Józef dziwka

Józef dziwka
Józef dziwka
Przezwisko „  Walka z Joe  ”
Narodziny 13 listopada 1814 r.
Hadley , stan Massachusetts
Śmierć 31 października 1879 r
Uzbrojony Artyleria
piechoty
Stopień Insygnia stopnia generała armii Unii.svg generał dywizji
Lata służby 1837 - 1868
Przykazanie Armia Potomaków
Konflikty Wojny seminolskie

Wojna amerykańsko-meksykańska
Wojna secesyjna

Podpis Josepha Hookera

Joseph Hooker (ur.13 listopada 1814 r. i martwy 31 października 1879 r) jest oficerem armii amerykańskiej , który służył w wojnie meksykańsko-amerykańskiej, zanim został generałem sztabu Unii podczas wojny secesyjnej . Był znany pod pseudonimem „  Fighting Joe  ” Hooker ze względu na jego wytrwałość, zaciekłą złość i awanturniczy charakter.

Po tym, jak dowodził pod rozkazami George'a McClellana (zwłaszcza podczas bitwy o Antietam, podczas której został ranny w stopę), został mianowany szefem armii Unii przez Abrahama Lincolna, który szukał generała z temperamentem ofensywy. Został pokonany w Chancellorsville przez Roberta Lee i Stonewalla Jacksona .

Przed wojną

Joseph Hooker urodził się w Hadley w stanie Massachusetts jako czwarte dziecko swoich rodziców. Jest piątym chłopcem, który nosi imię Joseph Hooker od czasu przybycia pierwszego Józefa w 1689 roku w Massachusetts. Chociaż jego rodzice mieli trudności finansowe związane ze spekulacjami poczynionymi podczas wojny w 1812 roku , udało im się utrzymać duży dom rodzinny i sfinansować edukację dzieci w Akademii Hopkinsa . W czasie przeznaczonym dla duchowieństwa Joseph Hooker wolał rozpocząć karierę wojskową. Swój udział w Akademii Wojskowej West Point zawdzięczał z polecenia jednego ze swoich profesorów. Pilny uczeń, szybko się uczył i osiągał dobre wyniki, a swoim awansem zyskał miano aroganckiego mówcy, rzucając wyzwanie studentom i profesorom w szczególności w kwestii zniesienia niewolnictwa. Podczas gdy jego wyniki w nauce zapewniłyby mu wysoką pozycję w awansie, jego zachowanie przyniosło mu znaczną liczbę „wad” , powodując spadek w rankingach.

Joseph Hooker ukończył West Point w 1837 roku , zajmując dwudzieste dziewiąte miejsce na pięćdziesiąt.

Druga Wojna Seminolska

Został awansowany na podporucznika w 1. Artylerii USA w dniu 1 st lipiec 1837. Został wysłany na Florydę, by walczyć z Indianami Seminole. Biorąc pod uwagę powstańczy charakter wojny i bagnistą topografię, Joseph Hooker walczył w potyczkach, w których artyleria miała niewiele miejsca.

Został awansowany do stopnia porucznika na 1 st listopad 1.838. Z1 st Wrzesień 1841 w 11 maja 1846 r.pełnił funkcję adiutanta w akademii wojskowej w West Point. Oficer pamięta go jako przystojnego mężczyznę o uprzejmych manierach. Niemniej jednak okazuje się również bezczelną lekkomyślnością, chełpliwością i miłośnikiem alkoholu, kobiet i wysokiego standardu życia.

Wojna amerykańsko-meksykańska

Kiedy wybuchła wojna amerykańsko-meksykańska , z pasją przystąpił do wojny. Był oficerem sztabowym kolejno dla trzech generałów: PF Smitha, Benjamina Butlera i Gideona J. Pillowa . W związku z tym spędza dużo czasu na liniach, przekazując rozkazy między kwaterą główną a dowódcami w terenie. Podczas bitwy pod Monterey służył pod dowództwem Zachary'ego Taylora, który w jednym ze swoich raportów chwalił jego wojskowe cechy. Jest licencjonowanym kapitanem na23 września 1846 r.za odwagę i zasługi w kilku walkach w Monterey . Jest dowódcą patentowym11 czerwca 1847 r.za odwagę i zasługi w narodowej aferze brydżowej w Meksyku. Jest licencjonowanym podpułkownikiem13 września 1847 r.za odwagę i zasłużone zachowanie w bitwie pod Chapultepec . Uzyskanie tych trzech patentów w czasie wojny uczyniło go jedynym tak wynagrodzonym porucznikiem w armii. General Pillow oficjalnie przyznaje, że Hooker „  osobiście wyróżnił się niezwykłą aktywnością, energią i odwagą  ” .

Pod koniec konfliktu generał Pillow napisał list publiczny pod pseudonimem Leonidas, ogłaszając chwałę zwycięstw Contreras i Churubusco, podczas gdy generał Wilfried Scott dowodził podczas tych bitew. Kiedy Scott dowiaduje się o tożsamości Leonidasa, postanawia zasądzić na poduszkę. Joseph Hooker zeznaje na korzyść Pillow, co przysparza mu niezachwianej wrogości Scotta.

Został awansowany na kapitana w dniu 20 października 1848w ramach 1. Artylerii Amerykańskiej, ale od tej daty powołanie pozostaje nieobsadzone, nie wiadomo dlaczego. 9 czerwca 1849, został mianowany zastępcą adiutanta generalnego Wydziału Pacyfiku. W tym spokojnym okresie spędza dni i noce na piciu, z kobietami i hazardem, pożyczając pieniądze od Henry'ego Hallecka i Williama T. Shermana . Po roku urlopu zrezygnował z wojska w dniu21 lutego 1853 r. bez spłaty swoich dwóch wierzycieli, którzy będą mieli do niego urazę.

Następnie osiadł w hrabstwie Sonoma w Kalifornii, gdzie został rolnikiem. W 1858 był komisarzem dróg wojskowych w Oregonie. Pod koniec 1858 r. poprosił o interwencję sekretarza wojny Johna B. Floyda u prezydenta Jamesa Buchanana w celu uzyskania stanowiska podpułkownika w regularnej armii, której nie otrzymał, prawdopodobnie z powodu Winfielda Scotta. W latach 1859-1861 służył jako pułkownik milicji kalifornijskiej.

Wojna domowa

Więc w poszukiwaniu prowizji bierze udział w pierwszej bitwie Bull Run . Dziesięć dni później do Senatu przesłano listę nominacji generałów. Hooker zajmuje piąte miejsce na liście, do której należy również Ulysses S. Grant. Nominacje są potwierdzane w dniu5 sierpnia 1861 r. Joseph Hooker został następnie z mocą wsteczną mianowany generałem brygady Ochotników w dniu17 maja 1861 r., pomimo sprzeciwu generała Scotta. Swoją nominację zawdzięcza interwencji senatora Edwarda Dickinsona Bakera, który polecił go Abrahamowi Lincolnowi: „  Chce wyciągnąć miecz dla swojego kraju. Jest wykształconym żołnierzem. Historia wojny meksykańskiej pełna jest bitew, w których odegrała ona wybitną i zaszczytną rolę. Żaden inny regularny oficer nie zyskał większej sławy i żaden mężczyzna w jakiejkolwiek randze nie wykazał się większą odwagą  ” . Dlatego objął dowództwo brygady w okolicach Waszyngtonu. Po roku dowodzenia oddziałami w Dystrykcie Kolumbii generał McClellan powołał go do Armii Potomaku wmaj 1862.

Następnie objął dowództwo brygady rezerwowej, składającej się z 1. Massachusetts, 11. Massachusetts, 2. New Hampshire i 28. Pensylwanii. Wpaja ludziom, którzy ją tworzą, dyscyplinę, manewry, użycie broni i bagnetów. Już teraz zwraca uwagę na to, co mężczyźni postrzegają jako odpowiednie racje żywnościowe, odzież i inne zapasy. Wwrzesień 1861, brygada jest wzmocniona przez piąty pułk: 1. Michigan. Brygada została następnie przydzielona do ochrony linii kolejowej Baltimore i Ohio między Annapolis Junction i Blandensburg.

11 października 1861 rHooker objął dowództwo dywizji, która zawiera brygadę Excelsior od Daniel Sickles . Hooker stał się zagorzałym obrońcą balonów obserwacyjnych, pomimo trudnego startu z powodu pogody. Jest przekonany o jej zastosowaniu podczas obserwacji punktu kokpitu, co potwierdza koncentrację wroga za pomocą baterii artyleryjskich.

Zimą 1861-1862 zezwolił jednak właścicielom niewolników z Maryland wejść do jego obozu, aby znaleźć tych, którzy do nich należeli. Niemniej jednak właścicielowi niewolników, który odbiera od niego swoje niewolników, odpowiada: „  Jeśli twoi niewolnicy są tutaj i zdecydują się iść z tobą, a faceci w Massachusetts są szczęśliwi, nie mam nic przeciwko”. Ale jeśli odmówią i wybuchnie tu kłótnia, to obawiam się, że zamki zatrzymują się w domu - tak samo jak w przypadku każdego innego marudera  ” .

Swój przydomek zawdzięcza błędowi typograficznemu w artykule: zapomniano o punkcie między Fightingiem a Joe.

Podczas kampanii na półwyspie , w bitwie pod Williamsburgiem , Hooker dowodził dywizją Trzeciego Korpusu pod dowództwem generała Heintzelamna . Jego dywizja została zaatakowana przez oddziały konfederatów Jamesa Longstreeta . Opierał się aż do przybycia 3 dywizji 3 korpusu dowodzonego przez generała Philipa Kearny'ego . Został awansowany do stopnia generała dywizji Ochotników w dniu5 maja 1862 r. 14 września 1862 rw czasie bitwy pod South Mountain wypiera konfederatów z dywizji DH Hill z Turner's Gap, co zmusza generała Lee do ustawienia się w pozycji obronnej przed bitwą pod Antietam . Trzy dni później poprowadził pierwszy atak na Antietam. Podczas walk został ranny w stopę. Został awansowany na generała brygady armii regularnej w dniu20 września 1862 r.

Kiedy Ambrose Burnside objął dowództwo Armii Potomaku, przekazał dowództwo jednej z nowych głównych dywizji.

Chancellorsville

Koniec Styczeń 1863, po katastrofie Fredericksburga, Joseph Hooker wnosi oskarżenie przeciwko Ambrose Burnside, który następnie prosi Hookera o pomoc, aw przeciwnym przypadku proponuje jego rezygnację. Jest to ta ostatnia propozycja, która zostaje podtrzymana i Joseph Hooker następnie przejmuje dowództwo nad armią Potomaku. Niemniej jednak, Abraham Lincoln ostrzega go: „  Muszę teraz obawiają się, że duch, który już pomógł tchnąć w wojsku, krytykować swoich dowódców, obróci się przeciwko tobie .  ” Ponadto Abraham Lincoln zwraca mu uwagę na niefortunne uwagi o potrzebie dyktatury: „  Tylko generałowie, którzy osiągną sukcesy, mogą być mianowani dyktatorami [...] Dlatego proszę o sukcesy militarne, a ja wezmę ryzyko dyktatury.  ” .

Przejmując dowództwo nad armią po marszu błotnym , Hooker wprowadził kilka zmian w celu poprawy morale i efektywności: lepsze racje żywnościowe, lepsza higiena, ulepszona struktura dowodzenia, korpus oddzielnej kawalerii. Zakłada nowe biuro zajmujące się wywiadem i korpusem harcerskim.

Przechwala się, przewidując swoje zwycięstwo:

„  Moje plany są doskonałe i zamierzam zacząć je realizować, niech Bóg zlituje się nad Bobbym Lee, nie będę miał żadnych”.  "

- generał dywizji Union Joseph Hooker, 12 kwietnia 1863 r.

28 kwietnia 1863 r.Hooker wprawia w ruch Armię Potomaku, przekraczającą rzekę Rappahannock w pobliżu Wilderness. Są to zatem V , XI i XII Korpusy przekraczające rzekę w Kelly's Ford, pozostawiając VI i I Korpus przed Fredericksburgiem, aby zabezpieczyć Armię Północnej Wirginii. Wbrew oczekiwaniom Hookera, generał Lee podejmuje ofensywę. Po walce1 st May +1.863stawia Armię Potomaku w pozycji obronnej, pozostawiając inicjatywę generałowi Lee, który wysyła korpus dowodzony przez Stonewalla Jacksona przeciwko XI Korpusowi generała Olivera O. Howarda . Pomimo przewagi liczebnej Hooker zmusił swoją armię do odwrotu w dobrym stanie, tracąc 17 000 ludzi wobec zaledwie 12 000 Armii Północnej Wirginii .

W drodze do Gettysburga generał Abner Doubleday pyta Hookera o to, co wydarzyło się w Chancellorsville: „  Hooker, co się z tobą stało w Chancellorsville? Niektórzy mówią, że zostałeś zraniony odłamkiem, a inni, że byłeś pijany; teraz powiedz nam, co to było  ” . Hooker bez ogródek odpowiada: „  Doubleday, nie zranił mnie odłamek i nie byłem pijany”. Choć raz straciłem wiarę w Hooker i to wszystko, co mam do powiedzenia  ” .

Joseph Hooker uczy się 8 czerwca 1863 r.że Armia Północnej Wirginii wykorzystuje dolinę Shenandoah, aby posuwać się do północnych stanów. Hooker chce zaatakować tyły Armii Południa i zagrozić Richmond, ale urzędnicy Unii, którzy stracili do niego zaufanie po klęsce Chancellorsville, zabronili mu tego. Wysłał armię Potomacu na północ, chroniąc w ten sposób duże miasta na północy. 26 czerwca, wysyła list z rezygnacją do Abrahama Lincolna, aby zaprotestować przeciwko brakowi posiłków. 28 czerwca 1863 r.Joseph Hooker zostaje zwolniony z dowództwa i zastąpiony przez George'a Meade'a .

teatr zachodni

Hooker odzyskuje reputację dowódcy korpusu pod dowództwem generała Ulyssesa S. Granta . Brał udział w bitwie pod Chattanooga i bitwie pod górą widokową .

Otrzymał podziękowanie Kongresu w dniu 28 stycznia 1864 rdo „  z umiejętności, energii i wytrzymałości, z którą pokryte Waszyngton i Baltimore za przemyślany uderzeniem postępowym i potężnej armii rebeliantów kierowanego przez generała Roberta E. Lee .  ”

Dowodzi XX Korpusem w marszu na Morze Shermana . Bierze udział w kampanii Atlanta . Po śmierci generała majora McPhersona Sherman wolał, aby Howard zastąpił go na czele armii Tennessee . Hooker następnie prosi o zwolnienie go z dowództwa w proteście. Następnie dowodzi departamentem Północy, departamentem Wschodu i wreszcie departamentem jezior do końca wojny.

Jest opatentowany generał dywizji 13 marca 1865 r za odwagę i zasłużoną służbę w bitwie pod Chattanooga.

Opuścił aktywny wolontariat na 2 września 1866.

Po wojnie

Po przeniesieniu do Cincinnati poślubił Olivię Augustę Groesbeck w 1865 roku. Zmarła trzy lata później na gruźlicę. Joseph Hooker przechodzi na emeryturę w randze generała dywizji15 października 1868 r. po ataku paraliżu.

On umarł na 31 października 1879 rpodczas wizyty w Garden City w Nowym Jorku. Został pochowany na cmentarzu w Cincinnati w stanie Ohio.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jest z tej samej klasy jako przyszłych generałów Lewis Golding Arnolda , Henry Washington Benham , Alexander Brydie Dyer , William Henry francuskie , Elijakim Parker Scammon , John Sedgwick † , John Blair Smith Todd , Izrael Vogdes , Thomas R. Williams † i Braxton Bragg , Robert Hall Chilton , Jubal Anderson Early , Arnold Elzey (Jones) , William Whann Mackall , John Clifford Pemberton , William Henry Talbot Walker † i Joshua Bates . Pierwszych dziewięciu walczyło w szeregach Unii, kolejne siedem w Konfederacji, a ostatnie w Milicji Ohio .

Bibliografia

  1. Alan Axelrod
  2. Eugene M. Wait
  3. Francis B. Heitman
  4. Wilmer L. Jones
  5. John C. Fredriksen
  6. Walter H. Hebert
  7. Gerald L. Earley
  8. William L. Barney
  9. Bob Blaisdell
  10. Marla R. Miller
  11. Michaël Antoine
  12. (w) „  Olivia Augusta Groesbeck Hooker  ” na stronie findagrave.com (dostęp 23 grudnia 2016 )

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Zobacz również

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne