Calathos

A calathos (od starożytnego greckiego κάλαθος , dosłownie „kosz w kształcie lilii”, w łacińskiej calathus ) jest w starożytności , kosz wykonany z splecione pośpiechu lub wikliny, który miał kształt wąskiego kielicha na dole , jego podstawa, stopniowo poszerzająca się i szeroko otwierana.

Kosz ten był przeznaczony dla kobiet, które umieściły w nim wełnę, którą przędzili , i stał się symbolem ginekologii i zajęć domowych.

Kalatus miał też inne zastosowanie: umieszczano tam kwiaty, owoce, kłosy, produkty żniwne lub rocznik i jako taki jest symbolem siły i płodności.

Calathos jest więc atrybutem:

Występuje pod nazwą modius jako fryzura, która wieńczy głowę Hekate , Serapisa lub Artemidy z Efezu .

Kalathus odegrał również rolę podczas ceremonii Eleusis, gdzie pojawił się na rydwanie ciągniętym przez cztery białe konie.

Uwagi i odniesienia

  1. "  Glossary  " , na archeologie.culture.fr (dostęp 6 września 2018 )
  2. Magali Cullin-Mingaud. Wyroby z wikliny w starożytności rzymskiej, publikacje Centrum Jean-Bérard, Neapol, 2010. Rozdział 1, Kosze i kosze, s. 175-205 . ( ISBN  9782918887027 )
  3. http://www.dictionary-mythologie.com/demeter.html