Człowiek i jego symbole

Orginalna wersja
Człowiek i jego symbole
Carl Gustav Jung

Autor	Carl Gustav Jung , Aniéla Jaffé , Joseph L. Henderson, Marie-Louise von Franz , Jolande Jacobi
Uprzejmy	Popularyzacja , Psychologia analityczna
Język	język angielski
Tytuł	Człowiek i jego symbole
Data wydania	1964
Numer ISBN	0-440-35183-9
wersja francuska
Data wydania	1964

Człowiek i jego symbole to dzieło psychologii, w którym uczestniczyłi wyprodukował Carl Gustav Jung pod jego egidą, na kilka miesięcy przed jego śmiercią (która miała miejsce w 1961 r.), a następnie pod kierunkiem Marie-Louise von Franz .

Zaprojektowana z myślą o upowszechnieniu myśli Junga i napisana w języku angielskim , praca została po raz pierwszy opublikowana w 1964 roku , następnie przetłumaczona na kilka języków i regularnie przedrukowywana.

Pochodzenie książki

Pomysł na tę pracę rozwija się w dwóch etapach.

- Wiosną 1959 roku BBC poprosiło dziennikarza (i przyszłego polityka) Johna Freemana o przeprowadzenie wywiadu z Carlem Gustavem Jungiem w jego domu w Küsnacht , dla jego programu telewizyjnego Face to face . Trwa czterdzieści minut, jest nadawany dalej22 października. Wśród tych, którzy ją odkrywają, jest Wolfgang Foges, który zarządza Aldus Books. Uważa, że szkoda, że Jung pozostaje bardzo mało znany opinii publicznej, zwłaszcza w porównaniu z Zygmuntem Freudem . Następnie błaga Freemana, aby pomógł mu przekonać Junga do wyrażenia podstaw swojego myślenia w formie książki popularyzatorskiej . Freeman ponownie udaje się do domu Junga, który następnie odrzuca ofertę.

- W grę wchodzą dwa czynniki, które skłoniły Junga do przyjęcia oferty: niezwykła obfitość poczty, którą otrzymuje w wyniku programu BBC oraz marzenie, w którym zwraca się do słuchającego uważnie tłumu . Kiedy Foges zapytał Junga tydzień później, odpowiedział pozytywnie, ale postawił dwa warunki: aby książka została napisana z niektórymi z jego współpracowników i aby Freeman zapewnił koordynację.

Struktura książki

Obficie ilustrowana książka składa się z pięciu części:
- Esej eksploracyjny nieświadomości (CG Jung)
- Prymitywne mity i współczesny człowiek ( Joseph L. Henderson (en) )
- Proces indywiduacji ( Marie-Louise von Franz )
- Symbolizm w sztuki plastyczne ( Aniéla Jaffé )
- Symbole w analizie indywidualnej ( Jolande Jacobi ).

Jung kończy swój rozdział zaledwie dziesięć dni przed początkiem choroby, która prowadzi do jego śmierci (to jego ostatni artykuł) i po zatwierdzeniu projektu współpracowników.

Po jej śmierci Marie-Louise von Franz przejmuje odpowiedzialność za koordynację i przygotowuje wnioski.

Fragmenty

Książka została wydana we Francji w tym samym czasie, co pierwotna edycja: w 1964 roku. Reedycje pozostały bez zmian, z tą samą paginacją.

„Współczesny człowiek nie rozumie, do jakiego stopnia jego „racjonalizm” postawił go na łasce tego podziemnego świata psychicznego. Uwolnił się od „przesądów” (przynajmniej tak uważa), ale w ten sposób w zastraszającym stopniu utracił swoje wartości duchowe. Jego tradycje moralne i duchowe rozpadły się, a on płaci za ten upadek chaosem i dysocjacją, która szerzy się na całym świecie. "

„Dzisiaj mówimy o „materii”, opisujemy jej właściwości fizyczne, przeprowadzamy eksperymenty laboratoryjne, aby zademonstrować niektóre z jej aspektów. Ale słowo „materia” pozostaje pojęciem czysto intelektualnym, które nie ma dla nas żadnego znaczenia psychicznego. (…) Podobnie to, co kiedyś było „duchem”, teraz utożsamia się z intelektem. Poniżał się, aż znalazł się w granicach myśli egocentrycznej. "

„Pomimo naszego dumnego roszczenia do dominacji nad przyrodą, nadal jesteśmy jej ofiarami, ponieważ jeszcze nie nauczyliśmy się dominować nad sobą. "

Zobacz również

Bibliografia

CG Jung (reż.), Człowiek i jego symbole , Robert Laffont, 2002
CG Jung , Esej eksploracyjny nieświadomości , Gallimard, zbiór folio „Eseje”, 1988

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne

Człowiek i jego symbole , przestrzeń frankofońsko-jungowska
Eksploracja eseju nieświadomości , przestrzeni frankofońskiej Jungien

Bibliografia

Twarzą w Twarz , BBC , 22 października 1959, 38'05 "
John Freeman, „wprowadzenie”, w Człowiek i jego symbole , Robert Laffont, 1964. s. 9-15
Tamże.
str. 94
str. 94-95
str. 101