| Tytuł oryginalny |
絞 死刑 Kōshikei |
|---|---|
| Produkcja | Nagisa Ōshima |
| Scenariusz |
Nagisa Ōshima Mamoru Sasaki Tsutomu Tamura Michinori Fukao |
| Muzyka | Hikaru Hayashi |
| Główni aktorzy |
Do-yun Yu |
| Firmy produkcyjne |
Art Theater Guild Sozosha |
| Ojczyźnie | Japonia |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 117 minut |
| Wyjście | 1968 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Wiszące (絞 死刑, Kōshikei ) To japoński film w reżyserii Nagisy Ōshimy , wydany w 1968 roku .
W oddziale wykonanie aresztu Tokio, młodej koreańskiej R. , skazany na śmierć za zgwałcenie i zamordowanie dwóch japońskich licealistek, jest powieszony ... ale nie umiera. Żyje, ale z amnezją . Więźniowie, prokurator, lekarz, ksiądz starają się przywrócić mu pamięć, by dokończyć egzekucję, gdyż prawo japońskie nie pozwala na wykonanie egzekucji na człowieku cierpiącym na demencję.
W pokoju obok szubienicy pokazują jej scenę pierwszego gwałtu, aby odświeżyć jej pamięć, ale bez powodzenia. Funkcjonariusze próbują inaczej, próbując przedstawić mu jego dzieciństwo i zinterpretować koreańską rodzinę. Ale to japoński stereotyp, który pokazują, a sztuczka również zawodzi. Zdesperowani powtarzają jego drugą zbrodnię.
Wtedy w pokoju pojawia się kobieta, R. woła swoją siostrę . Oskarża japoński imperializm o to, że jest przyczyną jej zbrodni, ale po debacie się wisi. Funkcjonariusze świętują powieszenie i upijają się. Choć R. pozostaje obok swojej siostry, on odzyskuje jego pamięć i poczucie winy, dzięki swej miłości do niej, ostatecznie przyjmując wykonanie.
Film był prezentowany podczas Directors 'Fortnight , w równoległej selekcji na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1969 roku .
Otrzymał także nagrodę Kinema Junpō 1969 za najlepszy scenariusz dla Nagisy Ōshimy , Mamoru Sasaki , Tsutomu Tamury i Michinori Fukao.