Informacje kontaktowe | 43 ° 39 ′ 10 ″ N, 22 ° 41 ′ 43 ″ E |
---|---|
Adres |
Belogradchik Bułgaria |
Sąsiednie miasto | Belogradchik |
Rodzaj | Wapień |
---|---|
Znana długość | 210 metrów |
Zawód człowieka | 1,6 Ma - średniowiecze |
Kozarnika ( bułgarski : Козарника , „Schronienie kozy”) to jaskinia w północno - zachodniej Bułgarii , która od czasów dolnego paleolitu służyła jako schronienie grupom łowców-zbieraczy. Sekwencja stratygraficzna rozpoczęła się 1,6 miliona lat temu i trwa do średniowiecza . W jaskini znaleziono skamieniałe kości zwierząt z regularnymi nacięciami, datowanymi na ponad milion lat temu, które niektórzy badacze zinterpretowali jako najstarsze odkryte dotąd dowody symbolicznego zachowania. Dostarczał również najstarszych znanych zespołów narzędzi litycznych z okresu graweckiego .
Jaskinia Kozarnika znajduje się 6 km od miasta Bélogradtchik w północno-zachodniej Bułgarii, na zboczach północnych Bałkanów, w pobliżu równin Dolnego Dunaju. Otwarta na południe, 85 m nad doliną. Jaskinia o długości 210 m ma niewielkie rozmiary jak na region krasowy Belogradtchik.
Badania archeologiczne w jaskini Kozarnika rozpoczęto w 1984 r. Od 1996 r. Wykopaliskami kierują Nikolay Sirakov (Instytut Archeologiczny i Muzeum Bułgarskiej Akademii Nauk, Sofia, Bułgaria) oraz Jean-Luc Guadelli (IPGQ - UMR5199 du CNRS , Bordeaux, Francja).
Wykopaliska w jaskini są kontynuowane w ramach corocznych kampanii.
W ciągu ostatnich dwóch dekad rozpoznano 21 warstw archeologicznych. Znajdują się w nich od dołu do góry kompleksy archeologiczne z początków paleolitu dolnego (poziom 13 - 11a), paleolitu środkowego (poziom 10b - 9a), początku paleolitu górnego (poziom 6/7), sekwencja przemysłu ostrzy plecakowych, którą uczeni nazwali Kozarnikian (klasa 5c - 3a), wczesny neolit , późna epoka miedzi , późna epoka brązu, średniowiecze i późne średniowiecze.
Dla dawnych poziomów chronologia opiera się na paleomagnetyzmie (ocena wieku na podstawie inwersji pola magnetycznego Ziemi zarejestrowanych w osadach) oraz analizach mikrofauny i dużej fauny.
W głębokich warstwach, datowanych od 1,4 do 1,6 miliona lat naszej ery , archeolodzy odkryli ludzki ząb trzonowy, który jest uważany za najstarszy znany skamieniałości człowieka w Europie. Jest to związane z przemysłem litu płatkowego typu olduwajskiego . Wcześniej w sekwencji stratygraficznej znaleziono skamieniałe kości zwierząt z regularnymi nacięciami, co może być najwcześniejszym dowodem symbolicznego zachowania człowieka.
Warstwy środkowego paleolitu , pochodzące z okresu od 300 000 do 50 000 lat naszej ery, przyniosły rdzenie Levallois , skrobaki i rzadkie ostrza Mousterian z podobieństwem do wschodnich Bałkanów, a także kilka dwuwarstwowych liściastych punktów . Te branże mogą być powiązane z obecnością neandertalskich grup łowieckich .
Warstwy górnego paleolitu dostarczyły najwięcej zespołów narzędzi litowych:
Stratygrafia | Randki (nie skalibrowane) | Kultura |
---|---|---|
Poziom VII | 36 000 do 39 000 AP | Przemysł przejściowy „Kozarnikien” |
Poziom IV-VI | 25 000 do 26 500 AP | Gravettian |
Poziom I-III | 20 000 do 115 000 AP | Epigravettian |
Kozarnika leży na szlaku osadnictwa ludzkiego Europy przez Bałkany z Bliskiego Wschodu , który wyraźnie poprzedza ten, który przewozili aszelskie przewoźnicy przez Cieśninę Gibraltarską , chociaż do tej pory nic nie wskazuje tylko na to, że jedna z sekwencji archeologicznych ma swoje korzenie poza granicami Europa. Kozarnica pomaga ukazać bardzo starą osadę Europy, sprzed miliona lat i znacznie starszą od pierwszych przejawów aszelskiego w Europie.