Narodziny |
1581 Pastrana |
---|---|
Śmierć |
1 st April 1649 Madryt |
Narodowość | Monarchia hiszpańska |
Czynność | Malarz |
Mistrz | Greco ? |
Miejsce pracy | Madryt |
Ruch | Barokowy |
Wpływem |
Caravaggio Orazio Gentileschi Guido Reni Annibal Carrache |
Pod wpływem | Diego Velasquez |
Juan Bautista MAINO lub Mayno , urodzony w Pastrana ( Nowa Kastylia ), ochrzczony15 października 1581A zmarł w Madrycie w dniach 1 st kwietnia 1649 , to hiszpański malarz okresu baroku . Zaczynał jako uczeń El Greco, a skończył jako mistrz Diego Vélasqueza , podniósł swoją sztukę tak wysoko, jak dwa szczyty, które ukształtowały jego karierę. Jego współcześni hiszpańskiemu złotemu wiekowi , Lope de Vega i Pacheco de Narváez , umieścili go na szczycie jako malarza i na schodach nieba jako człowieka.
Juan Bautista Maíno urodził się w 1581 roku w miejscowości Pastrana w prowincji Guadalajara . Jest synem mediolańskiego handlarza suknem i portugalskiej kobiety ze szlacheckiej rodziny, Any de Figueredo; w dzieciństwie oboje służyli księżnej Pastrany . Niektórzy krytycy uważają, że Maíno studiował malarstwo u El Greco, ale nigdy nie byli w stanie przytoczyć pisemnych dokumentów potwierdzających tę hipotezę. Prawdopodobnie rozpoczął naukę we Włoszech, gdzie przebywał około XVII wieku, najpierw w Lombardii, gdzie był wystawiany w pracach szkoły bolońskiej .
W wieku 25 lat młody malarz przebywa w Rzymie . Tam odkrywa Caravaggia, a także jego ucznia Orazio Gentileschi , którego będzie genialnym spadkobiercą, i tam bywa zarówno Annibale Carrache, jak i Guido Reni .
W 1608 r. Powrócił do Pastrany, gdzie jego pierwsze dzieło ( Trójca Święta, która miała ozdobić boczny ołtarz klasztoru franciszkańskich konceptystów tego miejsca) wskazuje na wpływ, jaki wywarł na niego klasycyzm szkoły malarstwa. Z Bolonii , naturalizm Caravaggia i tenebrizmu . WMarzec 1611w Toledo jego blask, talent i nowy styl spotkały się z miażdżącym sukcesem. I to właśnie prestiżowe zlecenie zmieni jego życie. Przeor dominikańskiego klasztoru św. Piotra Męczennika zlecił wykonanie wielkiego ołtarza nowo wybudowanego kościoła; Ołtarz Four Wielkanoc: Wcielenia, Objawienia Pańskiego, Zmartwychwstania i Pięćdziesiątnicy (obecnie w Muzeum Prado), który jest być może jego najbardziej znane dzieło, zwłaszcza dla obrazów przedstawiających adoracji Trzech Króli oraz Pokłon pasterzy.
Plik 20 czerwca 1613Maíno wstąpił do zakonu dominikanów i dlatego mieszkał w klasztorze św. Piotra Męczennika. Jego działalność artystyczna jest ograniczona, choć niewątpliwie można z tego okresu datować kolejną Pokłon Pasterzy, która obecnie znajduje się w Ermitażu . Wydaje się, że miał upodobanie do tego biblijnego tematu, który przedstawił przynajmniej w innej wersji, na wystawie w Meadows Museum w Dallas .
W 1620 roku król Filip III sprowadził go na dwór, aby uczył rysunku przyszłego Filipa IV . W Madrycie Maíno zaprzyjaźnia się z młodym Diego Velázquezem , którego wspiera na początku swojej kariery malarskiej: wybiera go w publicznym konkursie na temat wypędzenia Moriscos ; obraz namalowany przez Velázqueza (zniszczony w pożarze Alcázar de Madrid w 1734 r.) z tej okazji wzmacnia jego pozycję na madryckim dworze. Według Palomino miał on również jako ucznia Juana Andresa Ricciego , zanim ten ostatni w 1627 roku wstąpił do klasztoru benedyktynów w Montserrat .
Maíno zmarł w 1649 roku w klasztorze św. Tomasza w Madrycie. Muzeum Prado ma teraz dużą część swoich obrazów, a poświęcono wystawę do niego w latach 2009-2010.
