Zwierzę, którym dlatego jestem | |
Autor | Jacques Derrida |
---|---|
Kraj | Francja |
Uprzejmy | Filozofia |
Redaktor | Galileusz |
Kolekcja | Filozofia rzeczywiście |
Data wydania | 2006 |
Numer stron | 218 |
Numer ISBN | 2718606932 |
Zwierzę, więc jestem to książka filozofa Jacquesa Derridy opublikowana w 2006 roku w wydaniach Galilei .
Szczególnie znany jest z popierania idei ludobójstwa zwierząt .
Zwierzę, którym jestem to ostatnia książka wydana pośmiertnie przez Derridę. Książka została zredagowana przez Marie-Louise Mallet na podstawie tekstów i nagrań wykładów wygłoszonych w Cerisy.
Książka podzielona jest na cztery rozdziały, z których pierwszy „Zwierzę, którym jestem” nadaje tytuł całości. Ten pierwszy rozdział pojawił się w zbiorze aktów konferencji Cerisy L'Animal autobiographique . Rozdział trzeci: „A jeśli zwierzę odpowiedziało?” », został umieszczony w Cahier de l'Herne poświęconym filozofowi. Rozdziały drugi i czwarty (transkrypcja nagrania na Heideggerze) nie mają tytułu i są niepublikowane.
Tematem książki jest status zwierzęcia we współczesnej i współczesnej filozofii. Derrida przygląda się kolejno twórczości Kartezjusza , Kanta , Levinasa , Lacana i Heideggera .
Dla eseistki Ariane Nicolas pojęcie fallogocentryzmu , zjawiska demaskowanego przez Derridę, samo w sobie jest formą antropocentryzmu, ponieważ polega na wyobrażeniu sobie, że zwierzęta myślą jak ludzie, a własna wypowiedź autora na ten temat stanowi ontologiczny paradoks: „Ironicznie , Zwierzę, którym jestem, przedstawia się jako wirtuozowskie ćwiczenie „fallogocentryzmu””, ponieważ sam Derrida przemawia w imieniu zwierząt. "
Jeanne Burgart Goutal w swojej książce Being ecofeminist: Theories and practice podejrzewa, że Jacques Derrida zapożyczył znaczną część swoich pomysłów („carno-fallogocentryzm”, „męskość-mięsożerca” itp. ) od myślicieli ruchu ekofeministycznego , bez ich cytowania.