytet Sorbonne-Nouvelle (2014-2015)
Zajęcia Pisarka , autorka literatury dziecięcej , afro-feministka , blogerka
Inne informacje
Ruch Afrofeminizm
Wpływem Toni Morrison
Stronie internetowej mrsroots.fr

Laura Nsafou jest francuską autorką powieści i książek dla dzieci urodzonych w dniu21 lipca 1992 r., znana również ze swojego bloga „Mrs Roots” .

Biografia

Mieszana rasa ojca Kongijczyka i matki Martynikanki , urodzona w dniu21 lipca 1992 r., opublikowała swoją pierwszą powieść Callie, Just You and Me w wieku 16 lat . Po raz pierwszy znana jest pod pseudonimem MrsRoots , od nazwy jej bloga, na którym pisze o pluralizmie literatur afrykańskich i afro-potomków oraz afrofeminizmie we Francji. Dorastając w Orleanie , jako dorosła przeniosła się do Paryża.

W 2017 roku opublikowała powieść À mains nues opowiadającą historię młodej czarnej Szwedki pochodzenia somalijskiego , która cierpi na haptofobię , którą napisała podczas pobytu w Finlandii. Jest zaskoczona, że ​​często jest przesłuchiwana za opis wyraźnej sceny o kobiecej przyjemności: „Od razu zrozumiałam, że dotknęłam czegoś tabu, najwyraźniej zarezerwowanego dla mężczyzn, ponieważ nigdy nie poprosimy autorów płci męskiej o uzasadnienie ich tekstów ich związkami, prymitywne i seksistowski sposób mówienia o kobiecych ciałach itp. I rzeczywiście, czytelnik podziękował mi miesiące później za wyrażenie kobiecej przyjemności poza seksistowską wyobraźnią ” . Określając się jako autorka afropejska , spadkobierczyni „historii imigracji jej ojca”, ale także „jej zachodniego doświadczenia” , pragnie stanowić kontrapunkt dla męskiego spojrzenia – artystycznego punktu widzenia mężczyzn – i białej gazy – z artystycznego punktu widzenia białych - i żałuje, że afrykańska literatura feministyczna (w szczególności prowadzona przez nigeryjską Chimamandę Ngozi Adichie ) jest publikowana głównie w Stanach Zjednoczonych. Poza Toni Morrison szczególnie docenia Octavię E. Butler . Uczestniczy w filmie Amandine Gay Open the Voice .

Bardzo zainspirowany czarnym amerykańskim powieściopisarzem , laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie literatury , Toni Morrison ( „Nie widziałem siebie w analizach literackich. Szukałem powieści o młodej czarnej Francuzie w Europie, która nie może znaleźć swojego miejsca, która jest niewidzialna. Znalazłem się przed literaturą francuską, która mnie nie obejmuje. Skończyło się na tym, że zobaczyłem siebie w literaturze zagranicznej, czytając Tar Baby  " ), wymienia się o swoim blogu z Aurélie Crop, założycielką wydań Bilibok, która zaproponowała jej napisać album dla dzieci (który będzie Jak milion czarnych motyli ) z cytatem z jednej z powieści Toni Morrison, Délivrances , opublikowanej po francusku w 2016 roku: „ses włosy, jak milion czarnych motyli śpi na głowie” . Książka opowiada historię młodej czarnej dziewczynki wyśmiewanej w szkole za kędzierzawe włosy , sytuacji bliższej rzeczywistości dzieci niż kreskówkowego uniwersum, w którym często zamykane są czarne postacie i która uczy się je kochać: „Zacząłem od moje osobiste doświadczenie. Pewnego dnia, jak [jej bohaterka] Adé, po dokuczaniu powiedziałam mamie, że nie lubię swoich włosów. Chciałem podkreślić dyskryminację między dziećmi. Musimy także wyjść z tego rodzaju ideału, który chce, aby wszystkie dzieci były życzliwe. Często, jeśli dziecko nie kocha siebie, to nie jest wrodzone, jest to konstrukcja zależna od nastawienia innych” . Ilustrowana przez Barbarę Brun książka była wspierana przez crowdfunding i miała dobry start, ale wydawca złożył wniosek o upadłość. Praca została wznowiona w następnym roku przez Cambourakisa . Métis, jego wielość pochodzenia można znaleźć w osobach w jego książce. Laura Nsafou woli mówić „społeczności afrykańskie” jako „społeczność afrykańska”  : „To wcale nie są te same uprawy” i dlatego Ade prosi również o radę swoje ciocie „pochodzące z każdego kontynentu” i żeby jego koledzy ze szkoły sami mieli różne kolory skóry lub typy włosów.

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. Clément Ossinonde, „  Odkrywanie Laury Nsafou, młodej francusko-kongijskiej pisarki  ” , na pagesafrik.info ,3 sierpnia 2017 r.(dostęp 9 grudnia 2018 )
  2. „  Nsafou, Laura  ” , na isni.org (dostęp 9 grudnia 2018 r. )
  3. Valérie Levilain-Denise, "  Laura Nsafou, zaangażowana autorka  " , na shunrize.com ,29 maja 2018(dostęp 9 grudnia 2018 )
  4. „  Mrs Roots  ” , na lesdebatsdumondeafrique.com (dostęp 9 grudnia 2018 r. )
  5. Pauline Le Gall, „  Laura Nsafou chce dodać swój głos do literatury afropejskiej  ” , na cheekmagazine.fr ,29 marca 2017 r.(dostęp 9 grudnia 2018 )
  6. Marie Zafimehy, „  Pani Roots: dawka afrofeminizmu w literaturze francuskiej  ” , na rtl.fr ,2 maja 2018(dostęp 9 grudnia 2018 )
  7. Laélia Véron , "  " To, co robimy dzieciom, ma znaczenie. I nigdy nie będą mogli o tym zapomnieć. "- Toni Morrison, Deliverances  " , na contretemps.eu ,27 października 2017 r.(dostęp 9 grudnia 2018 )
  8. Maïté Koda, „  Jak milion czarnych motyli”, album młodzieżowy o pięknie kędzierzawych włosów  ” , na francetvinfo.fr ,16 czerwca 2017(dostęp 9 grudnia 2018 )
  9. Coumba Kane i Laureline Savoye, „  Książki dla dzieci: kiedy bohaterkami są małe czarne dziewczynki  ” , na lemonde.fr ,1 st lutego 2018(dostęp 9 grudnia 2018 )
  10. „  Jak milion czarnych motyli”: pewność siebie w sercu udanego wydania dla dzieci  ”, Télérama ,1 st lutego 2019( przeczytaj online )

Linki zewnętrzne