| Narodziny |
22 kwietnia 1873 r. Perigueux |
|---|---|
| Śmierć | 6 marca 1932 (w wieku 58 lat) |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Mistrz kuźni |
| Różnica | Oficer Legii Honorowej |
|---|
Jules-Jean Puech , urodzony dnia22 kwietnia 1873 r.w Périgueux (Dordogne) i zmarł dnia6 marca 1932w Cambo (Pyrénées Atlantiques), francuski przemysłowiec, mistrz kuźni .
Jest synem Jeana Pierre'a Puecha (1840-1903), brygadzisty kolejowego, brygadzisty w fabrykach metalurgicznych Fumel , oraz Jeanne Marie Julie Treilhou (1846-1893).
Po studiach inżynierskich (Arts et Métiers - Aix 1889-1892) rozpoczął karierę w przemyśle metalurgicznym.
Od 1895 do 1897 był głównym inżynierem produkcji w kuźniach w Claivaux (Aube). Następnie przeniósł się do Hauts Fourneaux i Fonderies Chatel et Mathieu w B Bayard (Haute-Marne). Był tam inżynierem zarządzającym w latach 1897-1902.
Opracował odlewnie Senelle Maubeuge w Maubeuge-sous-le-Bois (północ) od 1902 do 1911.
W 1911 założył w Frouard (Meurthe-et-Moselle) firmę SACLA zajmującą się produkcją cylindrów walcowniczych .
W 1913 r. La Sacla połączyła siły z Chatillon-Commentry, Pont à Vendin, Micheville, de Wendel i Delattre w celu stworzenia Hauts Fourneaux de Rouen z kapitałem wynoszącym 5 milionów akcji i 5 milionami obligacji, co zapewniłoby 70 000 ton. i spiegel niezbędne do konsumpcji kreatywnych społeczeństw. W 1918 r. wchłonął zakłady J. Munier et Cie, Frouard oraz Forges et Fonderies de Sougland (Aisne) i Pas-Bayard (Aisne) pod nową nazwą: Société pour la Construction de Cylindres, Laminoirs et Aciéries.
W tym samym roku SACLA założyła wraz z Compagnie des forges et aciéries de la marine et d'Homécourt , wielkie piece i odlewnie Pont-à-Mousson , hutę Micheville, Capitain Geny et Cie oraz odlewnie Bayard, Zakład Budowy Mechanicznym (procesy Sulzera). Jej administratorem jest Jules-Jean Puech.
W 1919 roku firma połączyła się z Etablissements Delattre et Cie de Ferrière-la-Grande (Północ) i przyjęła nazwę Établissements Delattre and Frouard united ; Jules-Jean Puech został dyrektorem zarządzającym aż do swojej śmierci w 1932 roku. Firma prowadzi osiem fabryk, w Frouard, Nancy , Longwy (Meurthe-et-Moselle), Dammarie les Lys (Seine-et-Marne), Sougland, Pas Bayard ( Aisne), Ferriere-la-Grande (północ) i Bouzonville (Mozela). W 1921 roku osiem fabryk zatrudniało 4500 osób.
2 września 1919w Luksemburgu powstaje Société Générale ds. handlu produktami przemysłowymi pod nazwą SOGECO; Jules Jean Puech zostaje wybrany na przewodniczącego rady dyrektorów, w skład której wchodzą Nicolas Hoffmann-Bettedorf, przemysłowiec w Brukseli, Baron de Jacquinot, przemysłowiec w Bettembourg, Léon Laval-Tudor, inżynier w Luksemburgu, Edmond Muller-Tesch, przemysłowiec w Esch. W 1925 roku firma wprowadziła na rynek wyroby hutnicze przedsiębiorstwa huty Lorraine w Rombas oraz przedsiębiorstwa huty Dilling w Kraju Saary.
Jednocześnie Puech założył w 1919 roku w Bar-sur-Aube Firmę do budowy amerykańskich wierteł i drobnych narzędzi, która przyjmie nazwę Firmy na produkcję wierteł PERFOR, firma pozostaje w rodzinie Puech do 1987 rok, data jego sprzedaży firmie Tivoly .
Jules Jean Puech zasiada również w zarządach kilku spółek: prezes zarządu Towarzystwa Materiałów Poligraficznych i Obrabiarek (MIMO) w 1919 r.; administrator Société de Briqueterie et tuilerie d'Origny en Thierache w 1923 roku. Administrator państwowych kopalń Saary Jules Puech przewodniczy również Francuskiej Grupie Ekonomicznej z kapitałem w Saarze, stworzonej przez Théodore Laurenta .