Wesołych Świąt (film)
Wesołych Świąt Wielkanocnych
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz kartę techniczną i dystrybucję
Wesołych Świąt to francuski filmwydany w dniu24 października 1984i kierowany przez Georges Lautner , zaadaptowany z tytułowej gry przez Jean Poiret .
Streszczenie
Stéphane Margelle to bogaty przemysłowiec, a przede wszystkim uwodziciel. Przekonany, że jego żona Sophie leciała samolotem w ciągu dnia, przyprowadza do domu Julie, która nie wie, gdzie spać. Ale niespodziewany strajk uniemożliwia Sophie odejście i niespodziewanie wraca w środku nocy i zaskakuje ich. Aby przetrwać, Stéphane przekazuje Julie córce, o której zapomniał jej powiedzieć. Ponadto podczas tej zagmatwanej dyskusji Julie wymyśla fakt, że jest w ciąży. O wiele więcej wypłynie z tych kłamstw, a Stéphane jeszcze bardziej wplącze się w kłopoty.
Karta techniczna
Dystrybucja
-
Jean-Paul Belmondo : Stéphane Margelle
-
Sophie Marceau : Julie
-
Marie Laforêt : Sophie Margelle
-
Rosy Varte : Marlène Chataigneau, matka Julie
-
Michel Beaune : Rousseau
-
Marie-Christine Descouard : Panna Fleury
-
Gérard Hernandez : kelner indyjskiej restauracji
-
Elisabeth Kolhammar : Małgorzata, pokojówka
- Flora Alberti
-
Marc Lamole : lekarz
-
Maurice Auzel : krótkowzroczny taksówkarz
-
Laura Ballard : piękna pływaczka
-
Charly Bertoni : stażysta szpitalny (pod nazwiskiem Charles Bertoni)
- Christian Bianchi
-
Gérard Camp : M. Delarue, gość
-
Scarlet Maia Castro : M me Delaruelar
-
Henri Cogan : jeden z kaskaderów w centrum wystawowym
- Tony kuzyn
- Auguste Danielle
- Gilles Danjaume
-
Francis Darmon : Bernard, młody człowiek restauracji the
-
Muriel Dubrule : dziewczyna w helikopterze (pod nazwiskiem Muriel Dubrulle)
-
Maitena Galli : M me Cournot
- Jose Gonel
-
Charly Koubesserian : szef indyjskiej restauracji
-
Françoise Leriche : M me Mathieu
- Gerard Liadouze
- Jean-Pierre Lorrain
-
Philippe Mareuil : Pan Mathieu, gość
- Annick mazzani
- Jean Mersant
-
Nancy Mooy : pielęgniarka
-
Laurent Natrella : Komisarz Roger
- Martine Tremileski
-
Jean Panisse : dostawca?
-
Alain Panteleimonoff : gitarzysta indyjskiej restauracji
- Henriette dudziarz
- Genevieve Rena
-
Patrick Rocca : Pan Cournot, gość
-
Olivier Rodier : Jean-Louis, były przyjaciel Julie (pod nazwiskiem Ivier Rodier)
- Pierre Rosso
-
Dominique Teboul : Sophia, kobieta w pociągu
-
Rémy Julienne : drugi pilot (niewymieniony w czołówce)
-
Carlos Sotto Mayor : dziewczyna na motorówce
Wokół filmu
-
Box-office : 3,412,000 przyjęć we Francji, w tym 652,000 Paris / peryferia przyjęć, co samo w sobie jest to bardzo dobry wynik. Oczekiwany jako jeden z największych sukcesów roku, film został pobity, gdy został wydany przez Marche w cieniu (wtedy w drugim tygodniu), 274.000 wejść na 263.000 na Wesołych Świąt . Był to początek kryzysu frekwencji we francuskim kinie, który zbiegł się z upadkiem Belmondosów, przyzwyczajonych wówczas do bicia rekordów wpływów do kina.
- Ten film jest uważany za początek schyłku okresu „bebel” w kasie. Poza planem podróży rozpieszczonego dziecka, wydanym 4 lata później, Jean Paul Belmondo nie odniesie już takiego sukcesu
- Film ten jest trzecią i ostatnią współpracą Belmondo z Marie Laforêt po Flic ou Voyou (1979) i Les Morfalous (1984). To także czwarty (i przedostatni) raz, kiedy aktor koncertował pod dyrekcją Georgesa Lautnera, po Flic ou Voyou , Le Guignolo i Le Professionnel . Spotkają się po raz ostatni dla L'Inconnu w domu .
- Jedyny w swoim rodzaju występ „Króla wodospadu” Rémy'ego Julienne'a w roli drugiego pilota morskiego.
.
Miejsca filmowania
- Wiele zewnętrznych sekwencji zostało nakręconych na ulicach Nicei : przykłady: place Garibaldi (róg Rue Garibaldi / rue Masséna), róg Cours Saleya / rue Louis Gassin, Gare de Nice, promenada des Anglais, lotnisko w Nicei ...
- Możemy również zauważyć sekwencję w Centrum Kongresowym Acropolis, zainaugurowanym w dniu 31 marca 1984, a także w centrum wystawienniczym, gdzie Rousseau prowadzi swoją konferencję i gdzie Belmondo wjeżdża swoim Fiatem UNO. Pod koniec filmu widzimy ukradkiem Georgesa Lautnera w tłumie.
- Maison Auer, butik Confiserie-Chocolaterie w Nicei, został wykorzystany jako miejsce kręcenia sceny, w której Belmondo niesie ogromne naczynie do zapiekanek czekoladowych.
- Część wyścigu Fiata odbywa się w miejscowości Puget-Théniers około sześćdziesięciu kilometrów od Nicei.
Uwagi i referencje
Linki zewnętrzne