Kaarlo Hillilä

Kaarlo Hillilä Obraz w Infoboksie. Kaarlo Hillili. Funkcjonować
Minister Spraw Wewnętrznych
Biografia
Narodziny 27 maja 1902 r.
Oulu
Śmierć 14 maja 1965(w wieku 62 lat)
Helsinki
Narodowość fiński
Trening Fińska mieszana szkoła średnia Uniwersytetu Helsińskiego
w Oulu
Zajęcia Polityk , Gubernator
Inne informacje
Partia polityczna Impreza Centrum Center
Konflikty Fińska wojna
domowa Estońska wojna o niepodległość

Kaarlo Henrik Hillilä (ur27 maja 1902 r.w Oulu i zmarł dnia14 maja 1965w Helsinkach ) jest fińskim politykiem .

Biografia

Nastoletni bojownik o wolność

15-letni uczeń liceum Kaarlo Hillilä i jego kolega z klasy Aaro Pakaslahti uczestniczyli w podboju Oulu  (fi) podczas wojny domowej w lutym 1918 roku. Po podboju Oulu, Kaarlo Hillilä dołączył do Misji Frontu Ochotniczego „Oulu I, z którym udał się w region Satakunta i brał udział m.in. w bitwach pod Ahlainen , Mannanmäki  (fi) , Suodenniemi , Mouhijärvi i Vammala . Po zakończeniu fińskiej wojny domowej, zimą 1919, Kaarlo Hillilä wyjechał ze swoim młodszym bratem Erkki jako ochotnik do estońskiej wojny o niepodległość . Podczas walk w północno-wschodniej Łotwie Erkki Hillilä zostanie zabity. Po wojnie o niepodległość Estonii Kaarlo Hillilä brał udział w wyprawie Aunus  (fi) od maja do lipca 1919 roku.

Student

Jesienią 1921 roku Kaarlo Hillilä rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Helsińskiego . Zaprzyjaźnił się ze swoim współlokatorem, studentem tego samego wydziału i członkiem narodu Północnej Ostrobotni , Urho Kekkonenem z Kajaani . W tym czasie, obok działalności społecznej, aktywność polityczna wielu młodych studentów była związana z działalnością nowego Towarzystwa Akademickiego Karelii .

Podczas ich studiów nawiązała się ścisła współpraca między Kaarlo Hillilä, Urho Kekkonenem i Aaro Pakaslahtim , których znaczenie polityczne będzie największe od końca lat 30. do końca lat 40. XX wieku .

Okres w Laponii

Kaarlo Hillilä ukończył studia prawnicze w 1926 r. i otrzymał stopień zastępcy sędziego w 1929 r. Zanim został mianowany gubernatorem Laponii, dwukrotnie był dyrektorem gminy Rovaniemi . Przed objęciem stanowiska gubernatora Kaarlo Hillilä prowadził studia dla ówczesnego ministra spraw wewnętrznych Urho Kekkonena w ramach projektu likwidacji Ruchu Patriotycznego , choć likwidacja w tym czasie się nie powiodła.

Kaarlo Hillilä został pierwszym gubernatorem Laponii w 1938 roku, kiedy prowincja Laponia została oddzielona od prowincji Oulu, która obejmowała całą północną Finlandię. Jego stanowisko gubernatora naznaczyły lata wojny kontynuacyjnej , kiedy do północnej Finlandii przybyło ponad 200 000 niemieckich żołnierzy. Niemcy reprezentowani są w fińskiej administracji cywilnej przez ich dowódcę, generała porucznika Eduarda Dietla . W tych okolicznościach Kaarlo Hillilä starał się chronić interesy Finlandii i fińskiej administracji cywilnej. Podczas krótkiej wizyty w Laponii na początku 1942 r. szef gestapo Heinrich Himmler mówił mu dość otwarcie o czystce etnicznej Żydów i Romów w Niemczech i na terenach okupowanych przez Rzeszę.

Wsparcie Urho Kekkonen

Urodzona podczas studiów i podczas wojny, współpraca między Urho Kekkonenem i Aaro Pakaslahti Kustaa Vilkuna była potem bardzo bliska. Ich rolą jest przede wszystkim bycie rozmówcami i źródłem informacji, gdy Urho Kekkonen pisze wojskowe raporty o sytuacji politycznej w Suomen Kuvalehti pod pseudonimem „Pekka Peitsi”. Kaarlo Hillilä jest jednym z tych, którzy wraz z Urho Kekkonenem doszli w listopadzie 1942 roku do wniosku, że Niemcy przegrają wojnę, a wraz z nią Finlandię.

Kiedy marszałek Mannerheim został prezydentem w sierpniu 1944 roku, Kaarlo Hillilä był opozycyjnym kandydatem pokoju na stanowisko premiera. Stał się Minister Spraw Wewnętrznych z Hackzell rządów (8.8.1944 - 21.09.1944). Paasikivi II (17.11.1944 - 17.4.1945), Urho Castrén (21.9.1944 - 17.11.1944). Rola ministra spraw wewnętrznych będzie ważna w przejściu do stanu pokoju we wrześniu 1944 r. W tym czasie do Finlandii przybyła komisja nadzorcza pod przewodnictwem Sowietów, a za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przybyła do Finlandii. prowadzi kilka spraw policyjnych. Ponadto demobilizacja armii, ewakuacja fińskiej Karelii i wybuch wojny lapońskiej stwarzają szczególne problemy dla ministra spraw wewnętrznych. Ważnym politycznym otwarciem dla Kaarlo Hillilä będzie legalizacja zakazanej skrajnej lewicy , w tym Fińskiej Partii Komunistycznej . Minister sprawiedliwości Urho Kekkonen i Kaarlo Hillilä są wtedy gotowi do współpracy ze skrajną lewicą.

Kaarlo Hillilä jest wiceminister transportu i roboty publiczne (22.11.1945 - 26.03.1946), Wiceminister Spraw Socjalnych (22.11.1945 - 26.03.1946) i Minister Opieki Publicznej (17.4.1945. - 26,3 1946) z Rząd Paasikivi III .

Kela

Kaarlo Hillilä był gubernatorem Laponii w latach 1946-1947, a następnie został dyrektorem generalnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Finlandii (1946-1954).

Bibliografia

Bibliografia

  1. (fi) "  Hillilä Kaarlo Henrik  " (Finnish Ministrów), Valtioneuvosto (dostęp 06 lipca 2021 ),
  2. (fi) Mikko Uola, Hillilä Kaarlo , Helsinki, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura , Coli.  "Kansallisbiografia, Studia Biographica 4",21 kwietnia 2015( ISSN  1799-4349 , czytaj online )
  3. (fi) Olli Koikkalainen, „  Kesä koittaa Himmlerille  ” , Aamulehti , Alma Media Finlandia,30 lipca 2017 r., B2 – B9
  4. (fi) Johannes Virolainen, Polun varrelta: merkintöjä ja muistikuvia ihmisistä ja tapahtumista , Helsinki, Otava,1993, s.  298
  5. (fi) Mikko Uola, Unelma kommunistisesta Suomesta 1944–1953 , Helsinki, Minerva Kustannus Oy,2013( ISBN  978-952-492-768-0 ) , s.  63, 82, 139

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły