| Tytuł oryginalny | Dreyfus |
|---|---|
| Produkcja | Richarda Oswalda |
| Scenariusz |
Heinz Goldberg (de) Fritz Wendhausen |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Richard-Oswald-Produktion |
| Ojczyźnie | Niemcy |
| Uprzejmy | Historyczny |
| Trwanie | 115 minut |
| Wyjście | 1930 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
The Dreyfus Affair ( Dreyfus ) to niemiecki film w reżyserii Richarda Oswalda wydany w 1930 roku .
Film opowiada o aferze Dreyfusa .
We wrześniu 1894 r. Francuski wywiad dowiedział się o incydencie szpiegowskim w Paryżu. Tajemnice wojskowe zostały podobno przekazane niemieckiemu attaché wojskowemu w Paryżu, Maximilianowi von Schwartzkoppen . „W interesie armii” - mówią - minister wojny Auguste Mercier musi szybko znaleźć winowajcę. 15 października tego samego roku Alfred Dreyfus , kapitan sztabu pochodzenia żydowskiego, urodzony w Alzacji, do tej pory całkowicie niewinny, został aresztowany na podstawie lekko skonstruowanych dowodów. Antysemickie niepokoje w prasie, wojsku i polityce szybko stworzyły kocioł przeciwko rzekomemu zdrajcy w Paryżu w 1890 roku.
Spisek wyższych urzędników wojskowych w Paryżu ostatecznie przypieczętowuje jego los. Dreyfus został skazany na dożywocie za zdradę, wyrzucony z wojska i deportowany na Wyspę Diabła u wybrzeży Ameryki Południowej. Dreyfus musi żyć w nieludzkich warunkach przez cztery lata na gorącej i niegościnnej wyspie więziennej, podczas gdy jego żona i brat Mathieu niestrudzenie walczą o jego rehabilitację w Paryżu. Kiedy nowy szef wywiadu, pułkownik Picquart, znajduje dowody niewinności Dreyfusa, Ministerstwo Wojny i Sztab Generalny są poruszone. Zrozumiałe jest, że tym wysokim urzędnikom w tej delikatnej sprawie, którzy podnieśli już tyle kurzu, nie wolno się mylić - wizerunek własny i kariera polityczna generałów i polityków aresztowanych w myśli kastowej zbytnio zależą od tego. Po wydaniu wyroku skazującego nie powinno być dalszych wątpliwości, a główny nurt antysemityzmu we francuskiej armii robi wszystko, co możliwe, aby zdusić zainteresowanie poznaniem prawdy.
W rzeczywistości major Ferdinand Walsin Esterhazy okazuje się prawdziwym zdrajcą. Ale decyzja państwa jest ważniejsza od prawdy, więc pomimo przytłaczających dowodów zostaje uniewinniony. Pisarz Émile Zola wywołał poruszenie listem otwartym J'accuse do prezydenta Francji. Wniósł przeciwko niemu pozew, aby udowodnić, że kapitan Dreyfus został zdegradowany i nieuczciwie uwolniony.
Ale proces ławy przysięgłych przeciwko Zoli w 1898 roku nie przyniósł oczekiwanego zwrotu. Pisarz i wojownik poszukujący stłumionej prawdy zostaje potępiony, a następnie zesłany do Anglii. Dopiero 30 sierpnia 1898 r. Major Henry przyznał się do sfałszowania dokumentów, które doprowadziły do skazania Dreyfusa, że wyrok przeciwko Dreyfusowi został uchylony w 1899 r. Jednak drugi proces przeciwko niemu, pomimo elementów odciążających, kończy się we wrześniu. 9 tego samego roku z dziesięcioletnim wyrokiem więzienia.
Jednak dziesięć dni później został ułaskawiony. Alfred Dreyfus w końcu przeszedł rehabilitację 12 lipca 1906 r. Wrócił do wojska w stopniu majora i ostatecznie został rycerzem Legii Honorowej.