Przejawem 13 czerwca 1849w Paryżu to ostatni „dzień rewolucyjny” Drugiej Republiki we Francji . To był pierwotnie kwestia protestując przeciwko polityce prowadzonej w Rzymie przez rząd II Rzeczypospolitej, poprzez demonstrację zorganizowaną przez lewej z Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego „The Mountain ”, który liczony. Wtedy 124 posłów, wokół Ledru- Rollin .
W preambule konstytucja z 1848 r. Zakazała wszelkich przedsięwzięć „przeciwko wolności jakiegokolwiek narodu”. Jednak pod naciskiem włoskich nacjonalistycznych rewolucjonistów, katolickiej opinii publicznej, siły ekspedycyjne pod dowództwem generała Oudinota wysłały do Włoch w dniu22 kwietnia 1849zmienił misję. Pierwotnie zamierzona jako operacja przykrywająca Rzym przed jakąkolwiek interwencją austriacką w obliczu włoskich rewolucjonistów, wyprawa rzymska przekształciła się w kampanię przeciwko Republice Rzymskiej w celu przywrócenia władzy Papieża i jego Państwa Kościelnego zgodnie z Kongresem Wiedeń.
Przywódca góry , Ledru-Rollin, z platformy Zgromadzenia Narodowego, potępia11 czerwcawyprawa francuska i bezskutecznie proponowała akt oskarżenia ministrom i Prezydentowi republiki. Montagnardowie decydują, że protesty Ledru-Rollina nie przyniosły żadnego skutku12. czerwca, uliczna demonstracja protestu na następny dzień. Komisja dwudziestu pięciu (nazwa podjęte po wyborach legislacyjnych13 maja 1849przez Komitet Demokratycznej Elektorów , organem Komitetu Wyborczego Mountain) zajął się organizacją tego wydarzenia, także obsługiwane przez różne skrajnie lewicowych gazet, takich jak La Démocratie pacifique przez Victor considérant .
Plik 13 czerwca 1849Około południa, stosunkowo skromna procesja około 6000 osób, w tym 600 krajowych straży czele Etienne Arago , dowódcy batalionu z 3 -go legionu, utworzonej na Château d'Eau, na Boulevard du Temple i wyrusza w kierunku Madeleine do udać się do Zgromadzenia Narodowego, „aby przypomnieć mu o poszanowaniu dla Konstytucji”, z okrzykami: „Niech żyje Konstytucja!”. ”.
Godzinę później dobrze poinformowany generał Changarnier , dowódca armii Paryża i straży narodowej Sekwany, na czele oddziałów policyjnych rozmieszczonych w strategicznych miejscach (smoki, mobilni żandarmi, pieszo myśliwi) wyłaniają się z ruty. de la Paix i łatwo rozproszyć demonstrantów, którzy rozprzestrzeniają się na sąsiednich ulicach.
Ledru-Rollin i około trzydziestu deputowanych, zgromadzonych przy rue du Hasard 6, zaalarmowanych o zaistniałej sytuacji uciekinierami krzyczącymi: „Do broni! », Następnie udaj się do sztabu artylerii Gwardii Narodowej z siedzibą w Palais-Royal . Pułkownik Guinard , przyłączył się do ruchu, poprowadził około 400 mężczyzn, poprzedzonych przez posłów w chustach, do Narodowego Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła przy rue Saint-Martin, gdzie mieli zebrać się posłowie górscy. Około godziny 14.30 Ledru-Rollinowi udaje się otworzyć drzwi lokalu przez dyrektora. Niezdecydowani posłowie gromadzą się na sali i piszą w zamieszaniu proklamację podpisaną przez obecnego, stanowiącą rząd tymczasowy. W tym czasie na rue Saint-Martin zaimprowizowano trzy pozory barykad, które miały utrudniać kawalerię , jedną z dwoma przejeżdżającymi wozami gnojowymi. Szybko zostają porwani przez wojsko, podczas gdy padają strzały. Na dźwięk wybuchów posłowie, którzy siedzieli zaledwie trzy kwadranse, uciekają przez ogrody Konserwatorium. Ledru-Rollinowi udaje się uciec i dotrzeć do Londynu na wygnanie trwające ponad dwadzieścia lat. Kilku jego kolegów (w tym Félix Pyat i Victor Considerant ) robi to samo.
Dzien z 13 czerwcato całkowita porażka. Prezydent Republiki Ludwik Napoleon Bonaparte oświadcza: „Nadszedł czas, aby dobro zostało uspokojone, a zło zadrżało”. Niepowodzenie demonstracji doprowadziło do nowych represji, które doprowadziły do rozbicia skrajnej lewicy. Sześć gazet zostało usuniętych. Plik19 czerwca, ustawa o klubach zezwala rządowi na zawieszenie wolności zrzeszania się na okres jednego roku. Plik27 lipca„Ustawa uzupełniająca” dotycząca prasy wprowadza nowe przestępstwa i surowo reguluje handel detaliczny. Plik9 sierpniaprawo zezwala na ogłoszenie stanu oblężenia przy minimum formalności.
Zdezorganizowani, pozbawieni środków wyrazu republikanie schodzą do podziemia.
Zgodnie z ustawą 12 sierpnia 1849, osoby odpowiedzialne za 13 czerwcabędzie skierowana do Wysokiego Trybunału Sprawiedliwości w Wersalu od dnia12 października w 15 listopadatego samego roku. Wszyscy sygnatariusze proklamacji Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła są ścigani, ale wielu z nich jest w biegu, w tym kluczowi urzędnicy i najwybitniejsi posłowie. W rezultacie na 67 oskarżonych było obecnych tylko 31. 36 nieobecnych skazanych jest na deportację , jak również obecnych 17 oskarżonych, z których wszyscy byli osobowościami drugorzędnymi. Trzech innych skazano na kary więzienia, a 11 zostało uniewinnionych.