Justin Luquot | |
![]() | |
Funkcje | |
---|---|
Użytkownik w Gironde | |
1 st czerwiec 1.932 - 31 maja 1942 ( 9 lat, 11 miesięcy i 30 dni ) |
|
Rząd | III e Republika |
Legislatura | XV e i XVI e |
Grupa polityczna |
PSDF (1932-1936) USR (1936-1942) |
Poprzednik | Edward Eymond |
Następca | Brak (koniec III RP) |
Biografia | |
Data urodzenia | 2 stycznia 1881 |
Miejsce urodzenia | Lamazière-Basse (Corrèze) |
Data śmierci | 24 grudnia 1944 |
Miejsce śmierci | Coutras (Gironde) |
Zawód | komiwojażer |
Justin Luquot to francuski polityk urodzony w piątek2 stycznia 1881w Lamazière-Basse ( Corrèze ) i zmarł w niedzielę24 grudnia 1944w Coutras ( Gironde ).
Pochodzący ze skromnego pochodzenia, jego ojciec był pracownikiem dziennym, a następnie sprzedawcą spożywczym, Justin Luquot był sprzedawcą w sklepie, a następnie wędrownym sprzedawcą w sektorze win. Jest członkiem SFIO . Wdowiec z krótkiego małżeństwa i ojciec syna, po raz drugi ożenił się z nauczycielką Antoinette-Jeanne Luc, również działaczką SFIO, którą podążał w swoim nowym zadaniu w Coutras w 1911 roku.
Został burmistrzem tego miasta w 1925 r. Na liście Cartel des Gauche prowadzonej przez doktora Darbeau, a pozostali do 1941 r. Kandydat do Rady Generalnej w kantonie Coutras w 1932 r. Został pokonany przez Ernesta Barrauda. Nieudany kandydat Partii Socjalistycznej w wyborach parlamentarnych w 1928 r. W okręgu Libourne-II, w obliczu ustępującego posła Édouarda Eymonda , republikanina lewicy, został wybrany w 1932 r. W tym samym okręgu i ponownie wybrany w 1936 r.
W 1933 roku Justin Luquot opuścił SFIO wraz z neosocjalistami , ale szybko zerwał z tym trendem, odrzucając autorytarny i faszystowski dryf Adriena Marqueta i Marcela Déata . Plik7 lutego 1937, ponownie dołączył do SFIO.
On głosów przeciw pełnomocnictw od Philippe'a Petaina na10 lipca 1940, a zatem jest jednym z 80 parlamentarzystów, którzy nie głosowali za końcem III RP, obok Léona Bluma i Vincenta Auriola, to głosowanie wtrąca go tego samego wieczoru do ukrycia się i spowoduje zwolnienie ze stanowiska burmistrza 10 marca 1941. Jest masonem. Jest aktywnym członkiem ruchu oporu , który wraz ze swoim kolegą Jean-Fernandem Audeguilem , innym zastępcą z Gironde, założył sieć oporu Liberation-Nord . Przez cały ten okres musi być bardzo ostrożny, ponieważ jest obserwowany przez milicję i gestapo.
Przewodniczący miejscowego komitetu wyzwoleńczego, w 1944 r. Odzyskał chustę burmistrza, ale zmarł pod koniec roku. Wdowa po nim zastępuje go na czele ratusza.