Historia Babara, małego słonia

Historia Babara, małego słonia

Uprzejmy	Nowoczesna muzyka
Muzyka	Francis Poulenc
Tekst	Jean de Brunhoff
Daty składu	1940 - 1945
kreacja	14 czerwca 1946 Paryż , Francja

The Story of Babar, Little Elephant przez Francisa Poulenca jest utworem na fortepian napisany od 1940 do 1945 roku .

Geneza

Latem 1940 roku Francis Poulenc przebywał u kuzynów w Brive-la-Gaillarde . Kpiąco, dzieci domu umieszczają Przygody Babara na biurku jego fortepianu i proszą go, aby odtworzył im tę historię. Poulenc swobodnie wykonuje i improwizuje wokół przedstawianych mu sytuacji narracyjnych. Przez kilka następnych lat często myślał o tym incydencie. Historia Babara rodzi się z jego wspomnień.

Partytura jest dedykowana jedenastu dzieciom, które ją zainspirowały: „Dla moich małych kuzynek Sophie, Sylvie, Benoît, Florence i Delphine Périer; Yvan, Alain, Marie-Christine i Marguerite-Marie Villotte; i moi mali przyjaciele Marthe Bosredon i André Lecœur, na pamiątkę Brive ”. To miał premierę w radiu14 czerwca 1946przez kompozytora, przy wsparciu recytacji Pierre'a Bernaca . W 1962 roku Jean Françaix zaproponował wersję orkiestrową. Brytyjczyk David Mathews dokonał również transkrypcji na orkiestrę kameralną.

The Story of Babar to jedna z najpopularniejszych kompozycji Francisa Poulenca. Według Guy Sacre , „jest pod każdym względem sukces, a jednym z najbardziej znakomitych dzieł, że dał do swego instrumentu” .

Styl

Struktura

Ta narracyjna kompozycja jest przedstawiana jako „nieprzerwana seria obrazów fortepianowych” . Najbardziej różnorodne formy muzyczne następują po sobie:

Kołysanka słonia śpiewana przez matkę Babara (s. 1-2), którą Babar pamięta wtedy, płacząc (s. 10)
Pastry musette walc (str.12-13)
Marsz weselny Babara, celebrowany całą kolekcją pompatycznych akordów (s. 26-27)
Tańcząca polka wykonywana wieczorem tego samego wesela (s. 27-29)
Final Nocturne w formie księżycowej zadumy (s. 30-31)

Dyskografia selektywna

Nagranie The Story of Babar, Little Elephant zostało dokonane w 2012 roku przez Natalie Dessay , narratorkę, i Shani Diluka przy fortepianie, wydanej przez Didier Jeunesse .

Wśród innych nagrań z fortepianem solo:

przez Pierre Fresnay , narrator, a Francis Poulenc na fortepian;
przez Raymonda Gérôme'a , narrator, a Jacques lutego na fortepianie;
przez Bruno Belthoise , narratora i pianisty, Editions Frémeaux et associés 1997.

Wśród nagrań orkiestrowych:

przez Peter Ustinovem , opowiadającego, z Orkiestrą Societe des koncerty du Konserwatorium pod kierunkiem Georges Pretre'a (EMI Classics).
autor: Sophie Marceau, narrator, z Lyon Opera Orchestra pod dyrekcją Kenta Nagano w 1994 roku (ERATO junior)

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

Guy Sacre , Muzyka fortepianowa: słownik kompozytorów i dzieł ... , Robert Laffont ,1998, 3000 s. ( ISBN 978-2-221-08566-0 ) , str. 2130-2131