Tytuł oryginalny | Die Windrose |
---|---|
Produkcja |
Joris Ivens Alberto Cavalcanti Siergiej Guerassimov Yannick Bellon Gillo Pontecorvo Alex Viany Wu Kuo-yin |
Scenariusz |
Jorge Amado Alberto Cavalcanti Vladimir Pozner Franco Solinas José Hipolito Trigueirinho Neto Henry Magnan Vladimir Pozner |
Główni aktorzy | |
Firmy produkcyjne |
Joris Ivens Mário Audrá |
Ojczyźnie | wschodnie Niemcy |
Uprzejmy | Dramatyczny film dokumentalny |
Trwanie | 104 min |
Wyjście | 1957 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
La Rose des vents ( Die Windrose ) to wschodnioniemiecki film dokumentalny z pięcioma szkicami wyprodukowanymi w 1957 roku przez kolektyw międzynarodowych reżyserów, w tym Alberto Cavalcanti , Sergei Guerassimov , Yannick Bellon , Gillo Pontecorvo , Alex Viany i Wu Kuo-yin pod kierunkiem Joris Ivens . Wspierały go takie postaci, jak Simone Signoret , Yves Montand i Helene Weigel , żona niemieckiego dramaturga Bertolta Brechta .
Jest to projekt Międzynarodowej Demokratycznej Federacji Kobiet, wyprodukowany przez Deutsche Film AG , publiczne studio NRD, w celu udokumentowania kondycji kobiet pracujących we Włoszech , Brazylii , Związku Radzieckim , Francji i Chinach .
Składa się z pięciu segmentów, osadzonych we wspomnianych krajach, oraz prologu, wykonanego w stylu nawiązującym do włoskiego neorealizmu .
Podczas strajku pracowników we Włoszech.
W małym przemysłowym miasteczku w regionie paryskim, dziesięć lat po zakończeniu wojny, Janine Alix, młoda nauczycielka-stażysta, broni biednych ludzi, których chcemy wysiedlić bez ponownego mieszkania. Podpisała petycję, zaalarmowała władze publiczne i wygrała walkę. Ale wieczorem11 listopadadyskretnie zostawia swoich uczniów, bo inspektor akademii przeniósł ją do innej szkoły.