Juan José Valle

Juan José Valle
Juan José Valle
Juan José Valle (data nieznana).
Narodziny 15 marca 1904
Buenos Aires ( Argentyna )
Śmierć 12 czerwca 1956(w wieku 52 lat)
Buenos Aires
Wierność Argentyna
Uzbrojony Wojsko, inżynieria wojskowa
Stopień Generał porucznik
Lata służby 1926 - 1956
Konflikty
Hołdy Wiele placówek oświatowych i ulic nazwanych jego imieniem
Rodzina żonaty z Dorą Cristiną Prieto; Susana Cristina, jedyna córka

Juan José Valle ( Buenos Aires , 1904 - ibid ., 1956) był argentyńskim żołnierzem .

W 1956 r., w stopniu generała porucznika , kierował próbą powstania obywatelsko-militarnego przeciwko dyktaturze wojskowej znanej jako Rewolucja Wyzwoleńcza, kierowanej przez generała porucznika Pedro Eugenio Aramburu . Ruch powstańczy zostanie wkrótce stłumiony, a Valle zastrzelony na rozkaz Aramburu, wraz z innymi cywilnymi i wojskowymi osobistościami, które były zaangażowane w spisek. Te egzekucje przyniosły reżimowi przydomek Fusiladora . Juan Perón , którego bunt miał na celu powrót do władzy, był bardzo niechętny temu powstaniu. Pamięć Valle'a została zrehabilitowana po przywróceniu demokracji w Argentynie.

Biografia

Juan José Valle poślubił Dorę Cristinę Prieto, pochodzącą z tradycyjnej rodziny Buenos Aires , i miał z nią jedyną córkę, Susanę Cristinę (1936-2006).

Będąc inżynierem wojskowym w wieku 22 lat, dzięki swoim wysokim kwalifikacjom zawodowym poprowadzi wiodącą karierę wojskową.

Został mianowany szefem sekcji i dowódcą Kompanii Inżynierów Pontonowych w Wojskowej Wyższej Szkole Narodu , a następnie wykładał w Wojskowym Instytucie Szkolnictwa Wyższego. W randze porucznika , był jednym z żołnierzy, którzy entuzjastycznie przyjętych do udziału w zamachu stanu, który obalił prezydenta Hipólito Yrigoyen na6 września 1930i który zapoczątkował tzw. niesławny okres Dekady .

Był członkiem Komisji ds. Zakupów Zagranicznych , stacjonował w Paryżu, a pobyt we Francji wykorzystywał do doskonalenia umiejętności zawodowych.

Jego umiejętności uczynił go mianowany szef czwartego batalionu saperów-pontonniers w Concepción del Uruguay , następnie zastępca dyrektora Szkoły saperów (który zostanie przemianowany na Szkołę Inżynierów i nosi jego imię od 2006) i wreszcie Inspektora Inżynierii Wojskowej , ówczesny dyrektor generalny inżynierii, aż do nagłego zakończenia swojej kariery po zamachu stanu z września 1955 roku .

Zamach wojskowy z września 1955 r.

ten 16 września 1955Zamach stanu nazwany przez jego protagonistów Rewolucją Wyzwoleńczą został rozpętany i skierowany przeciwko konstytucyjnemu rządowi prezydenta Juana Peróna . ten18 września, minister wojny Franklin Lucero nadawał przez radio za otwarcie rozmów między przeciwnymi obozami, a Perón wysłał list do armii, w którym zaoferował mu zrzeczenie się władzy rządowej. Na podstawie tego pisma utworzono juntę wojskową złożoną z 17 generałów, wśród których był Juan José Valle, który rozpoczął negocjacje z planistami zamachu stanu w sprawie21 września 1955 uzgodnienia z nimi punktów umownych pozwalających na przekazanie uprawnień, które wejdą w życie 23 tego samego miesiąca.

Władza została następnie przekazana rządowi wojskowemu, kierowanemu najpierw przez generała dywizji Eduardo Lonardiego , a wkrótce potem odsuniętego przez Pedro Eugenio Aramburu , który de facto przejął władzę nad13 listopada 1955. W ramach polityki delegalizacji peronizmu dyktatura wojskowa zdymisjonowała także generała Valle.

Wkrótce po ustanowieniu tej dyktatury, nazwanej przez siebie Rewolucją Wyzwoleńczą , aresztowano tysiące więźniów politycznych , w tym kilku peronistów przetrzymywanych w niewoli na łodzi więziennej w Waszyngtonie, zakotwiczonej w porcie Buenos Aires. W tym miejscu zabrano w szczególności generałów Juana José Valle i Raúla Tanco ; stworzą projekt wspólnego stworzenia ruchu, który domagałby się zaprzestania prześladowań peronizmu, powrotu do demokracji , przywrócenia konstytucji z 1949 r. i uwolnienia więźniów politycznych.

