Wielka Brama

Wielka Brama
Autor Frederik pohl
Kraj Stany Zjednoczone
Uprzejmy Powieść
science fiction
Orginalna wersja
Język amerykański angielski
Tytuł Przejście
Redaktor St. Martin's Press
Data wydania 1977
wersja francuska
Tłumacz C. Meistermann
L. Meistermann
Redaktor Calmann-Levy
Kolekcja Wymiary SF
Miejsce publikacji Paryż
Data wydania 1978
Typ mediów Papierowa książka
Numer stron 288
Seria Cykl Wielkiej Bramy
Chronologia
Piloci Wielkiej Bramy następujący

La Grande Porte (tytuł oryginalny: Gateway ) to powieść science fiction autorstwa Frederika Pohla , opublikowana w 1977 roku . Jest to pierwsza powieść z cyklu Wielkiej Bramy .

Książka zdobyła kilka nagród science fiction, w tym nagrodę Nebula za najlepszą powieść 1977 , nagrodę Hugo za najlepszą powieść 1978 i nagrodę Locus za najlepszą powieść science fiction z 1978 r .

Powieść w humorystycznym tonie przywołuje życie Robinette Broadhead, bogatej amerykańskiej obywatelki. Regularnie konsultuje się z Sigfridem von Shrinkiem, swoim psychoanalitykiem komputerowym, który pomaga mu przezwyciężyć traumę związaną z jego przeszłością jako poszukiwacza „Wielkiej Bramy”. Ta asteroida, porzucona być może pięćset tysięcy lat temu przez tajemniczą "Heechees", zaginioną rasę obcych, jest portem kosmicznym, który umożliwia eksplorację całej galaktyki na pokładzie małych statków z zaprogramowanymi miejscami docelowymi. Jeśli misje eksploracyjne mogą być doskonałą okazją do zbicia fortuny, to wiążą się również z wieloma ryzykami, a wielu poszukiwaczy nigdy nie wraca. Powieść to historia, którą Robinette („Robin” / „Bob” / „Rob”) opowiada Sigfridowi von Shrink: jej młodość w biedzie, jej przybycie do kosmodromu, jej romans z Klarą, jej kosmiczne podróże. uczynił go bogatym.

Prezentacja powieści

Struktura powieści

Powieść, składająca się z 31 rozdziałów, została pomyślana jako podwójna narracja, która przeplata się z rozdziału na rozdział między teraźniejszością a przeszłością bohaterki Robinette Broadhead.

Kolejne rozdziały przeplatane są stronami z ogłoszeniami, fragmentami gazet, ogłoszeniami drobnymi , sprawozdaniami z misji czy wywiadami z naukowcami specjalizującymi się w Heechees, opisującymi różne aspekty wszechświata „Wielkiej Bramy”.

Styl Frederika Pohl jest czujny i często zabarwiony humorem.

Sytuacja w pracy

Tłumacze z angielskiego na francuski: C. Meistermann i L. Meistermann; nie będą tłumaczami kolejnych powieści z cyklu.

Uprzejmy

Wszechświat science-fiction „Grande Porte” jest po prostu naszkicowany, ponieważ Frederik Pohl opowiada się za rozwojem psychologicznego wymiaru postaci i „socjokrytyką” swojego wszechświata. Z formalnego punktu widzenia świat „Wielkiej Bramy” odwołuje się do tradycyjnych elementów science fiction, takich jak budowa kopuł chronionych dla szczęśliwców, podróże gwiezdne, opieka nad depresją w kadziach. Postęp psychologiczny i techniczny wykonane przez medycynę i chirurgię. Z kolei „kopalnie żywnościowe”, w których ropa jest wydobywana z łupków na podstawowe potrzeby ludności, wydają się być oryginalnym wynalazkiem autora.

Nie będąc naprawdę nowością, możemy tam również znaleźć ideę technologii zdolnej do przekraczania horyzontu zdarzeń czarnych dziur, jeden z kluczy do tej serii, a także ideę energetycznych czarnych dziur. Refleksja nad świadomością, między innymi za pośrednictwem komputerowej sztucznej inteligencji, jest tam również centralna i możliwa do prześledzenia historycznego.

