| Narodziny |
1953 Renifer |
|---|---|
| Imię urodzenia | Christian Hamon |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Uniwersytet Rennes-II |
| Czynność | Pisarz |
| Stronie internetowej | kristianhamon.blogspot.fr |
|---|
Christian Hamon , znany jako Kristian Hamon , jest francuskim pisarzem i historykiem.
Po szybkim przejściu do ruchu nacjonalistycznego Jeune Bretagne , którego potępił skrajnie prawicowy charakter, wstąpił do Bretońskiej Partii Komunistycznej w 1973 roku . Pod koniec lat 70. dołączył do ekipy Canard od Nantes do Brestu , następnie w 1981 do Wyzwolenia , a następnie do Wyzwolenia Lyonu . Pod koniec lat 80. dołączył do dziennika Var-Matin ( Toulon ). Następnie zrobił fragment w wydaniu (Dargaud, Le Lombard).
Wrócił późno na studia, uzyskał tytuł magistra historii (na L'Ouest-Éclair ), a następnie DEA na temat nacjonalistów bretońskich w czasie okupacji , za co uzyskał dyspensę do konsultowania się z Archiwum Departamentu Ille-et-Vilaine w sprawie działalności z Partii Narodowej Breton (PNB) podczas II wojny światowej .
Jego książki sprzedały się w nakładzie 7 000 egzemplarzy , opierają się na odsyłaczach między aktami śledztwa sądowego z procesów czystki w Bretanii, raportami żandarmerii , wywiadu ogólnego i niemieckich tajnych służb podczas okupacji i wyzwolenia . Od 1999 roku K. Hamon kontynuuje swoje badania dotyczące współpracy (w szczególności współpracy zbrojnej) i ruchu oporu w Bretanii. W 2001 r. Podjął studia doktoranckie w Celticu na Uniwersytecie Rennes 2, gdzie obronił pracę magisterską na temat ruchu bretońskiego pod okupacją, mitów i rzeczywistości , pod kierunkiem Gwendal Denis (Denez).
Jego prace były cytowane przez akademickiej Marc Bergère w 2001 roku jako część tych, które „wzbogacony” o „wiedzy naukowej okresu” , obok tych Michel Denis , Henri Fréville i Georges CADIOU . Jest on również cytowany przez Sébastien Carney w 2015 r. Obok Bertranda Frélauta jako część „często powtarzanych dzieł [które] stanowią udokumentowane studia nad działaniami bretońskimi w połowie XX wieku” . Tudi Kernalegenn i Yann Fournis w 2013 roku wskazują, że według nich Hamon kreśli „bezkompromisowy obraz współpracy politycznej Bretońskiej Partii Narodowej w czasie wojny (Hamon, 2001) - nawet współpracy policyjnej ekstremistycznej, ale symbolicznej mniejszości (Hamon, 2004), po wnikliwej analizie ówczesnych archiwów ” .
Publikacja jego pracy przyniosła mu groźby ze strony działaczy bretońskiej skrajnie prawicowej partii Adsav w 2000 roku , posuwając się nawet do zakłócenia lub odwołania prezentacji jego książek w księgarniach.