| Skaut z Gâtinais | |
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Obszar dyfuzji | Loiret, Sekwana i Marna |
| Język | Francuski |
| Okresowość | Tygodniowo |
| Uprzejmy | Prasa regionalna |
| Cena za numer | 1,50 € |
| Dyfuzja | 13 759 ex. (2020) |
| Data założenia | 1945 |
| Redaktor | Centrum Tygodnia we Francji |
| Miasto wydawnicze | Montargis |
| Właściciel | Grupa Central France |
| Redaktor naczelny | Stephane Butet |
| ISSN | 2119-1123 |
Skaut Gâtinais jest regionalny tygodnik francuski z siedzibą w mieście z Montargis , w dziale z Loiret w regionie Centre-Val de Loire .
Tytuł nosił tytuł L'Éclaireur du Gâtinais et du Centre od 1945 do 2011 roku . To należało do Centre Francja Grupa od 2010 roku w wyniku przejęcia przez nią grupy La République du Centre , do której należał tygodniowo.
W 2020 roku jest to dziewiąta pod względem nakładu gazeta tygodnika regionalnego . Do marca 2020 r. L'Éclaireur du Gâtinais oferowało dwie edycje: Loiret i Seine-et-Marne. Połączyły się z ogłoszeniem pierwszego odosobnienia po pandemii Covid-19 , najpierw tymczasowo, a potem na stałe.
Gazeta obejmuje część departamentu Loiret (Montargois) oraz okręg Fontainebleau (w okolicy Nemours )
Siedziba gazety mieści się w 45 Golden Street w Montargis w Departamencie Wschodnim Loiret w regionie naturalnym z Gâtinais . Gazeta ma również biuro w Nemours .
Gazeta powstała po II wojnie światowej pod tytułem L'Éclaireur du Gâtinais et du Centre le20 stycznia 1945.
1 st kwiecień 1961, od République du Centre zakupiono prasę rotacyjną i zainstalowano rue Gambetta w Châlette-sur-Loing . Pod koniec lat sześćdziesiątych na Place de la République w Nemours powstało biuro . Siedziba główna została przeniesiona na 48 rue Dorée w Montargis pod koniec 1983 roku.
W Marzec 1984, ukazuje się dwutysięczny numer: z tej okazji organizowany jest konkurs, w którym nagradzanych jest 300 zwycięzców. Pierwszy wygrywa samochód.
L'Éclaireur du Gâtinais i Centre stają się L'Éclaireur du Gâtinais on29 września 2011. Następnie przyjął format tabloidu .
23 stycznia 2019, gazeta miesza bieżące wydarzenia i akta dotyczące ekologii i przemian energetycznych: przyjmuje tym razem kolor zielony.
Czasopismo było redagowane w latach 1953-1963 przez Albina Tartinville, emerytowanego profesora z Montargis. Jacques Denis le Sève został dyrektorem tygodnika w czerwcu 1963 i pozostał nim do czerwca 1997. Francis Bonnet był wówczas redaktorem naczelnym od 1997 do sierpnia 2018, kiedy to zastąpił go Stéphane Boutet.
W 2021 roku sześciu dziennikarzy, dwóch asystentów redakcyjnych, dwóch sekretarzy i około czterdziestu korespondentów prasowych pozwoli na redakcję gazety.
| Lata | Remis | Dyfuzja (płatna) |
Dyfuzja (ogółem) |
|---|---|---|---|
| 2007 | 22 524 | 18 959 | 19 461 |
| 2008 | 22 068 | 19,038 | 19 530 |
| 2009 | 21 830 | 18 527 | 19,09 |
| 2010 | 21 638 | 18 073 | 18 541 |
| 2011 | 19 976 | 17.078 | 17 535 |
| 2012 | 19,129 | 16 405 | 16 759 |
| 2013 | 18 398 | 15 814 | 16 184 |
| 2014 | 18 292 | 15 839 | 16 254 |
| 2015 | 17,540 | 15 333 | 15,734 |
| 2016 | 17,443 | 15 223 | 15 584 |
| 2017 | 16 703 | 14 594 | 14 922 |
| 2018 | 15,734 | 14 039 | 14 348 |
| 2019 | 15 252 | 13 588 | 13 766 |
| 2020 | 15 242 | 13 588 | 13 759 |
| Źródło : Dystrybucja francuskich tytułów prasowych , stowarzyszenie OJD | |||