Jeśli Frederik Pohl korzysta również z tego innego gatunku literackiego, jakim są wielkie opowieści odkrywców, takich jak Krzysztof Kolumb czy amerykańscy pionierzy (obaj wyraźnie cytowani w powieści), to przede wszystkim należy opisać jego niezbyt świecący się za kulisami: strach, zwątpienie, nędza, wszechobecność śmierci, a nawet chciwość, która prowadzi do wielkich wyczynów.

Główne postacie

Głównymi bohaterami powieści są:

streszczenie

Robinette Broadhead („Robin”, „Robbie” lub „Bob”), zamożna obywatelka Ameryki, która mieszka w Nowym Jorku pod kopułą zwaną „Big Bubble”, odwiedza Sigfrida von Shrinka, swojego psychiatrę-robota. Próbuje przezwyciężyć różne traumy związane z jego dzieciństwem i przeszłością poszukiwacza na asteroidzie zwanej „Wielką Bramą”.

Robin 'zaczął pracować w kopalniach żywności w Wyoming w wieku dwunastu lat i marzył o zostaniu poszukiwaczem. W wieku 26 lat wygrał loterię i ostatecznie wszedł na „Wielką Bramę”, asteroidę zawierającą prawie tysiąc statków zbudowanych przez obcą rasę, która zniknęła na setki tysięcy lat, „Heechees”. (Imię podane przez ludzi). La Grande Porte jest zarządzana przez „Korporację”, międzynarodową firmę i nadzorowana przez siły zbrojne z różnych krajów. Wielka Brama to punkt wyjścia misji eksploracyjnych, których celem jest zarówno zebranie danych naukowych o wszechświecie, jak i odkrycie artefaktów heechee, które mogą przynieść sławę i fortunę załogom, które sprowadzą je z powrotem.

Przybywając na asteroidę, Robin odkrywa ograniczony i stresujący świat, wyposażony w stęchłe i śmierdzące powietrze, z wąskimi żywymi komórkami i ciemnymi tunelami.

Dowiaduje się również, że istnieje „Wielka Brama II”, odkryta przez jeden ze statków badawczych, oraz że w porcie kosmicznym stacjonują trzy typy statków: statki „1” (jedno miejsce), „3” (trzyosobowe). i „5” (pięcioosobowy). Niektórzy są uzbrojeni, inni nie. Nie wiadomo, jak sterować tymi statkami i ile paliwa pozostaje w ładowni. Jedyne, czego się nauczyliśmy, to to, że każdy statek ma układ współrzędnych w kokpicie: wybór wybranych współrzędnych, po prostu za naciśnięciem przycisku. Statek startuje, pokonuje gwiazdorską odległość nieznanego czasu i długości, a następnie przechodzi do „zwrotu”, po którym w końcu zatrzymuje się, często w pobliżu gwiazdy.

Podczas szkolenia Robin odkrywa, że ​​misje eksploracyjne są bardzo niebezpieczne i wielu odkrywców nigdy nie wróciło. Sparaliżowany strachem tymczasowo rezygnuje z poszukiwań i decyduje się zostać zatrudniony jako ogrodnik przez korporację.

Jednak pewnego dnia Robin, pokonując swój strach, postanawia wyruszyć na misję ze swoim partnerem Gelle-Klarą Moynlin i trzema innymi gejami. Misja na pokładzie „5” (pięciomiejscowego) statku zakończyła się niepowodzeniem (nie odkryto żadnych pozaziemskich artefaktów), ale każdy członek załogi otrzymał niewielką premię od korporacji. Jakiś czas później, po gwałtownej kłótni z Klarą, która stopniowo odchodziła od niego, Robin bilansuje wszystkie swoje konta, trwoni pieniądze w Casino de la Grande Porte i wyrusza na misję na statku heechee „1” (kwadrat) . Pod koniec podróży znajduje się przed drugą asteroidą heechee, Wielką Bramą II. Głęboko rozczarowany tym, że nie znalazł ani fortuny, ani sławy, Robin w ostatniej chwili próbuje zmienić przeznaczenie swojego statku, ale udaje mu się tylko go uszkodzić, zanim zostanie zebrany przez sztab Wielkiej Wrót II. Kiedy Robin wraca do Wielkiej Bramy, ucieka przed ciężkimi karami finansowymi przewidzianymi przez Korporację za zniszczenie statku heechee, ponieważ jego przygoda umożliwiła obliczenie nowej, szybszej trajektorii między dwiema bramami.

