Msza ateisty

Msza ateisty
Przykładowe zdjęcie artykułu La Messe de l'athée
Kościół Saint-Sulpice,
ilustracja François-Étienne Villeret
Opublikowanie
Autor Honoré de Balzac
Język Francuski
Wydanie Francja , 1836
w La Chronique de Paris
Kolekcja Sceny z życia prywatnego La Comédie humaine
Wątek
Uprzejmy Studium manier
Postacie Horace Bianchon , lekarz
Desplein , chirurg
Stary przewoźnik wody z Owernii
Poprzednie / następne wiadomości
Poprzedni Umowa małżeńska Zakaz następujący

La Messe de l'athée to krótkie opowiadanie Honoré de Balzac opublikowane w 1836 roku w La Chronique de Paris .

Historia tekstu

W liście do Madame Hanska z18 stycznia 1836Balzac twierdzi, że to opowiadanie zostało „wymyślone, napisane i wydrukowane w ciągu jednej nocy” .

Został on następnie opublikowany w tomie w tomie XII studiów filozoficznych w 1837 roku przez Delloy i Lecou, z dedykacją dla swojego przyjaciela Auguste Borget , malarz, następnie w tomie X Scenes de la vie Parisienne z Furne edycji z komedia ludzka w 1844 roku , między Facino Cane i Sarrasine . W poprawionym Furne z 1845 roku tekst został umieszczony w Scenach życia prywatnego między Pierre Grassou a L'Interdiction .

streszczenie

Chirurg Desplein , mistrz Horace Bianchon (najczęściej powracający lekarz w La Comédie humaine ), zostaje przedstawiony po raz pierwszy. Będzie cytowany wiele razy, zwłaszcza w Illusions perdues i La Rabouilleuse . Ta zasadniczo uczciwa postać, brutalna w deklarowanym przez siebie ateizmie , fanatyczny wyznawca nauki i tylko w niej, skrywa tajemnicę, którą odkrywa przypadkowo jego uczeń. Bianchon zaskakuje Despleina, słuchając mszy w kościele Saint-Sulpice . Zaintrygowany postępowaniem swojego mistrza, wbrew wyznawanym przez siebie poglądom, Bianchon poddał się prawdziwej obserwacji chirurga aż do dnia, kiedy po upewnieniu się, że Desplein był na mszy cztery razy w roku, Bianchon szczerze poprosił go o wyjaśnienia.

Desplein nie ukrywa swojej przeszłości i zwierza się swojemu uczniowi. Tak zaczyna się główna historia.

Desplein również był w nędzy, z trudem przeżył w miejscu, w którym bywał Bianchon: w domu przy rue des Quatre-Vents , czyli w „bocal aux grands hommes”, w którym przebywał sam Daniel d'Arthez i który stanie się w La Comédie humaine , Wieczernik . Kiedy umierał z głodu, chirurg znalazł pomoc i pomoc w osobie tak biednego jak on sam: nosiciela wody z Owernii, który zaopatrywał go w pomoc i pożywienie. Starzec przyjął ucznia (wówczas obiecał świetlaną przyszłość), zastępując ojca i miał radość być świadkiem pierwszych sukcesów swojego podopiecznego. Ale Desplein nie mógł uratować swojego przyjaciela przed śmiercią. Następnie założył, ku jego pamięci, kwartalną mszę w Saint-Sulpice, ponieważ nosiciel wody był naiwnym i gorliwym wierzącym.

Uwagi i odniesienia

  1. Stéphane Vachon, Garnier, 2008, s.  62 .
  2. Stéphane Vachon, notatka o La Messe de l'athée , La Comédie humaine , 24 tomy. Garnier , Paryż, 2008, t.  I , str.  62 ( ISBN  978-2-35184-016-0 ) ( ISBN  978-2-35184-017-7 ) .
  3. Anne-Marie Meininger i Pierre Citron, Indeks fikcyjnych postaci z „La Comédie humaine” , Paryż, Bibliothèque de la Pléiade , 1991, t.  XII , s.  1271-1272 ( ISBN  978-2-07-010877-0 ) .

Linki zewnętrzne