1956 powstanie

Wieczorem 9 czerwca 1956Wybuchło peronistyczne powstanie cywilno-wojskowe pod dowództwem generała Juana José Valle, wspieranego przez generała Tanco. Ruch, który rozprzestrzenił się na różne części Argentyny, został jednak szybko stłumiony. W czasie starć powstańcy zabili trzy osoby - Blas Closs, Rafael Fernández i Bernardino Rodríguez - a z ich strony zginęli dwaj - Carlos Yrigoyen i Rolando Zanera - nie licząc tych, którzy zostaną rozstrzelani później.

Jeśli chodzi o cel rebeliantów, historyk Joseph Page wskazuje:

„ Manifest określający cele ruchu był nieco niejasny; wezwał do jak najszybszego przeprowadzenia wyborów i zażądał zachowania dziedzictwa narodowego, ale nic nie powiedział o Peronie. Chociaż grupa peronistów indywidualnie przyłączyła się do spisku, a baza partyjna postrzegała to jako próbę przywrócenia dyrygenta do władzy , opór peronistów utrzymywał dystans. "

Rząd wojskowy, postanowili zastosować przykładową karę, ale zupełnie inaczej niezwykłe w historii argentyńskiej części XX th wieku, zastrzelił powstańców. Między 9 a12 czerwca 1956W ten sposób 27 cywilów i żołnierzy zostanie straconych, niektórzy z nich przez tajne plutony egzekucyjne w José León Suárez (dzielnica na przedmieściach Portègne ), jeszcze przed wprowadzeniem stanu wojennego , o egzekucjach donosi klasyczna książka Rodolfo Walsha pt. Operación Masacre .

Valle, bardzo przygnębiony z powodu egzekucji, które już poznał, schronił się w domu przyjaciela, Andrésa Gabriellego. Ponieważ Valle upierał się, że potrafi się wytłumaczyć, Gabrielli przeprowadził wywiad z kapitanem Francisco Manrique w pałacu rządowym i uzyskał obietnicę, że jego życie będzie szanowane.

ten 12. czerwcaValle czekał, aż Manrique przyjdzie po niego, zanim zabrał go do pułku w Palermo , gdzie został przesłuchany i skazany na śmierć. Manrique udał się do generała Aramburu, ale ten odmówił złagodzenia wyroku, twierdząc, że po rozstrzelaniu podoficerów i cywilów nie może powstrzymać się od nałożenia tego samego wyroku na przywódcę. O godzinie 8 wieczorem jego rodzina została powiadomiona, że ​​zostanie rozstrzelany o godzinie 10 rano. Jego córka Susana, w wieku 18 lat, prowadził do żądania wywiad z mons Tato, który uzyskał za pośrednictwem nuncjusza apostolskiego , że papież telegraficznie prośbę o ułaskawienie do dyktatora Aramburu, ale na próżno.

Juan José Valle został więc zastrzelony, 12 czerwca 1956W Buenos Aires , w starym Narodowego Karnym Center ( Penitenciaría Nacional ), dawniej znajduje się pomiędzy Coronel Diaz i Las Heras ulicach , ponieważ rozebrany, aby zrobić miejsce dla bieżącego Las Heras publicznym ogrodzie ( Parque Las Heras ), w którym umieszczony jest tablicę pamiątkową w jego pamięć i pamięć innego straconego. Przed śmiercią przekazał swojej córce Susanie kilka listów, w tym jeden zaadresowany do Aramburu, w którym wyrażał przebaczenie.

Wyniki egzekucji Czerwiec 1956 donosi, że zginęło 18 żołnierzy i 13 cywilów.

O reakcji Peróna Miguel Bonasso mówi:

„W liście do Cooke'a Perón gorzko skrytykował 'nieudany wojskowy zamach stanu', który przypisywał 'brakowi rozwagi, który charakteryzuje wojsko'. Następnie oskarżył ich o zdradę i przypuszczał, że gdyby nie wyjechał z kraju, zamordowaliby go „żeby okazać gorliwość wobec zwycięzców”. "

Ze swojej strony historyk Joseph A. Page pisze o tym epizodzie:

„W liście, który Perón wysłał do Johna Williama Cooke'a w samym dniu powstania w Valle, nie było najmniejszego śladu współczucia dla zbuntowanej armii. Dyrygent skrytykował ich pośpiech i nieostrożność, i twierdził, że tylko ich gniew nad ich mimowolnym emeryturę miał motywację ich do działania. "

Hołdy

W Mar del Plata , w dzielnicy Alfar, 407 th Street (dawniej 28 th ) jest teraz o nazwie, w hołdzie Juan José Valle, Calle General Juan José Valle . W Salta szkole nr 4774, położonej w dzielnicy Libertad , w południowo-wschodniej części miasta, nadano imię generała Escuela Juan José Valle . W Santiago del Estero znajduje się Plaza General Juan José Valle, ciągnąca się pomiędzy Avenida Libertad i Avenida Aguirre , w dzielnicy Mosconi. W Concordia , w prowincji Entre Ríos , jego imieniem nazwano szkołę nr 74.

ten 12 czerwca 2006, zawsze w hołdzie Valle, imię Teniente General Juan José Valle nadano Szkole Inżynierów Armii Argentyńskiej , gdzie umieszczono również jego popiersie .