Zachęcony przez swojego przyjaciela Shikitei Bakina, Robin wyrusza z Gelle-Klarą na trzecią bogato wyposażoną misję. Jest to eksperyment naukowy zaprojektowany przez korporację: zaprogramuj dwa opancerzone heechee o rozmiarze "5" do tego samego celu, wystrzel je w 30-sekundowych odstępach i obserwuj, co się stanie. Czy statki znajdą się w tej samej strefie gwiezdnej, oddalonej od siebie o kilka tysięcy kilometrów? Bonus wynosi 1 milion dolarów na osobę. Niestety misja kończy się katastrofą: oba statki zatrzymują się w pobliżu czarnej dziury, która ich nieubłaganie przyciąga. Podczas gdy załoga podejmuje ostateczną desperacki manewr, aby spróbować uciec z pola grawitacyjnego z czarnej dziury , Robin, zatrzymany w innej części statku, zamyka śluzę oddzielającą i inicjuje wypalanie, wierząc w ten sposób, aby uratować życie jego kolegów . W rzeczywistości jest odwrotnie: jego statek udaje się uciec z czarnej dziury, podczas gdy statek zawierający dziewięciu towarzyszy zostaje wrzucony do czarnej dziury. Nie wie, co stało się z jego towarzyszami, zwłaszcza Klarą: czy oni nie żyją? czy są więźniami czarnej dziury?

Wracając do Wielkiej Bramy, uważany za bohatera, otrzymuje premię w wysokości 10 milionów dolarów (własnych i jego zaginionych towarzyszy), po czym wraca na Ziemię. Od tego czasu wiódł luksusowe życie wśród uprzywilejowanych nowojorczyków i nawiązał stosunki z naukowcem, którego spotkał na Grande Porte w Essie. Jednak jego sumienie podważa poczucie, że nieświadomie spowodował śmierć miłości swojego życia: Gelle-Klary Moynlin. To stłumione poczucie winy popycha go co tydzień do Sigfrida von Shrinka, swojego robota-psychiatry, któremu w końcu udaje się zmusić go do zaakceptowania śmierci Klary.

Heechees

Ludzka wiedza o Heechees jest bardzo ograniczona. Jak w Rendezvous with Rama autorstwa Arthura C. Clarke'a , opublikowanym pięć lat wcześniej, naukowcy próbują zrozumieć myślenie i technologię Heechees po prostu na podstawie ich artefaktów . System nawigacji statków heechees z jednym, trzema lub pięcioma siedzeniami jest bardzo złożony, a ich system sterowania nigdy nie został udoskonalony do dnia dzisiejszego.

Spekulacje na temat Heechees są powszechne , zarówno przez naukowców, jak i przez opinię publiczną. Rozwijający się wachlarz kryształowy artefakt został szybko nazwany przez ludność „Wachlarzem Modlitwy”, podczas gdy najwybitniejsi anatomowie postawili hipotezę dotyczącą kształtu pośladków Heechee , badając gniazda ich naczyń. Inni specjaliści uważają, że Heechee zjadły materiały węglowe znalezione w kometach.

Uwagi tematyczne

Antybohater?

Na pierwszy rzut oka historia Robinette Broadhead wygląda jak prawdziwa historia sukcesu, historia młodego górnika podziemnego, któremu udaje się zbić fortunę ryzykując życiem. Jednak po bliższym przyjrzeniu się Robinette ma całego antybohatera. Wydaje się tchórzliwy, niezdecydowany, sparaliżowany strachem na myśl o podjęciu przygody, zdrajcą przyjaciół takich jak Shikitei Bakin i brutalny wobec swojej wielkiej miłości Klary. Jego sukcesy i wyczyny są zawsze wynikiem największego szczęścia: w żadnym momencie opowieści nie udało mu się opanować niczego w swoim życiu. Jednak Frederikowi Pohlowi udało się uczynić go ujmującym i głęboko ludzkim charakterem, decydując się na podkreślenie jego słabości, jego egzystencjalnych wątpliwości i naiwności swoich nadziei.

Loteria i ludzkie przeznaczenie

Loteria, hazard i przypadek odgrywają ważną rolę w całej powieści, a sama „Wielka Brama” przypomina szeroką metaforę Wielkiego Koła Zagłady. Poszukiwacze narażają swoje życie na ryzyko za każdym razem, gdy wchodzą na pokład statku heechee dla nowej misji, w której nikt nigdy nie zna celu ani niebezpieczeństw. Różni bohaterowie wydają się tym mniej kontrolować swoje przeznaczenie, ponieważ nieustannie stawiają czoła nieznanemu i przypadkowi.

