José de La Mar
| José de La Mar | |
 Portret marszałka José de La Mar. | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Prezydent Republiki Peruwiańskiej | |
| 22 sierpnia 1827 - 7 czerwca 1829 ( 1 rok, 9 miesięcy i 16 dni ) |
|
| Wiceprezydent | Antonio Gutiérrez de la Fuente |
| Poprzednik | Manuel Salazar y Baquíjano |
| Następca | Antonio Gutiérrez de la Fuente |
| Przewodniczący Rady Najwyższej rządu Peru | |
| 22 września 1822 - 27 lutego 1823 ( 5 miesięcy i 5 dni ) |
|
| Poprzednik | Francisco Xavier de Luna Pizarro (szef rządu Peru) |
| Następca | José de la Riva Agüero y Sánchez Boquete (Prezydent Republiki) |
| Biografia | |
| Pełny tytuł | Wielki Marszałek Peru |
| Imię urodzenia | José Domingo de La Mar y Cortázar |
| Data urodzenia | 12 maja 1778 |
| Miejsce urodzenia | Cuenca |
| Data śmierci | 11 października 1830 (w wieku 52 lat) |
| Miejsce śmierci | San Jose |
| Narodowość | peruwiański |
| Małżonka | Josefa rocafuerte |
| Zawód | Wojskowy |
 |
|
| Prezydenci Republiki Peruwiańskiej | |
José Domingo de La Mar y Cortázar , urodzony dnia12 maja 1778w Cuenca ( Ekwador ), zmarł dnia11 października 1830w San José ( Kostaryka ) był południowoamerykańskim wojskowym i mężem stanu . Był dwukrotnie Prezydentem Republiki :
Początki w Hiszpanii
Wczesne dzieciństwo spędził w Hiszpanii, gdzie rozpoczął karierę wojskową jako podporucznik. Bierze udział w kampanii Roussillon przeciwko rewolucyjnej Francji . Był już podpułkownikiem podczas wojny narodowej przeciwko inwazji napoleońskiej i brał udział w obronie Saragossy pod rozkazami pułkownika Palafoxa . W 1812 r. Został ranny i schwytany przez Francuzów na froncie w Walencji i osadzony na zamku Semur . Udało mu się uciec i odzyskać Hiszpanię.
W 1815 roku Ferdynand VII awansował go do stopnia brygady i mianował gubernatorem Callao pod zwierzchnictwem Wicekrólestwa Peru . Dołączył do swojego stanowiskaListopad 1816.
W służbie króla
W służbie Joaquína de la Pezueli utrzymywał fortecę Callao i stawiał opór eskadrze dowodzonej przez Thomasa Cochrane'a . Ale w obliczu natarcia armii patriotów z San Martín nad Limą, wicekról uciekł ze stolicy w czerwcu 1821 r., Pozostawiając José de La Mar polecenie utrzymania twierdzy Callao . Jednak otoczony na morzu i lądzie, 19 września 1821 roku został zmuszony do podpisania kapitulacji .
Sądząc, że wypełnił swoje zobowiązania wobec króla, przyłączył się do sprawy patriotów.
Za niezależność
W Styczeń 1822został mianowany głównodowodzącym prowincji Guayaquil . Otrzymał kapitulację rojalistycznego dowódcy Villegasa, a prowincja została zaanektowana przez Simona Bolivara do Wielkiej Kolumbii .
Wybrany zastępca prowincji Huaylas, La Mar jest obecny na pierwszym kongresie założycielskim Peru 20 września1822. Następnego dnia został mianowany prezydentem rządowej Junty, która zastąpiła protektorat José de San Martín . W związku z tym jest uważany za pierwszego prezydenta Peru wybranego konstytucyjnie, mimo że jego urząd był kolegialny. Plik26 lutego 1823tak zwany bunt Balconcillo obala juntę i doprowadza do władzy José de la Riva Agüero .
Wraz z końcem boliwariańskich wpływów w Peru, José de La Mar wznowił swoje funkcje jako konstytucyjnego prezydenta Peru w dniu22 sierpnia 1827. W czasie swojej dwuletniej kadencji musiał walczyć z intrygami Agustína Gamarry , Antonio Gutiérreza de la Fuente i Andrésa de Santa Cruz . Ogłosił konstytucję z 1828 roku i musiał stawić czoła dwóm zagranicznym wojnom z Boliwią i Wielką Kolumbią .
Plik 7 czerwca 1829José de La Mar zostaje obalony w wyniku zamachu stanu, którego dokonali Gamarra i Gutiérrez de la Fuente. Na wygnaniu do Kostaryki zmarł w Kartaginie w 1830 r. Jego szczątki zostały później repatriowane i pochowane na cmentarzu w Limie .
Źródło
- (es) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z hiszpańskiej Wikipedii zatytułowanego „ José de La Mar ” ( zobacz listę autorów ) .