Jules Malou

Jules Malou
Rysunek.
Funkcje
Belgijski szef sztabu
7 grudnia 1871 r. - 19 czerwca 1878 r.
Monarcha Leopold II
Rząd Malou I
Koalicja katolicki
Poprzednik Jules d'Anethan
Następca Walthere Frère-Orban
16 czerwca - 26 października 1884
Monarcha Leopold II
Rząd Malou II
Koalicja katolicki
Poprzednik Walthere Frère-Orban
Następca Auguste Beernaert
Biografia
Data urodzenia 19 października 1810
Miejsce urodzenia Ypres , ( Francja )
Data śmierci 11 lipca 1886 r.
Miejsce śmierci Woluwe-Saint-Lambert , ( Belgia )
Narodowość belgijski
Partia polityczna Partia katolicka
Jules Malou
Belgijscy szefowie gabinetów

Jules Edouard François Xavier Malou , urodzony w Ypres on19 października 1810i zmarł w swoim zamku w Woluwe-Saint-Lambert dnia11 lipca 1886 r., jest belgijskim politykiem .

Kariera polityczna

Walthère Frère i Victor Tesch poznał podczas pobytu na Uniwersytecie w Liège . Jules Malou został wybrany na zastępcę w 1841 r. przez dystrykt Ypres, gubernator prowincji Antwerpia w latach 1844-1845, minister finansów30 lipca 1845 r w 12 sierpnia 1847 r., a Minister Stanu w 1870 roku. Jako Minister Finansów, Malou stworzył Trybunał Obrachunkowy i uchwalił ustawę o ogólnej rachunkowości państwowej. Po zwycięstwie Partii Liberalnej w 1847 r. ponownie objął mandat posła. Pokonany w wyborach w 1859 r. Jules Malou został jednak wybrany senatorem okręgu św.4 lutego 1862 r.

Jules Malou był dyrektorem Société Générale de Belgique od 1849 do 1871, a następnie jej wicegubernatorem od 1871. Był członkiem Głównej Komisji Statystycznej, gdy został mianowany na16 marca 1841 kiedy zrezygnował 20 listopada 1844 r.

7 grudnia 1871 r.brał udział w tworzeniu katolickiego gabinetu Barthélemy de Theux-Jules Malou. Faktycznie objął funkcje belgijskiego premiera do 1878 r., nominalnie po śmierci hrabiego Teux w 1874 r. Przywołany do władzy po upadku gabinetu Frère-Orban (1884), Malou zobowiązał się do zmodyfikowania ustawy z 1879 r. edukacji, ale zrezygnował kilka miesięcy później po zdymisjonowaniu przez króla ministrów Charlesa Woeste i Victora Jacobsa. Wrócił na swoje miejsce w Senacie. Ofiarą przekrwienia mózgu, zmarł w 1886 r. w swoim zamku ( zamek Malou ) w Woluwe-Saint-Lambert. Saint-Michel College (Bruksela) został zbudowany w Etterbeek , Boulevard Saint-Michel na ziemi, którą dał ojcom jezuickich. Jej syn był członkiem tego zboru.

Jest autorem kilku książek. Inwentarz archiwów Julesa Malou z lat 1810-1886 został sporządzony w 1971 roku przez Madame Solange Vervaeck w języku niderlandzkim i są one przechowywane w Archiwum Generalnym Królestwa .

Rodzina

Jules Malou pochodzi z francuskiej rodziny kupieckiej płótnie przyszedł na osiedlenie się w Ypres w XVIII th  century. Jules Malou jest synem Jean-Baptiste Malou (1783-1862), byłego senatora i Marie-Thérèse van den Peereboom (1783-1846). Jules ma dwóch braci, Jeana Baptiste (1809-1864), biskupa Brugii i Victora (1815-1875) oraz 3 siostry, w tym Octavię, żonę Florisa Delbecque i Marie (1808-1864).

Wdowiec, jego dziadek, Pierre Antoine Malou (1753-1827) zostaje księdzem .

Jego córka Hélène poślubiła hrabiego Adriena d'Oultremont, a jej córka Matylda wyszła za Alfreda d'Huarta .

Ruch flamandzki

16 sierpnia 1873 r.uchwalił ustawę regulującą stosowanie języka niderlandzkiego w prawie karnym we flamandzkiej części Belgii.

Publikacje

Źródła

Bibliografia

  1. ( Dumoulin i Witte 2005 , s.  109)
  2. ( Dumoulin i Witte 2005 , s.  108)
  3. ( Dumoulin i Witte 2005 , s.  200)
  4. ( Collectif 1868 , s.  455)
  5. "  120 lat temu niderlandzki stał się językiem urzędowym w Belgii  " , na vrt.be , VRT NWS: strona z informacjami referencyjnymi ,18 kwietnia 2018(dostęp 7 sierpnia 2020 r . ) .
  6. http://www.histoire-des-belges.be/au-fil-du-temps/epoque-contemporaine/flamands-et-wallons/le-mouvement-flamand