Brat Dominikanin Juan Bautista Maíno, autor obrazu w Luwrze Łzy św. Piotra, namalowanego około 1612 r., Jest stosunkowo nieznany, pozostając w cieniu wielkiego mistrza, którego pomógł uformować, Diego Vélasqueza . Był wszakże godnym przedstawicielem hiszpańskiego Złotego Wieku, przyczyniając się do penetracji Półwyspu Iberyjskiego z radykalnie nowych formuł następnie opracowane przez Caravaggia w Rzymie, nawet jeśli nie był nieczuły na klasycyzmu z Carracci .
I to właśnie model Caravaggia , który przyjmuje w Łzach św. Piotra , niewątpliwie wykonanych podczas jego pobytu w Rzymie : neutralne tło, kadrowanie fotograficzne, światłocień i realistyczna uwaga nadają postaci Piotra niezwykłą prezencję. Malarz jest głęboko chrześcijaninem, wstąpił nawet do zakonu dominikanów rok później, w 1613 roku.
Temat wybrany przez artystę był wówczas popularny w Europie: Luigi Tansillo (1560) we Włoszech, François de Malherbe (1587) i Roland de Lassus (1594) we Francji śpiewali pokutę Apostoła w wierszach kilka lat wcześniej. cykl madrygałów, których rozmieszczenie wyjaśnia bogactwo tej konkretnej ikonografii.
El Greco w Hiszpanii i Guido Reni we Włoszech byli niewątpliwie pierwszymi, którzy reprezentowali łzy Świętego Piotra, a wkrótce potem Maíno, Giovanni Lanfranco , Le Guerchin , Diego Vélasquez , José de Ribera , Francisco de Zurbarán , Pier Francesco Mola , Gaspard Rigaud , żeby wymienić tylko najbardziej znanych. Kompozycja Maíno jest trzeźwa: łzy Apostoła nie są od razu widoczne. Siedząc ze skrzyżowanymi nogami - jak św. Mateusz z pierwszej wersji św. Mateusza i anioła Caravaggia (nieobecny) - z kogutem u boku, pochyla głowę z pochylonymi ramionami na znak skruchy. Cicho i wewnętrznie kontempluje swoją winę. Światło zdaje się stopniowo odsłaniać apostoła, jakby miał on wyjść z ciemności, w którą pogrążył go grzech.
Augustyn z Hippony rozmyślał nad tym decydującym momentem w życiu Piotra, nad brakiem słów, które charakteryzują tę pokutę, i nad tym cichym wyznaniem:
„Łzy usuwają winę, której wstyd nie pozwala się przyznać. Płacz jest więc jednocześnie pomaganiem wstydowi i uzyskaniu odpustu: w ten sposób nie rumieni się prosząc o przebaczenie, a uzyskuje je, prosząc o nie. "Pokłon pasterzy (ok. 1613 ), olej na płótnie, 144 × 101 cm , Ermitaż .
Pokłon Trzech Króli ( 1612 ), olej na płótnie, 315 × 174 cm , Muzeum Prado .
Brat Alonso de Santo Tomas ( 1648 - 1649 ), olej na płótnie, 90,5 x 61,5 cm , Muzeum Narodowe Sztuki Katalońskiej .
Zmartwychwstanie ( 1610 - 1615 ), olej z miedzi, 34,5 x 28 cm , Gemäldegalerie Alte Meister .
Odrodzenie Bahia de Todos los Santos ( 1635 ), olej na płótnie, Muzeum Prado .
Święty Dominik in Soriano ( 1629 ), olej na płótnie, 203,5 × 134 cm , Ermitaż .
Pentecost ( 1615 - 1620 ), olej na płótnie, 324 x 246 cm , Muzeum Prado .
Nawrócenie św. Pawła ( 1614 ), olej na płótnie, 243 × 157 cm , Narodowe Muzeum Sztuki Katalonii .
San Agabo w Karmelitańskiej przyzwyczajenia ( XVII p wieku), olej na płótnie, 110,5 x 90,2 cm , Bowes muzeum .
Portret Gentleman ( 1618 - 1623 ), olej na płótnie, 96 x 76 cm , Muzeum Prado .
Krajobraz z świętego Jana Ewangelisty ( 1612 - 1614 ), olej na płótnie, 74 x 163 cm , Prado muzeum .
Dynia wodna, garnek z dynią lub dzban pasterski . Szczegóły w Pokłon pasterzy ( 1611 - 1613 ), Muzeum Prado .