ten 25 lipca 1973 rHonorowa Rada Obrad Villa María , w prowincji Kordoba , zatwierdziła rozporządzenie nr 1401, które mianowało generała Juana José Valle arterią tego miasta. W 2014 roku nazwaliśmy jego imieniem węzeł na skrzyżowaniu RN 9 (autostrada Buenos Aires - Rosario ) i RN 188 . Są ulice noszące jego imię w San Nicolás de los Arroyos , w Bernal, w Partido de Quilmes stolicy federalnej, w Nueva Pompeya , w Morón (zachodnie przedmieście Buenos Aires), w Cipolletti , w Patagonii  ; w La Cumbre, w prowincji Kordoba, jest to aleja w centrum miasta, której nazwa została przemianowana na Juan José Valle. W Rawson w Patagonii znajduje się dzielnica Juan José Valle .

Z drugiej strony pomnik ku czci straconych 9 czerwca 1956został zbudowany w nadmorskim kurorcie Mar del Tuyú . Miejsce egzekucji generała Juana José Valle, Park generała Juana Gregorio de Las Heras w Buenos Aires, zostało uznane za Narodowe Miejsce Historyczne ( Lugar Histórico Nacional ).

ten 27 listopada 2013 r.The Kongres Narodu argentyńskiej przyjęta ustawa n ° 26,927 modyfikując Dekret nr 2146/79 i wyznaczające o imieniu Teniente General Juan José Valle odcinek autostrady drogi krajowej nr 9. między miastem San Nicolás de los Arroyos i że z Rosario , sekcja, która do tej pory nosiła imię dyktatora Aramburu .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Comisión de Cuerpo de Ingenieros
  2. Alain Rouquié, Poder militar y sociedad politica en la Argentina II 1943-1973 , Buenos Aires, Emecé Editores SA,1982( ISBN  950-04-0119-3 ) , s.  197
  3. Joseph A. Page, Perón. Segunda parte (1952-1971) , wyd. Javier Vergara Redaktor, Buenos Aires 1983, s.  77 ets. ( ISBN  950-15-0316-X )
  4. Joseph A. Page (1983), s.  109 .
  5. Hugo Gambini , Historia peronizmu. La violencia (1956-1983) , s.  79 , Javier Vergara Redaktor, Buenos Aires 2008. ISBB 978-950-15-2433-8
  6. Joseph A. Page (1983), s.  108 .
  7. Hugo Gambini, s.  73 .
  8. Salvador Ferla, Mártires y verdugos , wyd. Kontynent, Buenos Aires 2007, s.  147 . ( ISBN  978-950-754-215-2 ) .
  9. http://www.infojusnoticias.gov.ar/nacionales/que-revelan-los-documentos-secretos-de-la-revolucion-libertadora-6480.html
  10. Miguel Bonasso, El Presidente que no fue. Los archivos ocultos del peronismo , Wydawnictwo Planeta, Buenos Aires 1997, s.  97 . ( ISBN  950-742-796-1 )
  11. Joseph A. Page (1983), s.  110 .
  12. (es) „  Urtubey inauguró nuevas instalaciones nivel inicial de la escuela Juan José Valle  ” na Gobierno de la Provincia de Salta (dostęp w dniu 2 kwietnia 2021 r . ) .
  13. (es) „  Aguas del Norte concientizó alumnos ma Escuela Juan José Valle  ” na Gobierno de la Provincia de Salta (dostęp w dniu 2 kwietnia 2021 r . ) .
  14. (es) "  Infante nadzorował przebudowę obra w Plaza General Juan José Valle - El Liberal  " na com.ar ( dostęp 24 września 2020 ) .
  15. „  Avanza la obra de remodelación de la Plaza? General Juan José Valle?, ex Plaza Aramburu  ” , na Tres Lineas (dostęp 24 września 2020 r . ) .
  16. „  Ellitoralconcordia.com  ” pod adresem ellitoralconcordia.com (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. TteGrl VALLE.htm
  18. Artykuł w dzienniku Página 12 .
  19. http://www.impulsobaires.com.ar/nota.php?id=4599
  20. http://www.eldiariocba.com.ar/noticias/nota.asp?nid=16624
  21. „  Juan José Valle, Bernal  ” , na cartogiraffe.com (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  22. (es) „  Calle General Juan Jose Valle, Capital Federal – CABA Buenos Aires  ” na deRutasyDestinos.com (dostęp 24 września 2020 r . ) .
  23. http://www.argentino.com.ar/nueva-pompeya-capital-federal/calles/gral-juan-jose-valle
  24. http://www.argentino.com.ar/moron/calles/gral-juan-jose-valle
  25. http://w1.lmneuquen.com.ar/lmcipolletti/06-07-03/n_cipo10.asp
  26. http://www.radiomunicipalrawson.com/colocaron-carteles-de-senalizacion-de-calles-en-el-barrio-juan-jose-valle/
  27. http://www.infoleg.gov.ar/infolegInternet/anexos/150000-154999/151483/norma.htm
  28. (es) „  Homenaje a fusilados del 56 – Parlamentario  ” na parlamentario.com (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .