Kung-fu (termin)

Kung Fu chińskie imię

chiński	功夫

Transkrypcja Mandarynka

- Pinyin	gōngfu
- Wade-Giles	kung 1 fu 1
- EFEO	szalony kong

 

Kung-fu (wymawiane: / k u ŋ . F u / lub w kanadyjskim francuskim  : / k ɔ ŋ . F u / ) jest na Zachodzie nazwą ogólnie nadawaną zewnętrznym chińskim sztukom walki jako wewnętrzną, chociaż rzadko używa się czy ten termin odnosi się do taiji quan .

Termin ten, przepisywana przez Wade-Giles metody terminu功夫, Gongfu został wprowadzony w Europie w 1970 roku do wyznaczenia chińskie film sztuk walki . Termin工夫jest również używany i głównie używany w obecnym znaczeniu tego słowa, pisownia功夫jest bardziej ogólnie używana do określenia sztuki walki, ale nie jest to zasada absolutna; we współczesnym języku chińskim oznacza:

• okres  :五天 的 工夫trwający pięć dni.
• wysiłek, praca  :花 了 好 大 工夫podjąć wielki wysiłek.
• talent, sztuka, umiejętności  :这 画 工夫 真 到家ten obraz wykazuje wyjątkowe mistrzostwo.
• sztuka walki  :打 功夫ćwicz kung fu.

Terminy gong i fu, przetłumaczone dosłownie i oddzielnie, mają zupełnie inne znaczenie niż chińskie „sztuki walki”. Gong najpierw określa „pracę”, a następnie „mistrzostwo”, „ulepszenie” lub „posiadanie rzemiosła”. Termin ten jest bliżej semantycznego punktu widzenia koncepcji rzemieślnika jak to było w użyciu w Europie w XIX -tego  wieku, termin wyznaczony przez sztukę, że uczenie się od mistrza nabył upraw, technik i know-how.

Fu etymologicznie określa spełnionego mężczyznę, a następnie mistrza, męża.

Można więc powiedzieć o kimś, że ma „gong fu” w gastronomii, „gong fu” w malarstwie, „gong fu” w muzyce itd. Sztuka herbaty jest również określana jako „  gong fu cha  ” (工夫茶, gōngfuchá ).