Giełda i życie
Giełda i życie.jpg)
Jean-Pierre Mocky i Fernandel na planie filmu.
| Tytuł oryginalny | Pieniądze albo twoje życie |
|---|---|
| Produkcja | Jean-Pierre Mocky |
| Scenariusz |
Fernand Marzelle Jean-Pierre Mocky (według swojego pomysłu) |
| Główni aktorzy |
Fernandel |
| Ojczyźnie |
Francja Włochy Niemcy |
| Uprzejmy | Komedia |
| Trwanie | 90 minut |
| Wyjście | 1966 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
La Bourse et la Vie to francusko - włosko - niemiecki film wyreżyserowany przez Jean-Pierre'a Mocky'ego , wydany w 1966 roku .
Streszczenie
Pelepan czuje się zobowiązany do „pożyczenia” dużej kwoty od firmy Bertin, której jest jednym z najpoważniejszych współpracowników. Wraz z Marseillais Migue i Alsacien Schmidt, dwoma kolegami z biura z Tuluzy , nieuczciwy Pelepan postanawia przywieźć te pieniądze do Paryża, gdzie muszą je przekazać braciom Robinhoude. Ale złośliwa szansa podyktuje, że z Limoges obie strony wsiądą w zły pociąg, tworząc w ten sposób wiele sytuacji równie zabawnych, jak dramatycznych. Po wielu przejazdach kolejowych trio znajdzie się w Paryżu, ale jeszcze nie u kresu swoich kłopotów.
Karta techniczna
- Reżyser: Jean-Pierre Mocky
- Scenariusz: Fernand Marzelle i Jean-Pierre Mocky (na podstawie własnego pomysłu)
- Adaptacja: Jean-Pierre Mocky i Alain Moury
- Dialog: Marcel Aymé
- Asystent reżysera: Luc Andrieux , Georges Sénéchal
- Zdjęcia: Jean Tournier
- Operator: André Domage , wspomagany przez Daniela Vogela i Michela Humeau
- Dźwięk: Antoine Petitjean , asysta Yves Dacquay
- Muzyka: Bernard Kesslair
- Piosenka: „La Bourse et la vie” śpiewana przez Richarda Anthony'ego do słów Françoise Dorin (wydania: Sreen Gems Columbia France i Tutti)
- Montaż: Gabriel Rongier , wspomagany przez Jeannette Kronegger
- Zestawy: Rino Mondellini , asysta Jacquesa Brizzio
- Dziewczyna ze scenariusza: Lily Hargous
- Projektant: Roger Delsaux
- Fotograf: Jean-Louis Castelli
- Kredens: Annie Marolt i Tina Banquarel
- Makijaż: Boris Karabanoff i Igor Keldich
- Dyrektor generalny: Suzanne Wiesenfeld , Michel Bonnay , wspomagani przez André Odina
- Produkcja Orsay Films , firma zajmująca się ekspansją spektaklu , Balzac Films (Paryż) - Columbia Bavaria (Monachium), Vides Cinematografica (Rzym)
- Dystrybucja: Columbia Films
- Kierownik produkcji: Ludmilla Goulian , Paul Laffargue
- Producent stowarzyszony: Claude Ganz
- Zdjęcia w studiach Paris-Studios-Cinéma w Billancourt, Paryżu i Tuluzie na zewnątrz od 4 października do 12 listopada 1965 r.
- Kraj: Francja ; Włochy ; Niemcy
- Format: film 35 mm , kolor Eastmancolor
- Język: francuski
- Czas trwania: 90 min
- Gatunek: komedia
- Data wydania :
- Francja -27 kwietnia 1966
- Wiza kontrolna kina nr 30.921
Dystrybucja
- Fernandel : Charles Migue, kolega z biura w Marsylii z Pelepan
- Heinz Rühmann : Henry Schmidt, alzacki kolega z biura z Pelepan
- Jean Poiret : Lucien Pelepan, pracownik agencji nieruchomości Bertin
- Marilu Tolo : fioletowy
- Jean Carmet : Kapłan
- André Gabriello : Pierre Robinhoude
- Jacques Legras : Tapu
- Claude Pieplu : przełożony agencji paryskiej
- Darry Cowl : Marquy
- Michel Galabru : Maître Laprise, notariusz
- Simone Duhart : Pani CEO
- Andrex : Lider konwoju
- Christa Nelli :
- Roger Legris : Dumoulin, farmaceuta Vannes
- Colette Tesseidre : Ursula
- Henri Poirier : hazardzista
- Claude Mansard : hazardzista
- Marcel Perès : opiekun agencji w Tuluzie
- Raymond Jourdan : hazardzista
- Maryse Martin : Kobieta z walizką
- Michel Lonsdale : Mówca w nieśmiałym klubie
- Pierre Gualdi : Jean Robinhoude
- Rudy Lenoir : Drugi przełożony agencji paryskiej
- Jean-Claude Rémoleux : Paul Robinhoude i kierowca ciężarówki
- Léonce Corne : Pracownik SNCF
- Françoise Arnaud : nieśmiała
- Gilbert Robin : podróżnik
- Dominique Zardi : przenośnik
- Henri Attal : podróżnik z kotem
- Joachim Westhoff
- Pierre Durou : kelner
- Serge Bento : Żołnierz w pociągu (niewymieniony w czołówce)
- Philippe Castelli : Mistrz sera (niewymieniony w czołówce)
- Anne Marescot : Geneviève (niewymieniony w czołówce)
- Edmond Ardisson : Kontroler stacji dokującej w Paryżu (niewymieniony w czołówce)
- Michel Duplaix : Mężczyzna z biletem na peron (niewymieniony w czołówce)
- Gisèle Grimm : Sekretarz notariusza (bez uznania)
- Alexandre Randall : Kasjer (niewymieniony w czołówce)
- Jean-François Dupas : Rybak (niewymieniony w czołówce)
- K.Vogelman : Pijany kontroler (niewymieniony w czołówce)
- Max amylu ? (niewymieniony w czołówce)
Wokół filmu
To jedyna współpraca Fernandela i Jean-Pierre'a Mocky'ego , taka sama jak Mocky i Marcel Aymé , który napisał dialogi do filmu. Aymé gorliwie bronił filmu tej ostatniej pary , która miała problem z cenzurą .
Robert Lamoureux miał zagrać w filmie, ale zastąpił go Jean Poiret , znający Mocky'ego. Kiedy został wydany w kinach w kwietniu 1966 roku we Francji , film spotkał się z publiczną i krytyczną porażką. Ale w Włoszech , La Bourse et la Vie będą mieli doskonały odbiór i względny sukces w Niemczech , ze względu na obecność niemieckiego aktora Heinz Rühmann .
Fernandel zgodził się na kręcenie La Bourse et la Vie, ponieważ Bourvil , bliski przyjaciel aktora i Jean-Pierre'a Mocky'ego , dobrze wypowiadał się o reżyserze z którym nakręcił takie hity jak Un Funny Parish i La Grande Frousse i które darzył wielkim szacunkiem.
Opinie
Dla magazynu Télé 7 jours , La Bourse et la Vie zawiera "dobre dialogi, kilka gagów, talent Fernandela ... A jednak ... w końcu zobaczyć" .
Uwagi i odniesienia
- Télé 7 jours n ° 1374, od 27 września do 3 października 1986, str. 82
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :