Wesoła wdowa (film, 1934)
Wesoła wdowa_trailer_2.jpg)
Jeanette MacDonald i Maurice Chevalier
| Tytuł oryginalny | Wesoła wdowa |
|---|---|
| Produkcja | Ernst Lubitsch |
| Scenariusz |
Ernest Vajda Samson Raphaelson |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Film muzyczny |
| Trwanie | 99 min |
| Wyjście | 1934 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
The Merry Widow ( The Merry Widow ) toamerykański film muzyczny w reżyserii Ernsta Lubitscha , wydany w 1934 roku .
Streszczenie
Zaskoczony królem w buduarze królowej, książę Danilo jest zmuszony odkupić się, by pójść i uwieść młodą i ładną wdowę, która wyemigrowała do Paryża, której ogromna fortuna jest niezbędna do przywrócenia finansów królestwa. Oczywiście nic nie pójdzie zgodnie z planem ...
Karta techniczna
- Tytuł: Wesoła wdowa
- Oryginalny tytuł: The Merry Widow
- Reżyser: Ernst Lubitsch , wspomagany przez Josepha Newmana
- Scenariusz: Ernest Vajda i Samson Raphaelson na podstawie operetki La Veuve joyeuse ( Die Lustige Witwe ) Victora Léona i Leo Steina
- Adaptacja: Ernst Lubitsch; Marcel Achard (francuska adaptacja)
- Zdjęcia: Oliver T. Marsh , asystuje Lester White (drugi operator, niewymieniony w czołówce)
- Muzyka: Richard Rodgers i Herbert Stothart
- Kompozytor: Franz Lehár
- Choreograf: Albertina Rasch
- Kierownictwo artystyczne: Cedric Gibbons , Fredric Hope i Gabriel Scognamillo (niewymieniony w czołówce)
- Dźwięk: Douglas Shearer
- Kostiumy: Adrian (dla Jeanette MacDonald) i Ali Hubert (de)
- Montaż: Frances Marsh
- Produkcja: Irving Thalberg i Ernst Lubitsch
- Firma produkcyjna: Metro-Goldwyn-Mayer
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Język: angielski
- Format: Czarno-biały - 35 mm - 1,37: 1 - Dźwięk, Western Electric Sound System
- Gatunek: film muzyczny
- Czas trwania: 99 minut
- Daty wydania:
- Stany Zjednoczone ,11 października 1934Premiera w Nowym Jorku
- Stany Zjednoczone ,2 listopada 1934
Dystrybucja
- Maurice Chevalier : Hrabia Danilo
- Jeanette MacDonald : Madame Sonia / Fifi
- Edward Everett Horton : ambasador Popoff
- Una Merkel : królowa
- George Barbier : król
- Minna Gombell : Marcelle
- Sterling Holloway : Mischka
- Donald Meek : lokaj
- Herman Bing : Zizipoff
- Akim Tamiroff : lokaj Maxima
- Ruth Channing : Lulu
A wśród niewymienionych aktorów:
- Henry Armetta : turecki
- Richard Carle : obrońca
- Lane Chandler : Żołnierz przedstawia Popoffa
- Gino Corrado : kelner
- Virginia Field : więzień
- Leonid Kinskey : pasterz
- Lucien Prival : Adamovitch
- Jason Robards Sr .: oficer
- Rolfe Sedan : Gabrielovitch
- Frank Sheridan : sędzia
- Morgan Wallace : prokurator
Wokół filmu
- Jednocześnie kręcono wersję francuską, dialogi Marcela Acharda , teksty piosenek André Horneza .
Program muzyczny
- Dziewczyny, dziewczyny, dziewczyny - Maurice Chevalier
- Wdowy są gejami
- Idę do Maxima - Maurice Chevalier
- Vilia - Jeannette MacDonald, Bella Loblov
- Dziś wieczór nauczy mnie zapomnieć - Jeannette MacDonald
- Walc Wesołej Wdowy
- Melodia śmiechu - Jeannette MacDonald
- Jeśli wdowy są bogate
Nagroda
- Cedric Gibbons i Fredric Hope otrzymali Oscara za najlepszą scenografię w 1935 roku za ten film .
Uwagi i odniesienia
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- Wesoła wdowa na Cinéclub de Caen.com
- (en) The Merry Widow na TCM.com
- Oryginalny plakat
