Revuo | ||
Zdyscyplinowany | Literatura | |
---|---|---|
Język | esperanto | |
Opublikowanie | ||
Wydawnictwo | Hachette et C czyli księgarnia | |
Okres publikacji | 1906-1914 | |
La Revuo jestmiesięcznik czasopismo w Esperanto językuopublikowanych w okresie od września 1906 do sierpnia 1914 roku , kiedy wojna światowa zatrzymała nowe publikacje.
W roku 1900 ruch esperancki dostrzegł silny impuls, kiedy Carlo Bourlet zaczął promować esperanto we Francji. Zachęcał francuskiego wydawcę Hachette do powierzenia Ludwikowi Lejzerowi Zamenhofowi nadzorowania kilku prac w języku esperanto, a następnieWrzesień 1906opublikować recenzję czysto literacką pod kierunkiem tego samego Carlo Bourleta i redaktora naczelnego Félicien Menu de Ménil .
La Revuo ogłosił, że nie chodzi o dyskusje, ale raczej o uznanie esperanto za fakt, jak napisał Carlo Bourlet w pierwszym numerze: „Por ni, Eo estas fakto, kaj ni uzas ĝin tia, kia ĝi estas. „ Co przekłada się na język francuski jako:” Dla nas, Esperanto jest fakt, i używamy go jako taki. ”.
Czasopismo ukazało się przez 8 pełnych lat, tj. 96 numerów w formacie B5 i łącznie 6 144 stron. Każdy roczny zbiór liczył 12 numerów po 48 stron poświęconych literaturze i 16 stron ogłoszeń, artykułów redakcyjnych lub innych informacji korporacyjnych. Pierwsze 4-22 strony The Revuo były poświęcone wyłącznie pismom, tłumaczeniom i aktom Kongresu D Dr. Zamenhofa oraz niektórym pracom najlepszych tłumaczy i pisarzy esperanto. Po zakończeniu La Esperantisto w 1895 roku LL Zamenhof w końcu powrócił do dziennika, w którym mógł przekazywać swoje tłumaczenia Biblii i różnych autorów ( Gogol , Schiller , Andersen , Goethe , Orzeszkowa , Molière ).
Wśród współtwórców są wówczas wielcy pisarze tamtych czasów: Kabe , Grabowski , Hodler , Lambert , Bicknell , Vallienne , Kabanov , Boirac , Privat , Ŝidlovskaja , Hankel , De Ménil , Inglada , Aymonier , Eugène Noël, Rust , Čejka , Pillath , Simon, Dalmau itp. Redakcja La Revuo miała również reputację przyciągania pisarzy esperantystów poprzez coroczny konkurs literacki.
Jeśli chodzi o używanie języka esperanto, zasady redakcyjne La Revuo były bardzo swobodne. Stworzyło to sprzyjające warunki do rozwoju esperanto jako języka literackiego. Pod tym względem La Revuo było w pewnym stopniu prekursorem czasopisma Literatura Mondo .