Cynizm społeczny

Frederik Pohl opisuje świat, w którym niepewność gospodarcza i społeczna popycha ludzi do podejmowania lekkomyślnego ryzyka w nadziei na lepszą przyszłość. Wielu płaci życiem. To także świat, w którym czasami musisz sprzedać swoje narządy, aby przeżyć. Świat ekonomiczny przedstawiony przez Frederika Pohla to świat, w którym godność ludzką wymienia się na próżne nadzieje na sławę i bogactwo. Z tego punktu widzenia w powieści tej znajdujemy wszystkie typowe elementy zjawiska „gorączki złota” przenoszonej w gwiazdach.

Satyra na psychoanalizę

Humor Frederika Pohla jest szczególnie widoczny w scenach rozgrywających się między bohaterem a jego komputerowym psychoanalitykiem. Autor bawił się również, podając dwóm bohaterom imiona w odniesieniu do siebie nawzajem: Broadhead (po francusku „duże tête” ) przeciwstawia się Shrink (popularna nazwa powszechnie nadana przez Amerykanów ich psy i oznaczająca „reduktor głowy” ), w zgermanizowana wersja Sigfrida von Shrinka, która przypomina austriackie początki freudowskiej psychoanalizy.

W czasach, gdy społeczeństwo amerykańskie wprowadziło psychoanalizę do głównego nurtu, Frederik Pohl dokonuje przeglądu wszystkich klisz tego gatunku: ukrytego znaczenia snów, infantylnej seksualności, stłumionego homoseksualizmu, fallicznych i pochwowych symboli, wpadek ("oszukiwałem siebie" zamiast " Bawiłem się ”), popęd śmierci, zespół Edypa, podglądactwo psychoanalityczne (czytanie poufnych akt innych pacjentów) oraz popularyzacja technicznych terminów psychoanalizy.

Ale psychoanaliza Robinette Broadhead osiąga swój szczyt humoru, gdy bohater wyjaśnia swojemu psychiatrze-maszynowi, że jego ukryty zamiłowanie do homoseksualnych relacji analnych sięga jego najwcześniejszego dzieciństwa, kiedy jedyną prawdziwą oznaką uczucia, jaką obdarzała go matka, był ten odbytniczy. termometr, którego używała do mierzenia jego temperatury, kiedy był chory.

Wreszcie ironia terapii Robinette Broadhead polega na tym, że trzeba powierzyć bolesne doświadczenie i silne emocje maszynie, która jest ich całkowicie pozbawiona.

Czarne dziury

Powieści z cyklu przywołują czarne dziury i związane z nimi paradoksy: energia potrzebna do uwolnienia się od przyciągania czarnej dziury, relatywistyczny przepływ czasu, wyspa-wszechświat utworzona przez wnętrze czarnej dziury (w której schronienie). Romantyczna interpretacja praw fizyki poprawia postrzeganie tych tajemniczych obiektów.

Nagrody literackie

Powieść Frederika Pohla La Grande Porte zdobyła kilka nagród:

Wydania francuskie

Klasyczne science fiction

Ta powieść jest uważana za wielką klasykę science fiction w następujących pracach źródłowych:

Specjalistyczne recenzje

W swej Histoire de la science-fiction Moderne , Jacques Sadoul oświadcza o tej powieści: „Fred Pohl znaki z tej powieści, która mu Hugo w następnym roku, jeden z jego najlepszych osiągnięć w którym humor i czułość dyskutować z wynalazkiem wygrał. ” .

cytaty

Numery stron w poniższych cytatach odnoszą się do wydania J'ai Lu (1984) cytowanego w bibliografii.

Adaptacje

Wszechświat „Grande Porte” został zaadaptowany w Stanach Zjednoczonych w dziedzinie gier wideo:

Pierwszą z tych dwóch gier wideo DOS można pobrać bezpłatnie ze strony: Home of the Underdogs

Uwagi i odniesienia

  1. Zobacz Jacques Sadoul , History of modern science fiction. 1911-1984 , Robert Laffont , pot. „  Gdzie indziej i jutro  ”, 1984, s.  341.

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne