Joseph Charlemont

Joseph Charlemont Obraz w Infobox. Joseph Charlemont Biografia
Narodziny 12 kwietnia 1839
Lesdain
Śmierć 15 września 1929(90 lat)
10. dzielnica Paryża
Imię urodzenia Joseph Pierre Charlemont
Narodowość Francuski
Zajęcia Mistrz broni , bokser , trener boksu, komunard
Dziecko Charles Charlemont
Inne informacje
Konflikty Francuska interwencja w Komunie Paryskiej w Meksyku
Sport Boks

Joseph Charlemont urodził się dnia12 kwietnia 1839w Lesdain ( północ ) i zmarł dnia15 września 1929w Paryżu 10 th , to mistrz broni i trener z francuskiego boksu , cieszących się ujednolicić go. Był ojcem Charlesa Charlemonta, który prowadził tę samą działalność.

Biografia

Joseph Charlemont urodził się w Lesdain 12 kwietnia 1839 roku.

Uczył się francuskiego boksu znanego jako metoda obrony Joinville na czterech nauczonych twarzach, a także laski bojowej od batalionu o tej samej nazwie od 1852 roku na prośbę księcia Ludwika Napoleona Bonaparte .

W 1862 roku rozpoczął karierę pedagogiczną boksu i walki trzciny z 19 th  karabin batalionu do Arras w Pas-de-Calais . Tam udoskonalił nową metodę, której nauczył się od Charlesa Lecoura i Louisa Vignerona . Pokonuje Louisa Vignerona podczas ataku, który kwestionowali8 grudnia 1867.

Aktywnie zaangażowany u boku komunardów , musiał udać się na wygnanie do Brukseli, gdzie stworzył francuski klub bokserski , Wolne Towarzystwo w Brukseli, a następnie kolejny w Liège . To właśnie z Brukseli napisał swoją pierwszą pracę, opublikowaną w 1878 roku pod tytułem Teoria i praktyka boksu francuskiego . Praca ta jest badaniem biomechanicznym i kodyfikacją uderzeń, a także regulacją wymiany.

Po amnestii w 1879 roku wrócił do Francji . Założył w Paryżu w 1887 roku Akademię boks, który znajduje się w Paryżu przy 24, rue des Martyrs , w dzielnicy Pigalle . Pokazy często odbywają się w Grand Orient de France , rue Cadet . W znacznym stopniu przyczynił się do popularności boksu francuskiego, przekształcając go w praktykę sportową i edukacyjną. W 1890 roku utworzył Towarzystwo Bokserów Francuskich. Zasłynął walką, którą wygrał z Driscolem w 1899 roku , a następnie zakwalifikował do walki stulecia. W 1899 roku opublikował pracę o boksie francuskim: La Boxe française, historia i biografia, wspomnienia, notatki, wrażenia, anegdoty . Szczególnie wyróżniali się dwaj jego uczniowie: Castérès, który w 1896 roku zmierzył się z angielskim mistrzem boksu Wilsonem w walce sędziowanej przez markiza Queensburry (kodyfikator zasad boksu angielskiego), a także jego syn Charles Charlemont , urodzony w 1862 roku , któremu odniósł sukces na czele swojego klubu aż do śmierci w 1944 roku .

Joseph Charlemont jest znany z tego, że „[skodyfikował] francuski boks i [opracował] nową metodę, zarówno pod względem technik, jak i koncepcji. Model ten, określany przez J.-F. Loudchera jako „akademicki”, wykracza poza gimnastyczny model Lecoura, dodając do niego nowe cechy higieniczne (wyprostowana sylwetka , indywidualna równowaga) i estetyczne, aby uczynić go wybranym pokazem ” .

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Archiwa Paryża, akt zgonu nr 4525, widok 15/31
  2. „  Joseph Charlemont, francuski nauczyciel boksu i laski  ” (dostęp: 10 sierpnia 2011 )
  3. Gilles Dhers, „  French boxing, from popu balls to prout-prout hall  ” , na liberation.fr ,7 grudnia 2019 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  4. „  Po wygnaniu w Belgii za udział w komunie w 1870 r., Wrócił do Francji w 1879 r. I wyszkolił dwóch wyjątkowych nauczycieli: swojego syna Karola i CASTERESA  ” (konsultacja odbyła się 10 sierpnia 2011 r. )
  5. Christian Dorvillé, „  Des pieds et des fists: la boxe française. Nowa młodość starej francuskiej sportu  ” Revue du Nord , n o  355,2004, s.  273-295 ( czytaj online , dostęp: 24 marca 2021 ). Via Cairn.info .
  6. „  ADS Savate Defense, system obronny pochodzenia dzikich  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) (Dostęp 9 kwietnia 2013 )
  7. Nicolas KSSIS-Martov, Place zabaw, walki lądowe , Editions de l'Atelier al.  "Te i tamte",2020( prezentacja online ).
  8. Magazyn ID, numer 10, str. 27, La savate, sport w historii autorstwa Régenta Bolduca